დილით თვალები ნელ-ნელა, ზანტვით გავახილე, დავამთქნარე და გავიზმორე. ჯერ ისევ ძილბურანში ვიყავი, ვერც კი ვიაზრებდი სად ვიყავი. გვერდზე გავიხედე და ტუჩებზე მაშინვე ღიმილმა გადამირბინა, როდესაც ჩემს გვერდით მძინარი ზეინი დავინახე. ერთი ხელი ბალიშის ქვეშ ქონდა ამოდებული, მეორე კი მასზე ქონდა გადადებული. ტუჩები გამობურცვოდა და ერთმანეთს დაეშორებინა. გამეღიმა მის ასეთ დანახვაზე. რა არის იმაზე დიდი ბედნიერება, როცა გაღვიძებისას პირველს შენს საყვარელ ადამიანს, ანგელოზის სახით მძინარს, დაინახავ. ლოყაზე ნაზად თითი ჩამოვუსვი და ფეხზე წამოვდექი. როდესაც შიშველი ფეხი ცივ იატაკს დავაბიჯე მაშინვე დამბურძგლა. ფეხები მაშინვე იმ ჩუსტებში შევყავი, რომელზეც ზეინი ყოველი მისი დანახვისას დამცინოდა. ჩუსტებს კიდევ ერთხელ დავხედე და ფეხის წვერები ავათამაშე. ვერ ვხვდები რატომ ფიქრობს, რომ ჩემი ასაკისთვის ზედმეტად ბებრულია. მხრები ავიჩეჩე და მას გავხედე. კიდევ ერთხელ გამეღიმა. ამასაბაში კი შარდის ბუშტმა კიდევ ერთხელ შემახსენა ჩემი გაღვიძების მიზეზი და მაშინვე საპირფარეშოსკენ წავედი. უკან რომ დავბრუნდი ზეინს ისევ იგივე პოზაში მშვიდად ეძინა. საწოლზე ავძვერი და გვერდით მივუწექი.
-ზეინ, - დავიჩურჩლე და შუბლიდან თმა გადავუწიე, - გაიღვიძე, - ცხვირზე თითი ჩამოვკარი, - მიდი რა ზეინ.
-მმმ... -დაიზმუვლა და ხელით აქნევით სცადა ჩემი მოშორება. ფეხზე წამოვდექი და ფანჯარასთან მივედი, რომ ფარდები გადამეწია, იქნებ ესე მაინც გაეხილა თვალები.
-რამხელაა-გაოცებულმა წარმოვთქვი, როცა ფარდები გადავწიე და უზარმაზარი თოვლი დავინახე.
-ზეინ, ზეინ -საწოლზე ავხტი. - მიდი გაახილე თვალები-ხელზე მოვექაჩე,
-ჯანდაბა მალიკ! - კბილებში გამოვსცერი, როდესაც ყველა ჩემი ცდა კრახით დამთავრდა. რა ვუყო ამ ძილისგუდას? ჰმ.. მასთან ახლოს მივჩოჩდი, მუცელზე დავწექი და იდაყვებს დავეყრდენი. ტუჩები კი მის ყურთან ახლოს მივუტანე და სული შევუბერე,
-ოო.. - ამოიოხრა ზეინმა. ახლა კი უფრო მაგრად შევუბერე, - ჯანდაბა, - უცებ გველნაკბენივით საწოლზე წამოხტა, - ჯანდაბა ყური, - ხელის გული ყურზე მიიბჯინა და სრესვა დაუწყო. მე კი სიცილით საწოლზე გადავკოტრიალდი.
- ანაბელ ეს რა ქენი! - შემომიღრინა, - მთელი ყური მექავება, - შემომიბღვირა და საწოლიდან გადმოძვრა.
-მაპატიე, მაგრამ არ იღვიძებდი, - გულაღმა ვიწექი და უკუღმა ვუყურებდი რას აკეთებდა.
-საშინლად მომაბეზრებელი პატარა არსება ხარ! - დაიბუზღუნა.
