THE VOLLEYBOSS (JIBEA)

PART 82 - HAPPINESS

BEA POV

We are here on a restaurant with Jia's family and mine. And they were all looking at both of us quizzically. Habang isa isa silang nagsisipasukan sa pinareserved namin na resto.

Hindi kasi nila alam kung bakit namin silang lahat pinapunta ni Jia ngayon. After ng proposal ko kay Jia ay napag-usapan namin ni Jia na sabay naming ibabalita sa family namin ng magandang balita.

LOEL: "Lovebirds, anong meron?"

Siya ang unang bumasag ng mga pagtataka ng mga kasamahan namin sa may table. Kumpleto na kasi at lahat nakaupo na. At kararating lang niya, siya na lang ang kulang.

BEA: "Why don't we all eat first and enjoy the food. Alam kong gutom na rin kayo dahil almost lunch time na."

Pag anyaya ko sa kanila, kasi bigla ako pinagpapawisan ng lahat sila sa akin nakatutok ang mga matatalim na mata. Then, nakaramdam ako ng stress sa hindi ko malamang dahilan.

Kanina naman ay malakas ang loob ko ng mauna kami ni Jia rito. Pero ngayong nandito na ang family ni Jia feeling ko para akong sinisilaban. Lalo ngayon at nakatingin ang Papu niya.

Good thing na lang ay nag second the motion kaagad si kuya Loel kaya naman ay nauwi muna kami sa masayang kainan.

Nag-uussap ang mga parents ko at ang parents ni Jia samantalang nag-aasaran ang mga kapatid ko at kapatid niya.

Pasimuno sa asaran si kuya Loel kaya naman pinagkaisahan siya ng lahat. Kwentuhan at tawanan lang kami hanggang sa matapos ang kainan.

BEA: "Hmmm."

Pagtawag ko sa attention nila. Kaya lahat sila ay napatingin sa direksiyon ko. Jia hold my hand sa ilalim ng table at pawisan na ang kamay ko.

BEA: "I know you were all wondering why kung bakit nadito kayo ngayon. And I know kanina niyo pa gustong malaman kung bakit."

Napalunok muna ako bago magsalita. Seryoso kasi ang pes nilang lahat eh. Si Codie ay nakakunot pa ang noo habang nakatingin sa akin.

BEA: "Jia and I just wanted to share with you something special between us. And we would like to personally tell all of you about it."

I look at Jia and she nodded. She smiles to encourage me kasi alam niyang kinakabahan ako.

BEA: "Jia and I were already engage."

Masayang announcement ko sa kanila and from a serious face, their face just lighten up. Kaya nabunutan ako ng tinik sa dibdib.

Unang tumayo ang mga kapatid namin para bumati at masaya sila. Tumayo na rin ang parents namin at tumayo kami para salubungin sila.

PAPU: "I am happy to hear that. Akala ko wala na kayong balak magpakasal. Hahaha."

Nakangiting wika niya at niyakap ako. And that was so comforting. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko kanina dahil sa kaba but now dahil sa saya.

BEA: "Thanks po Papu. Pangako po, aalagaan ko po ang anak niyo."

Buong lakas ng loob kong pagwika sa kanya.

PAPU: "I know you will. And I believe you."

Tumulo ang luha ko dahil sa mga sinabi niya. Alam kong mabait ang Papu niya kahit nakakatakot. Pero hindi ko inexpect na ganito siya magrereact.

Pinahid niya ang mga luha ko and kiss me in the forehead.

PAPU: "Hangad ko ang kaligayahan ninyong dalawa ng anak ko. Huwag mo siyang sasaktan."

BEA: "I will po. Ans marami pong salamat."

And then, I hug him tight and thank him. Si Mamu naman ay agad na yumakap sa akin. And just like her Papu, she was happy for us ni Jia.