Locked by you: Sequel

6.

Charlie

'Ik dacht dat je niet mocht komen van je vader!' Lachte Thomas toen ik aankwam op de Sweet 16 van Kythara. 'Hij hoeft ook niet te weten dat ik hier ben... Hij blijft logeren bij Kaya vanavond. Niemand zal merken dat ik weg ben!' Maar plots dacht ik aan wat m'n vader had gezegd. Raphael en oma zouden langskomen... Shit! Dat was ik helemaal vergeten! 'Is er iets?' Vroeg hij en had vast mijn bezorgdheid opgemerkt. 'Nee, nee hoor.' Zei ik snel. Ik probeerde de wanhopige gedachte van me af te schudden dat ze mijn vader zouden verwittigen. Hij zou helemaal doordraaien...

'Je bent al zestien Charles, dus eigenlijk mag je al alcohol drinken!' Zei Kythara en duwde een bekertje met bier in mijn handen. 'Sorry, ik drink geen alcohol.' Gaf ik stil toe. Ik merkte meteen dat Thomas zich daarover verbaasde. Was hij teleurgesteld? 'Neem een slokje, je zal snel van gedachten veranderen!' Drong Kythara aan. Ik bleef naar het bekertje met bier kijken. Misschien moest ik het eens proberen? Één slokje kan toch geen kwaad? Ik bracht het bekertje naar mijn lippen toe en nam een slok.

Terwijl ze aandrongen nog meer te drinken, merkte ik in een ooghoek iemand op. De jongen, die er wat ouder uitzag dan de anderen, probeerde zich tussen de dansende tieners te wurmen. 'Wie is dat?' Vroeg ik al knikkend met mijn hoofd in zijn richting. 'Dat is onze Dj, we gaan er een geweldig feestje van maken!' Antwoordde Kythara enthousiast. 'Vind je hem soms knap?' Vroeg Thomas met een grijns die zijn jaloersheid onderdrukte. 'Misschien.' Grijnsde ik. Ik vond het wel grappig dat hij al zo snel jaloers kon worden.

De jongen had het podium eindelijk bereikt. Hij sprong er zonder enige vorm van moeite op en begon met het installeren van zijn apparatuur. Het was vrij donker in de zaal en er waren ontzettend veel mensen aanwezig. Soms kon ik een glimp van de jongen opvangen, maar dat was nooit lang. Ik kende hem van ergens... Maar ik kon hem niet goed zien.

Ik besloot om hem van dichterbij te bekijken. Terwijl hij begon met het produceren van muziek, had ik hem bijna bereikt. Iedereen was aan het dansen en luid aan het meezingen met de liedjes die hij draaide. Dat maakte het voor mij moeilijker om het podium te benaderen.

Eindelijk was het gelukt en stond ik nu vlak voor hem, alleen stond hij iets hoger. Met zijn hoofdtelefoon op had ik de indruk dat hij me niet opmerkte. 'Hé, hé Dj!' Riep ik, maar ik moest het een paar keer roepen voordat hij eindelijk zijn hoofdtelefoon afzette. 'Wat is er schat?' Vroeg hij met een flirterige knipoog en probeerde over de muziek heen te praten. Nu pas kon ik hem goed zien. Het witte licht scheen recht in zijn gezicht. Ik moest me wel vergissen... Het kon niet die jongen zijn! 'Ben je je tong verloren?' Lachte hij. 'Maar... Jij bent... Jij bent...' Met mijn gestotter kwam ik niet ver en het stopte al helemaal toen hij de rookmachines aanzette.

Eerst klonk er gejuich, daarna gekuch, dan geschreeuw en uiteindelijk werd het stil. Ook ik voelde me plots duizelig en viel op de grond. Ik probeerde mijn ogen open te houden en worstelde tegen het chemische spul dat me verzwakte. Het lukte niet. Het laatste wat ik zag, was zijn grijns.

Jocke

'Het is belangrijk dat je bij deze scène goed in de camera kijkt. Ik wil dat je een radeloze blik laat zien. Je moet jouw gevoelens op de kijkers proberen te richten, alsof het kogels zijn. Begrijp je?' Ik knikte naar de regisseur die nog enkele laatste instructies gaf. 'Oké, we draaien over drie minuten!' Riep hij vervolgens door zijn megafoon. Ik ging nog een laatste keer langs bij Kaya die mijn make-up nog snel bijwerkte. Ze glimlachte. 'Vond je het lekker, het eten dat ik voor je maakte?' Ik schudde al lachend mijn hoofd. 'Nee, het was vreselijk.' Ze hield haar hoofd schuin. 'Nou...' Ik lachte. 'Grapje.' Ze streek door mijn haren en daarna gleed haar hand over mijn wang. 'Pas maar op dat mijn foundation niet afgaat.' Grapte ik. Ze rolde met haar ogen en glimlachte.

'Hoe is het nu tussen ons?' Vroeg ze voorzichtig en nogal stil. 'Goed?' Zei ik verward, niet wetend wat ze bedoelde. 'Zijn we nu samen? Dat bedoelde ik eigenlijk...' Verduidelijkte ze zichzelf. Ze leek plots helemaal niet zo zelfzeker meer. Haar verlegenheid nam het van haar over, dat zag ik aan haar houding. 'Als je dat wil?' Vroeg ik glimlachend. 'Ja, ik moet bekennen dat ik wel al een tijdje een oogje op je heb. Maar wil jij het?' Ik haalde mijn schouders op. 'Goh, ik was de persoon die mijn lippen bijna tegen de jouwe drukte dus... Geen idee. Waarschijnlijk wil ik het niet. Je bent ook echt mijn type niet.' Lachte ik sarcastisch. Ze schudde haar hoofd en gaf me een kus. 'We gaan beginnen!' Riep de regisseur plots.

'Ik kom eraan!' Riep ik en wou net naar de set toe lopen, maar het geluid van mijn mobiel hield me tegen. Tot ergernis van de regisseur besloot ik toch maar even te kijken. Ik werd gebeld door m'n moeder. Ik nam op en deed teken naar de anderen dat het gesprek niet lang zou duren. Wel, dat was verkeerd gedacht.

'Jocke, is het normaal dat Charlie niet thuis is?' Vroeg ze aan de andere kant van de lijn.

'Wat? Is ze weg?! Verdomme! Dan is ze toch naar die Sweet 16 gegaan van die Kythara! Ik had het haar nog zo verboden!' Schreeuwde ik bijna uit woede.

'Rustig maar... Wat is de locatie van dat feestje? Raph en ik gaan er wel heen.' Suste ze.

'Het Grijze Zaaltje, ergens om de hoek. Als je haar ziet: stuur haar onmiddellijk naar huis!' Beval ik.

'Zal ik doen, probeer jij je maar te focussen op je acteerwerk.'

'Doe ik.' Zei ik als laatste en verbrak daarna het contact. Ik barste van woede. Hoe kon ze dit doen?! Dit maakte me zo kwaad! Die ongehoorzaamheid, die koppigheid... Ik ergerde mij er zo hard aan! Kon ze niet voor één keer luisteren?! De ergst mogelijke scenario's speelden zich meteen in mijn hoofd af...

Heeey mensen! Genoten van het hoofdstuk? Vergeet dan niet te stemmen en te reageren! De volgende hoofdstukken zijn al gemaakt en zullen dus snel gepubliceerd worden!