-ვიცი, - ხელები პირზე ავიფარე და ჩავიხითხითე. გაბრაზეული მომჩერებოდა, მაგრამ შემდეგ ჩემს ხითხითზე სახე მოულბა. საწოლზე ამოძვრა, ჩემს ზემოდან მოექცა და კოცნა სცადა, მაგრამ მხარზე ხელი მივადე და შევეცადე მომეშორებინა.
-ჯერ კბილები არ გამომიხეხავს-ვუთხარი და პირზე ხელი ავიფარე. ზეინმა გაიცინა და ხელი ძალით მომაშორებინა პირიდან. ორივე ხელი საწოლზე დამადებინა და თავისი ხელებიც ზედ დამაწყო, რომ ვეღარ შევწინააღმდეგებოდი.
-ზეინ არ გინდა, საშინელი სუნი მექნება-ვუთხარი და თავის აქეთ იქით ქნევა დავიწყე, რომ ვეღარ ეკოცა. ერთ ხელზე ხელი გამიშვა და მეორე ხელთან გადმომადებინა. ჩემი ორი ხელი ერთი ხელით ეჭირა, მეორეთი კი სახე დამიჭირა.
-ახლა რაღაც მოიმოქმედებ, სუნიანო? -ჩაიცინა და კოცნა დამიწყო, როცა მიხვდა, რომ წინააღმდეგობას აღარ ვუწევდი, ხელების განთავისუფლების საშვუალება მომცა და მეც მაშივე ხელები თმებში შევუცურე. ცოტახანში ზეინმა ტუჩებიდან კისერში გადაინაცვლა. ახლა კისერზე მიტოვებდა სველ კოცნებს, შემდეგ კი მკერდს შუა ხაზზე. ამოვიოხრე, ჩემი სხეული უკვე პასუხობდა ზეინის ქმედებებს, მაგრამ უცბად მომშორდა.
-ზეინ, - გაბრაზებული იდაყვებზე წამოვიწიე.
-ეს ჩემი ყურისთვის, - თვალი ჩამიკრა და ოთახიდან გავიდა.
-ნაილს ჯერ კიდევ ძინავს,- მითხრა, როდესაც უკან შემობრუნდა სააბაზანოდან.
-ჰმ? - ვერ მივხვდი ნაილის ძილი რა შუაში იყო.
-ვიფიქრე ხომ არ გავაღვიძოთ-თქო, და გარეთ გავიდეთ - მაშინვე საწოლზე წამოვჯექი გაბრწყინებული სახით.
-კარგი, ახლავე გავალ გამოვიცვლი.
-მოიცა, - ზეინი მკლავში მწვდა, - მანამ ნაილი გავაღვიძოთ, - წარბები აათამაშა და ცალყბად ჩაიღიმა.
-ოჰ, არა, - ამოვიოხრე, როდესაც მივხვდი რასაც გულისხმობდა.
-ოჰ, რომ კი, - მითხრა და ბოროტად ჩაიცინა, -მიდი შეამოწმე ხომ ნამდვილად ძინავს და მე სამზარეულოდან ქვაბის თავსახურებს ამოვიტან.
-კარგი, - აჟიტირებული დავეთანხმე და ნაილის ოთახისკენ წავედი. კარგი ფრთხილად გავაღე და დავრწმუნდი რომ მას ნამდვილად ეძინა. მალე ზეინმაც შემოყო ოთახში თავი და ხელების მოძრაობით მკითხა ეძინა თუ არა, თავი დავუქნიე და ვუთხარი, რომ ოთახში შემოსულიყო.
-მზად ხარ? - პირით მანიშნა და უხმოდ ჩაიცინა.
-კი, - ოინით აღტაცებულმა ხელები პირზე ავიფარე, რომ არ ავხითხითებულიყავი. ზეინმა გამიცინა და შემდეგ ნაილის ყურებთან ახლოს თავსახურები ერთმანეთს რამდენჯერმე გადაბმულად შემოკრა.
