"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Eve dönüş yolunda dışarıyı izlerken aklımdan plan yapmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üç gün sonra yılbaşı ve ben evde geçirmek istemiyorum. Hoş abimi ikna etmek zor olacak ama denemekte fayda var. Pamir'i yanıma çekebilirsem abimi de ikna ederim. Hem Gülce de benden taraf olur.
Gülce neredeyse tamamen toparlamıştı. Hala biraz içine kapanık ve çekingendi ama bu kadarını normal karşılıyoruz.
Elimizden geldiğinde onun üzerine gitmiyor, onun bizimle iletişim kurmasını bekliyoruz. Üzerine gidersek ters tepebilir.
O düzeldiğinde bende okuluma dönmüştüm. Hocalarıma özel bir durumum olduğunu söylemiş ve notlarımı toparlamıştım. Alan derslerimden yana zaten sıkıntım yoktu ama ortak dersler için sıkı bir çalışmaya ihtiyacım vardı.
Çalan telefonum ile çantama uzandım. Songül abla arıyordu. Bekletmeden;
"Efendim Songül abla?" Diyerek cevapladım.
Gözleri yolda olan Ozan abi anlık bana bakıp önüne döndüğünde sırıttım. Bu ikisinde var bir şey ama hadi hayırlısı.
"Seval geliyor musun canım?"
"Evet abla geliyoruz. Bir şey mi oldu?" Derken sesim endişeli çıktı.
Ozan abinin bakışları anında beni buldu.
"Yok kuzum. Annem dedi ki ara neredeymiş öğren hep beraber oturup çay içeriz." Duyduklarım ile rahat bir nefes verdim.
"Anladım abla. Yoldayız en fazla on dakikaya evde olurum."
"Tamam kuzum. Görüşürüz." Deyip kapattı.
"Bir şey mi olmuş?" Diyen Ozan abinin kaşları çatıktı.
"Yok abi hep beraber çay içecekmişiz de beni bekliyorlarmış." Dediğimde sinirle;
"Hey Allah'ım ya." Dedi ve önüne döndü.
Bu haline ister istemez güldüm. Bir ara Songül ablayı sıkıştırsam iyi olacak.
Eve vardığımda zile basmak yerine anahtarımla içeri girdim. Neşeyle;
"Ben geldim." Diye bağırdım ve salona yöneldim.
Gülce oturduğu koltuktan ayaklanıyordu.
"Hoş geldin canım." Dediğinde gülümseyerek yanına gittim ve onu öptüm.
Gülce bana baya alışmıştı ve yakın davranmaya başlamıştı. Onun arkadaşlığı, kardeşliği bana çok iyi gelmeye başladı.
"Hoş buldum kuzum. Millet nerede?"
"Egemen abi ile Pamir abi henüz gelmedi. Nevin teyze ile Songül abla da mutfakta çayın yanına bir şeyler yapıyorlar. Bende yardım etmek istedim ama Nevin teyze beni zorla otutturdu." Kıkırdamaya başladım.
