THE VOLLEYBOSS (JIBEA)

PART 19: SLEEP

JIA POV

JIA: It has been more than a week na akong nagtetraining para sa Battle of the Rivals. Slowly I'm getting used in the training and in setting the ball to my teammates once again.

Andito ako ngayon sa bahay nila Bea. Kagagaling ko lang sa training at sinundo niya ako gaya noong una. Pag-alis namin ng ateneo ay malakas na ang ulan.

Nung nasa kalagitnaan na kami nang byahe ay hindi pa rin ito tumila medyo lumakas pa lalo ang ulan. And baha na rin kaya nagpumilit siya na sa bahay na lang nila kami tumuloy. 

Mas malapit na raw yung bahay nila dun sa area. Kaya wala akong magawa kundi pumayag na rin. Kaysa mastranded kami pareho sa gitna nang daan.

Pagdating namin sa bahay nila yung Papa at Mama niya ang sumalubong sa amin.

BEA: "Hi Mom and Dad."

Sabay kiss sa cheeks nang dalawa. And her dad look at my direction.

DAD: "Sinong kasama mo?"

Then, out of nowhere biglang may sumulpot na lalaki, kuya niya ata.

LOEL: "Princess yan ba yung girlfriend mo? In fairness ang galing mong pumili, ang ganda eh."

Sabay tingin ng lalaki sa direksiyon ko at ngumiti.

BEA: "Huwag ka nga kuya, epal ka."

Tumaas naman ang dalawang kilay nang parents niya and waiting for her to say anything about me.

BEA: "Ahmm. She is Jia po and yeah, she is my girlfriend."

I don't know why, pero I felt something nang sinabi niyang girlfriend niya ako. I couldn't explain it, it is something that is good.

MOM: "Your boss name is Jia. Ahmm, but of course she is not your boss."

Her mom was so sure that Bea is not referring to Jia her boss. But of course it was me. And it seems like hindi pa din nakarating sa kanila ang balita about sa amin ni Bea.

BEA: "She is my boss mom. And yes her name is Jia. And she is my girlfriend."

Nakangiting wika ni Bea and their jaw dropped, I don't know what was that for. But, I am afraid to ask.

JIA: "I am sorry for such a disturbance. Bea is insisting po kasi na we stay here for the night kasi baha na daw po ang dadaanan namin and malakas pa ang ulan."

DAD: "Tama lang din na hindi na kayo tumuloy kasi baha at ma stranded lang kayo sa daan."

LOEL: "Bakit hindi mo na lang sa hotel dinala princess?"

Sabay tawa ng kuya niya na inirapan lang ni Bea. Pilyo talaga ang kuya niya, and it seems like it is his habit already annoying her.

MOM: "Hala sige, anak paakyatin mo muna yan sa room mo. Pahiramin mo na rin ng pamalit para komportable siya."

DAD: "Sige na hija, sumabay ka na sa kanya pag-akyat."

BEA: "BOO, let's go."

Wika niya sa akin. And the way she utters the word, parang normal sa kanya na tawagin akong "BOO".

Sabay lahad pa nang kamay niya in front of me. Ayoko naman siya ipahiya sa harap nang pamilya niya kaya inabot ko.

And I felt something na naman nang magkahawak ang kamay namin. But I just disregard the feeling. Pagkatanggap ng kamay ko umakyat kami sa room niya na magkaholding hands.

Pagpasok sa loob nang room, ang sarap sa ilong nang amoy at malinis tingnan. May bed sa gitna and my table sa gilid and may computer din. Simple pero pleasing to the eyes.