-აჰ, - დაიყვირა ნაილმა და დიდი ლურჯი თვალები სასწრაფოდ დააჭყიტა. ზეინი კი არ ჩერდებოდა, მე კი ნაილის რეაქციაზე სიცილით ვსკდებოდი, - რას შვები ზეინ! - დაიყვირა ნაილმა და თავზე ბალიში გადაიფარა.
-გაეთრიეთ ჩემი ოთახიდან! - დაიყვირა გამწარებულმა.
-ოჰ, ნაილ რა არასტუმართმოყვარე ხარ, - ახითხითდა ზეინი, ნაილის ბალიშს დასწვდა და ერთი ძლიერი მოძრაობით მოაშორა, - ადექი ჩაიცვი და ეზოში ჩავიდეთ, ძალიან დიდი თოვლია.
-დიდი თოვლია? - თვალები შუბლზე აუვიდა ნაილს.
-ჰო, თოვჭყაპი კი არაა, ახლა მართლა დადო, - აღტაცებულმა ვუთხარი.
-ახლავე გამოვცვლი, - საწოლიდან წამოხტა ნაილი, ზეინი კი მაშინვე მკლავში დამწვდა, შემომატრიალა და დერეფანში გამომიყვანა, აღარ უნდოდა კიდევ ერთხელ მენახა ნაილი საცვლების ამარა.
-მე ჩემ ოთახში შევალ გამოვიცვლი, - ზეინს ვუთხარი, როდესაც თავის ოთახშ შევყავდი. შეჭმუხნული სახით მომიტრიალდა, შემდეგ კი თავი დამიქნია და ხელი გამიშვა.
დაახლოებით თხუთმეტ წუთში სამივენი ეზოში ვიყავით და თოვლის კაცს ვაკეთებდით.
-აი სტაფილო და თოვლის კაციც მზადაა, - ფეხე წამოვიჭერი და ტაში შემოვკარი.
-მშვენიერი თოვლის კაცი.., - შემფასებლური ტონით დაიწყო ნაილმა, მაგრამ წინადადების დასრულება არ დასცალდა, - აიჰ, - ამოიოხრა და თავზე ხელი მოსივა. გაკვირვებული მოვუტრიალდი, მაგრამ მაშნვე მივხვდი რაშიც იყო საქმე, როდესაც გუნდა მუცელში მომხვდა.
-ზეინ! - წამოვიძახე და შემდეგ მის გამომეტყველებაზე სიცილი ამიტყდა, რადგან ნაილის გუნდა პირდაპირ სახეში მოხვდა. შემდეგ ამ ორმა უკანასკნელმა ომი გააჩაღეს ერთმანეთში. რა თქმა უნდა ზეინი მოერია. ნაილი ძირს იყო გაშხლართული ზეინი კი ზევიდან დოინჯშემორტყმული ადგა და დასცინოდა.
-ვიღაცას უკანალი აეწვა.. -სიცილით თქვა ზეინმა. ასე არა მალიკ, თავი მაგარი ბიჭ გგონია? გავიფიქრე ჩემთვის. გუნდა შევკარი, ზეინს უკნიდან მივეპარე და ცივი თოვლი კისერში ჩავტენე.
-ახ შენი! -გამწარებული ზეინი შეხტა და გველივით კლაკვნა დაიწყო, რომ გუნდა ამოეღო, - ანაბელ გიჟი ხარ?! - მომაკვდავი ლომივით დაიბღავლა. მის გაბრაზებას კი ყურადღებას არ ვაქცევდი ვიცოდი, რომ ცუდ დღეში არ ვიყავი და ეს უბრალო გართობა იყო, ამიტომ ნაილთან ერთად გულიანად დავცინოდი ზეინის მოუხელთებელ მოძრაობებს.
-გადარეული ხარ, - სული რომ მოითქვა თავის მუხლებს დაეყრდნო და ქვემოდან ამომხედა, შემდეგ კი სახეზე ბოროტი ღიმილი გამოესახა. ოჰ, არა! შარში ვარ..
