"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Burak'ın söylediğiyle sinirlerim iyice gerildi. Bu akşam tüm kötü şeyler sıraya mı girmişti? Ben daha Gülce'ye az önce olanların açıklamasını yapamamışken bir de bu çıktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkamda duran güzelime döndüğümde korku dolu gözlerle bana baktığını gördüm. Onun bu hali daha da sinirlenmeme sebep oldu.
"Ne itiyorlarmış?"
"Bilmiyorum abi bir açıklama yapmadılar." Ona bakmadan sorduğum soruyu anında cevaplamıştı.
Derin bir nefes alıp sinirlerimi yatıştırmaya çalıştım. Uzanıp Gülce'nin elini tuttuğumda titrediğini fark ettim.
"Güzelim sakin ol bir şey yok."
"Egemen." Korku ve çaresizlikle çıkan ses tonu yüreğimin sıkışmasına sebep oldu.
"Sorun yok güzelim. Gidip dertlerinin ne olduğunu öğreneceğim, geldiğimde de az önce olanları açıklayacağım." Kararlı ses tonuma karşılık tereddütle yüzümü inceledi.
"Geleceksin dimi?"
"Sen beklediğin sürece her daim." Dediğimde yüzünde minik bir gülümseme oluştu.
Elini sıkıca kavrayıp yürümeye başladığımda beni takip etti. Burak önümüzde giderken bizde arkasından yürüdük.
Kalabalık salona girmeden eğilip sevgilimin ipek gibi olan saçlarına minik bir öpücük kondurdum. Kokusunu ciğerlerime depolayıp geri çekildim.
Salona girdiğimizde müzik durmuştu. Tam ortada beş polis memuru, Seval ve Pamir duruyordu. Buradan bile Seval'in korktuğunu hissediyordum.
Sakin adımlarla onlara yöneldiğimizde Pamir'lerin üzerinde olan meraklı gözler bize döndü. Gülce elimi sıktığında ona yatıştırmak için avuç içini okşadım.
Yanlarına vardığımızda memurlar bana döndü.
"Beni arıyormuşsunuz?" Dediğimde en öndeki orta yaşlı adamın bakışları bana döndü.
"Egemen Kurt siz misiniz?"
"Evet benim." Dediğimde bir süre sessizce bakıştık.
Memur beni tartarken bende neden burada olduğunu anlamaya çalıştım.
"Sizin ve Pamir beyin bizimle gelmesi gerekiyor." Aramızdaki sözsüz düelloyu bozduğunda Pamir'e baktım.
O da en az benim kadar şaşkın gözüküyordu.
"Sorun ne?"
"Sizi merkezde ilgilendirecekler. Lütfen gidelim." Polis memurunun kararlı ifadesini gördüğümde gitmemiz gerektiğini anladım.
