Locked by you: Sequel

58.

Jocke

Ik greep de teugels stevig vast en ging rechter in het zadel zitten. Het was zover. Het was nu aan ons. Ik leunde over de hals van Spirit en streek door zijn lange manen. 'Dit zal ons lukken, maatje.' Fluisterde ik.

Het doek ging open en ik spoorde Spirit meteen aan. In volle galop renden we het speelveld op. Alle toeschouwers keken ons met een open mond aan. Ze hadden veel verwacht, maar een paard leek plots toch heel bijzonder.

Ik galoppeerde in een cirkel rond Abel heen, die in het midden van het speelveld stond. We hadden allebei een pistool en richtten het op elkaar terwijl we onze tekst opzegden. Het publiek was sprakeloos en keek vol spanning toe.

Toen Abel een schot naar de lucht loste, schrok Spirit even, maar ik wist hem nog snel in toon te houden waardoor het nauwelijks opviel.

In een ooghoek zag ik m'n moeder in haar rolstoel zitten. Ze keek met tranen in haar ogen toe. Ze was zo ontzettend trots dat ik er ook haast emotioneel van werd, al moest ik me nu wel focussen op onze spektakel-musical.

Charlie

Ik was bijna vergeten hoe goed mijn vader kon acteren. Ik genoot van iedere seconde, ook al was theater helemaal niet mijn ding. De musical was prachtig en aangrijpend en het deed me alles vergeten. Ja, ik vergat Mitch zelfs even.

'Charlie, Charlie!' Geschrokken draaide ik me om toen ik de stem van Kaya hoorde. Ze holde naar me toe en duwde enkele toeschouwers aan de kant om tot bij mij te geraken. 'Wat is er?' Vroeg ik rustig, al was zij helemaal in paniek.

'Ik was naar de musical van je vader aan het kijken, maar hoorde plots de mannen naast me rare dingen zeggen.'

'Wat dan?' Vroeg ik nog steeds ongeïnteresseerd.

'De ene vloekte dat hij nog maar een paar kogels overhad, waarna een andere man zei dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Hij zei dat Jocke niet vaak bewoog en dus moeilijk te missen was. Ik denk dat ze van plan zijn om hem neer te schieten!'

'Wat?!' Riep ik geschrokken.

'We moeten de musical stoppen en je vader in veiligheid brengen, voordat het te laat is!'

'Waar staan die mannen?' Vroeg ik haastig.

'Ze staan op de eerste rij, maar het is te gevaarlijk om ze onder ogen te komen. We moeten ervoor zorgen dat er een show-stop komt. Maar hoe?'

'Hmm... Ik heb misschien wel een plan.' Zei ik en wreef al nadenkend over mijn kin.

'Wat is je plan?' Vroeg Kaya haastig.

'Jij.'

'Ik?'

'Jij moet het speelvlak betreden.'

'Dan word ik toch gelijk weggehaald?' Vroeg ze verward.

'Niet als je een gesprek met mijn vader start. Luister, ik weet dat mijn vader soms de verkeerde keuzes maakt en snel weer verliefd kan worden na een beëindigde relatie. Maar dat komt omdat hij niet zonder de liefde en warmte van een vrouw kan. Als je hem zou vergeven, zou hij zeker luisteren. Je ziet toch ook dat hij nog steeds verliefd op je is? Hij krijgt je maar niet uit zijn hoofd!'

'Goed... Ik zal het proberen.'

'Tijdens de show-stop zal ik Michael, de regisseur, verwittigen en ook de politie. Zij vangen die criminelen wel. Geen enkele toeschouwer zal er met wat geluk iets van merken!'

'Goed plan!'

Jocke

Net toen ik middenin het verhaal zat en me goed wist in te leven, werd de show onverwachts onderbroken door Kaya. Ze rende de speelvlakte op en zwaaide met haar armen om zo mijn aandacht te krijgen.