სასწრაფოდ უკან დახევა დავიწყე, ის კი ნელი ნაბიჯებით ჩემსკენ წამოვიდა.
-არა! - შევკივლე და მაშინვე უკან მოვტრიალდი რომ გავქცეულიყავი. ოთხი ნაბიჯიც კი არ მქონდა გადადგმული, რომ ზეინის ხელები წელში მწვდნენ და მის მხარზე შემომაგდეს.
-ზეინ გამიშვი! - გამწარებული გავკიოდი, არ ვიცოდი რას მიზამდა და მიუხედავად ამისა, ასე ყირამალა ყოფნა საერთოდაც არ იყო სასიამოვნო.
-სამაგიერო უნდა გადაგიხადო.
-ნაილ, მიშველე!
-მაპატიე ანა, არ მინდა შურისძიება შენს შემდეგ მე დამატყდეს თავს. - ნაილმა ხელები გაასავსავა, ზეინს კი სიცილი აუტყდა.
-ლაჩარი -გამკიცხავი ტონით თქვა და თავი მხიარულად გაიქნია.
-რას მიპირებ?
-ოჰ, ბელ. შენ წარმოდგენაც არ გაქვს იმდენი რამ მაქვს გეგმაში, - ხელი უკანალზე მომარტყა,შემდეგ კი მომეფერა.
მაშინვე სხეული დამეჭიმა. ჩემმა გონებამ სულ სხვა მხრით დაიწყო ფრენა, მაგრამ საუბედუროდ გადატანითი და პირდაპირი მნიშვნელობითაც მიწაზე დავენარცხე.
-ღმერთო სულ დავსველდი! - ავბუზღუნდი და წამოვჯექი.
-სველი ხარ? -წარბები ასწია ზეინმა, ხელი გამომიწოდა და წამოდგობაში მომხეხმარა, - ჰმ, ჩემს გამო დასველდი? - მისი შეპარვითი ბილწი კითხვა დავაიგნორე, ხელი ვკარი და სახლისკენ გავქუსლე. უკნიდან კი მისი ხითხითი მომაცილებდა.
მეორედ რომ გამოვიცვალეთ, ახლა სამივენი სამზარეულოშ ვისხედით და საჭმელს შევექცეოდით.
-მე მეგობრებთან წავალ, - პირგამოტენილმა ნაილმა ძლივს დაილაპარაკა.
-ჯერ გადაყლაპე და მერე ისაუბრე, - ზეინმა შეუბღვირა.
-მე მეგობრებთან წავალ, - გაიმეორა ნაილმა, როდესაც ლუკმა გადაყლაპა.
-კარგი, ოღონდ გასაღებიც წაიღე, მე და ანაბელიც გავდივართ.
-კარგი, - დაეთანმხმა ნაილი და წამოდგა, რამდენიმე წუთში კი კარის გაჯახუნების ხმამ გვამცნო რომ ნაილი წავიდა. ზეინს მივხედე,რომელიც ჩემს წინ იჯდა და გემრიალდ შეექცეოდა საჭმელს. ეშმაკურად ჩავიღიმე და ჩანგლით საჭმლის ერთი პატარა ნაწილი ავიღე, შემდეგ კი პირთან მივიტანე, ზეინს ერთი წამითაც არ მოუშორებია თვალი ჩემთვის. საჭმელი პირში ჩავიდე, ტუჩის კუთხეში დარჩენილი ნარჩენი კი თითით მოვიშორე და პირში ჩავიდე. თითი გავილოკე, რომ ზეინი გამომეწვია.
-მაგ თითის ნაცვლად მირჩევნია ჩემი სხვა რაღაც გედოს პირში-გამეცინა
-მმ.. რატომაც არა? -თვალი ჩავუკარი და ტუჩებზე ენა გადავიტარე. როგორც ჩანს ზეინი დიდხანს ვეღარ გაუძლებდა, რაც საოცრად მსიამოვნებდა. ახლა ჩემი დრო იყო მისი წვალების.
-უჰჰ საშინლად ცხელა- ხელით დავინიავე და სვიტრი გადავიძრე.
