"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Duyduğum konuşma sesleri ile uykumdan uyandım. Başım şiddetli bir şekilde ağrıdığı için gözlerimi açmakta zorlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duyduğum seslerin kime ait olduğunu anlamaya çalışırken, neler olduğunu hatırlamaya çalış ama başarılı olmadım.
Zihnim sisli bir vadi gibiydi. Kendimi zorlayarak sonunda gözlerimi açtığımda ışığa alışmam zaman aldı.
Sonunda görüşüm netleştiğinde karşımda konuşan 4 kişi gördüm. Üç erkek ve bir kız vardı. Tedirgince etrafıma baktığımda tanımadığım bir yerde olduğumu fark ettim.
Başıma giren ağrı ile yüzümü buruştururken;
"N-neredeyim b-ben?" Diye sordum.
Çıkan sesin bana ait olduğuna inanmak zordu. Sesim çok kısılmıştı.
Ben konuşunca karşımdakiler şaşkın bakışlarını bana çevirdi.
"Uyandın." Diyen kızdı.
Ben kim olduğunu anlamaya çalışırken o hızla ayağa kalktı ve bana yöneldi. Korkuyla kendimi korumak için kollarımı kendime siper ettim.
Kızın yanından geçtiği kumral adam kolundan tutup, durdurdu.
"Çitlembik sakin ol. Kızı korkutuyorsun." Derken bakışlar tekrar bana döndü.
"Gülce bizden korkma." Konuşan diğer adama baktım.
Esmer teni ve koyu renk gözleri ile bana bakıyordu. Bakışlarındaki ciddiyet ve soğukluk gerilmeme sebep oldu.
"Kimsiniz siz? Ben neredeyim?" Derken hala zihnim bulanıktı.
Neler olduğunu düşünmeye çalıştığımda, başıma büyük bir ağrı saplanıyor.
"Ben Seval. Seni şans eseri ormanda buldum. Bulduğumuzda kötü durumdaydın, bizde seni hastaneye getirdik. Şu anda da hastanedeyiz, iki gündür uyuyorsun." Kızın dedikleri ile şaşırma sırası bendeydi.
Hafızamı zorladım ve olanları düşünmeye başladım. Başım ne kadar ağrısa da sonunda her şeyi hatırlamaya başladım.
Hamza'nın gelişi, babamın beni evlendirmek istemesi, beni öldürürcesine dövmesi, onu yaralayıp kaçmam. En son hatırladığım o büyük ağacın altına yattığımdı.
Kahretsin. Gözlerim hızla dolarken, kalkmaya çalıştım.
"Sakin ol Gülce." Diyen kıza bakarken başımı hızla iki yana salladım.