-ანაბელ, არ ცხელა, ზამთარია და ძალიან ცივა. -ზეინს ძარღვები დაეჭიმა.
-ხო, ცივა, მაგრამ არა შენს გვერდით.
-იცოდე გაგჟიმავ, აქვე და ახლავე -ამოიგმინა
-მაშინებ?-ისევ ავიღე ჩანგლით შემწვარი სტეიკი, შემდეგ კი ნელ-ნელა გამოვაცურე პირიდან ჩანგალი. ვგძნობდი, როგორ იძაბებოდა ზეინი, ეს კი მოტივაციას მაძლევდა.
-შეწყვიტე ჩანგლისთვის ეგეთი თვალებით ყურება! -შევუბღვირე.
-როგორი? -წარბები შეკრა.
-ისეთი თითქოს გოგოს წართმევას გიპირებს. -ზეინმა თავი გაიქნია და ჩაიცინა. -ღმერთო ჩემო -ამოვიოხრე და ბიუსჰალტერის პლეჩები მხრებზე გადმოვიწიე -ოდესმე გცმია ეეს? საშინელება! -შევჩივლე, შესაკრავი გავიხსენი და ბიუსჰალტერიც სვიტრთან მივაგდე.
-ჰმმ.. შენ ის გოგო ხარ ხომ, პირველად რომ ვაკოცე და ისეთი თვალებით მიყურებდა, თითქოს საუკუნო ცოდვა დავადე კისერზე? -ზეინის ნათქვამი დავაიგნორე და ხელსახოცით ტუჩები მოვიწმინდე.
-შენი პენისი საკმაოდ დიდია იმისთვის,რომ პირში ჩავიდო,თუმცა საინტერესო იქნება -მის აღგრზნებას არ ვწყვეტდი,რაზეც ზეინმა ვეღარ მოითმინა,ფეხზე წამოდგა და ჩემთან მოვიდა. სკამიდან სასწრაფოდ წამომაყენა, ხელი წელზე მომხვია და გამხეცებული დამაცხრა ტუჩებზე. ენა ღრმად შემომისრიალა პირში და ისე,რომ კოცნა არ შეუწყვეტავს მაგიდაზე შემომსვა და კოცნა განაგრძო. მის კოცნაშიც კი იგრძნობოდა, რომ დომინანტი სწორედ ის იყო, ის მოქმედებდა ჩემზე და არა მე მასზე. ის აღმაგრძებდა და არა მე. რამდენიმ წამით კოცნა შეწყვიტა და მაგიდიდან ყველაფერი გადაყარა, შემდეგ კი ზედ გადამაწვინა. მისი მთელი სხეული და გონება ვნებას მოეცვა. ასეთი ზეინი არასოდეს მინახავს მე კი უკვე გული წუთში მილიონჯერ მაინც მიცემდა. ხელების მისი ქამრისკენ წავიღე და ნელ ნელა შეხსნა დავიწყე. ზეინმა კაბა ამიწია და ტრუსი სასწრაფოდ გამაძრო ტანიდან. შარვლი საცვალთან ერთად ჩაიწია და პრეზერვატივი ისე სწრაფად ჩამოიცვა პენისზე, რომ ვერც კი გავიაზრე. შემდეგ კი ფეხები დამიჭირა და ჩემდა გაუფრთხილებლად ჩემში ნელა შემოვიდა. ხმამაღლა ამოვიკვნესე მისი სახელი და თვალები დავხუჭე.
-ჯაბდა ბელს, არაჩვეულებრივი ხარ -ამოილუღლუღა და რამდენჯერმე სწრაფად შემოვიდა ჩემში. სრულიად გამოვეთიშე რეალობას, როდესაც მოძრაობებს აუჩქარა.
-ღმერთო,ზეინ.. -ვნებისგან ხმამაღლა წამოვიყვირე და გაუცნობიერებლად წურგზე ძლიერად ჩავარჭე ფრჩხილები,როდესაც ზეინმა უფრო აუჩქარა მოძრაობებს,თან ხელები ჩემს თეძოებზე ეწყო და მიჭერდა,რომ არ გავნძრეულიყავი. მის ბაგეებს ხმამაღალი ოხვრა სწყდებოდა,მისი მოძრაობები კი უფრო ჩქარი ხდებოდა,ფეხები მის თეძოებზე შემოვაწყე. ჩემს მუცელში კი რაღაც მწველი გრძნობა უფრო და უფრო იზრდებოდა. მის სახელს ბოლო ხმაზე ვყვიროდი, ის კი მის მოძრაობებს არ ანელებდა და უფრო და უფრო ძლიერად შემოდიოდა ჩემში.
-შემიძლია ახლავე მიგიყვანო პიკამდე-ამოილუღლუღა. თავი დავუქნიე და ზეინს უფრო ავკარი,როდესაც ფეხები ამიკანკალდა და მუცელში საოცრად მწველი გრძნობა უფრო გაიზარდა. რამდენიმე წამში ვიგრძენი, როგორ მივუახლოვდი პიკს და კანკალი მთელს ტანს მოედო,ზეინი კი ოხრავდა და ჩემს დამაგრებას ცდილობდა. საკუთარ თავს ვერ ვაკონტროლებდი,ის კი მოძრაობებს არ წყვეტდა,როდესაც ორივემ ერთად მივაღწიეთ პიკს. ხელები ზეინის ხელებს დავადე და ფეხები ძირს ჩამოვუშვი. არც ერთი ხმას არ ვიღებდი, უბრალოდ ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით და ცუნთქვის დარეგულირევას ვცდილობდით. გამეღიმა, რამაც ზეინის ღიმილიც გამოიწვია. თითი ტუჩებზე გადამატარა, შემდეგ კი ენით ორივე ტუჩი დაისველა. მომშორდა და პრეზერვატივი ნაგვის ურნაში მოისროლა. თავს ვერ ვწევდი. ასეთი შეგრძნება... ასეთი სიამოვნება წინა სექსის დროსაც კი არ მიგრძვნია. თვალები დავხუჭე და ხელი შუბლზე მოვისვი. ჯანდაბა, ეს საოცრება იყო.
-ანაბელ,ადექი,თორემ ხელმეორედ გაგჟიმავ -მის ხმაში სიცილი შევნიშნე.
-წინააღმდეგი არ ვარ -ამოვიოხრე და თვალებ დახუჭული ფეხზე წამოვდექი და კინაღამ წავიქეცი. ზეინმა დამიჭირა და მკერდზე მიმიხუტა,თან ვგრძნობდი, როგორ ეცინებოდა.
სკამის საზურგეს ხელით დავეყრდენი და სამზარეულოს თვალი მოვავლე, ყველაფერი დამტვრეული იყო, რაც ზეინის დამსახურებაა,ხელის ერთი მოსმით გადაყარა ჭურჭელი მაგიდიდან. თვალები დავხუჭე და თავი უკან გადავაგდე,როდესაც ზეინი ხმადაბლა შეიკურთხა
-რა მოხდა? -მას შევხედე,ხელში კი ნაილის საყვარელი ჭიქა ეჭირა,რომელსაც ყური მოტეხილი ჰქონდა.
-ჩვენმა სექსმა ნაილის ჭიქა შეიწირა-სიცილით მითხრა.-ღირდა კია ამად? -მინდოდა თვალები ამეტრიალებინა, მაგრამ იმდენად დაღლილი ვიყავი რომ ამის ძალად აღარ შემრჩენოდა.
-რა უნდა ვუშველოთ?
-შევაკეთოთ როგორმე, იქამდე ეს ჭურჭელი ავიღოთ -ზეინს თავი დავუქნიე და ტანზე ჩავიცვი,შემდეგ კი სამზარეულო მოვაწესრიგეთ. დამტვრეული ჭურჭელი სანაგვე ურნაში ჩავყარეთ, შემდეგ კი ნაილის ჭიქას მივუბრუნდით.
-ანაბელ, წებო გვაქვს? რაიმე უბრალო რომ იყოს ისიც გვაწყობს -ისე მკითხა ზეინმა,რომ თავი არ ამოუწევია,ჭიქას აკვირდებოდა.
-არ ვიცი -მხრები ავიჩეჩე -გავალ ვნახავ. -მისაღებში გავედი და ერთ-ერთი უჯრა გამოვაღე, სადაც უამრავი რაღაც იდო,უჯრა გამოვქექე და ორი პატარა წებო დავინახე,ავიღე და ზეინთან მივიტანე
-აი,ესენია -ზეინმა გამომართვა და თავზე მოხსნა
-თუ ეს ვერ შევაკეთეთ,მკვდრები ვართ -სიცილით მითხრა და მოტეხილი ყურის ადგილას წებო დაასხა, შემდეგ მეორე ნატეხზე და ჭიქის ყური ზედ მიადო და ხელით ოდნავ მიაჭირა,რომ დაემაგებინა
-გამოვა რამე? -ვკითხე
-წესით უნდა დაიჭიროს ცოტახანს მაინც -თავი გავაქნიე და გამეცინა. რამდენიმე წუთში ზეინმა ჭიქას ხელი გაუშვა და ყურით დაიჭირა
-აი დაწებდა -წარბები აათამაშა,ჭიქა კი კარადაში შედო.
სააბაზანოში შევედი, რომ თავი მომეწესრიგებინა, იქიდან გამოსულმა კი ზეინის ძებნა დავიწყე.
მისაღებში არ იყო. ალბათ თავის ოთახშია, მაგრამ იქაც არ დამხვდა. სად ჯანდაბაში უნდა იყოს?! კოპები შევკარი. ჩემი ოთახისკენ გამოვბრუნდი, რომ წვეულებისთვის ტანსაცმელი ამერჩია. ოთახის კარი რომ შევაღე შეშინებულმა წამოვიყვირე.
-ჯანდაბა, ანაბელ გული გამიხეთქე! - კბილებში გამოსცრა ზიენმა და ხელზე გული მიიდო.
-გული შენ გამიხეთქე. აქ რას აკეთებ? - გაკვირვებული მასთან მივედი, რომელიც ჩემს ნივთებს ჩანთაში ალაგებდა, - ჩემ ნივთებს რატომ ალაგებ? - შეშფოთებულმა ვკითხე. რამე დავაშავე? უნდა რომ სახლიდან გამიშვას? დაბნეული და აღელვებული ვიყავი.
-ჩემს ოთახში გადმომაქვს.
-რატომ?
-გავიგე, რომ აქ თაგვები არიან- სერიოზული სახით მითხრა და ტანსაცმელების ჩემოდანში ჩაყრა განაგრძო.
-აჰჰ- წარმოვთქვი და ჩემი ტანსაცმელი წამოვკრიფე, რომელიც ძირს ეყარა.
-ანუ დღეიდან ეს ჩვენი ოთახია? - ვკითხე და ზეინის და ჩვენ საწოლზე წამოვსკუპდი, როდესაც ჩემი ნივთები მის კარადაში დავალაგეთ.
-ჰომ, - ღიმილით მითხრა და ჩემსკენ წამოვიდა,
-და არ შეგეძლო, უბრალოდ გეთქვა, რომ გინდოდა ერთ ოთახში ვყოფილიყავით იმ სისულელის მოგონებას? -ვკითხე, როცა გვერდზე მომიწვა.
-რა მნიშვნელობა აქ, ხომ მიხვდი. -ჩავიცინე და ხელი ჩემს კისერზე გადმოვადებინე. თავი მივადე და თვალები დავხუჭე.
ჰაერის უკმარისობა ვიგრძენი, თითქმის ვეღარ ვსუნთქავდი და თვალები სასჭრაფოდ გავახილე. ზეინმა ცხვირიდან ხელი მომაშორა, რომ ნესტოებიდან ჰარის უკმარისობა აღმედგინა.
-ღმერთო-ამოვიოხრე, როცა სუნთქვა ისევ კარგად შემეძლო. -მეზიზღები ზეინ -ჯერ კიდევ შეშინებულმა წარმოვთქვი და ჰაერი ხარბად კიდევ შევისუნქე. ზეინმა გაიცინა და საწოლიდან წამოდგა. -იდიოტო, რა გაცინებს შეიძლებოდა გავგუდულიყავი.
-არა, არ გაიგუდებოდი-დაზუსტებით ჩაილაპარაკა-ნაილი ხომ ჯერ კიდევ ცოცხალია-ღმერთო ჩემო! წარმომიდგენია რა დღეში ყავს ეს ბიჭი.
-ანაბელ არ არის წოლის დრო, ადექი დავაგვიანებთ -თქვა და ტანზე ახალი ზედა გადაიცვა. ოჰ, წვეულება ტომთან, ახლაღა გამახსენდა და საწოლიდან წამოვდექი. როგორც მახსოვს ტანსაცმლიანს ჩამეძინა, ახლა კი მხოლოდ მაისურის ამარა ვარ. ზეინს გავხედე, რომელიც შარვალს იცვამდა და ყურადღბას არ მაქცევდა. ვერასდროს წარმოვიდგენდი, თუ მას შეეძლო ესეთი მზრუნველი ყოფილიყო.
-არაფერი მაქვს რომ ჩავიცვა! - დავიწუწუნე და საწოლზე ჩამოვჯექი, როდესაც ჩემს გარდერობს გადავხედე.
-რატომ? აქამდე რასაც იცვამდი ისინი ჩაიცვი.
-წვეულებებზე სულ ლილის ტანსაცმელები მეცვა. ახლა კი არაფერი მაქვს შესაფერისი. - ავბუზღუნდი, მაგრამ მერე მივხვდი, რომ უხერხული იყო ზეინთან ჩემს ტანსაცმელებზე წუწუნი და გავჩერდი. არ მინდოდა ეფიქრა, რომ ახლის ყიდვას ვითხოვდი.
-აი ეს ქვედაბოლო, - ზეინმა კლეჩატი ქვედაბოლო მესროლა.
-გრძელია, - დავიბუზღუნე.
-არ იქნება თუ უფრო მაღლა აიწევ, მიდი ჩაივცი.-ზეინს დავემორჩინე და ქვედაბოლო ამოვიცვი. მან კი წელზე ამიჩოჩა. მართლაც კაბა მუხლებს ზემოთ იყო.
-ზემოდან?
- ზემოდან.. - ზეინმა ჩემს მაისურებში ქექვა დაიწყო, - ჯანდაბა ანაბელ რა უგემოვნო ხარ. - მის რეპლიკაზე თვალები ავატრიალე, - მაღაზიებში გავლა მოგვიწევს რომ რამე წესიერი გიყიდო. ჩემი მაისურები რომ სცადო? - უცებ შემომიტრიალდა.
-შენს მაისურებს კაბასავით ვიცვამ, - ზეინს ჩაეცინა და კარადიდან თავისი მაისური გადმოიღო.
-გადაიცვი, - განკარგულოება გასცა და მეც დავემორჩილე. მაისური მუხლებამდე მომწვდა, რაზეც ზეინს სიცილი აუტყდა, მე კი უკვე მეორედ თვალები გადავატრიალე.
-კარგი, კარგი, - ხითხითით მითხრა, - ნუ ბრაზობ, - მაიკის ბოლოები აიღო და წელთან ჩაკოჭა, - ნახე უკეთესია.
სარკეში რომ ჩავიხედე მართლაც უეთესად გამოვიყურებოდი. გავიღმე და ზეინს კისერზე ჩამოვეკიდე.
-შენ რომ არ მყავდე რას ვიზამდი, - გავიბარდე და ზეინს ვაკოცე.
-გვაგვიანდება, - კოცნის დროს მითხრა ზეინმა და ტუჩზე მომქაჩა.
