"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Akıp giden zaman hepimiz için hem iyi hem de kötü şeylere gebe olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçirdiğimiz zamanda benim için en iyi olan şey okula başlamam oldu. Anasınıfı öğretmenliği okumak istediğimi söylediğimde Egemen gerekli işlemleri yapmaya başlamıştı.
Lisede puanlarımın yüksek olması ve babamdan gizli girdiğim üniversite sınav sonuçlarımın da iyi olmasıyla hiçbir sorun yaşamadan kaydımı yaptırdım.,
Okula geldiğim ilk gün heyecandan öleceğimi sanmıştım. Seval ile beraber olmak en büyük yardımcım oldu.
Beni sakinleştirip, okulu bana tanıttığında kendimi daha rahat hissetmeye başlamıştım. Egemen bizi okula kendi bırakırken huzursuzdu. Koyduğu kuralları tekrar tekrar hatırlatırken onu rahatlatmaya çalışmıştım.
Birçok endişem olduğundan Egemen'in koyduğu kurallar bir noktada işime gelmişti. Kimseyle konuşmamı istemediği ve bende kimseyle sohbet edecek havamda olmadığımdan bu dediğine hemen uyum sağladım.
Sınıfımdaki bazı erkekler benimle konuşmak istediğinde özenle hepsinden kaçınmıştım. Zaten sonrasında Kerem abi bir daha bana yaklaşmamalarını sağlıyordu.
Siz şimdi bana Kerem abiyi soracaksınız dimi? Egemen'lerin çok güvendiği bir adamları ve artık kendisi benim yakın korumam.
Bu durum beni ilk başta rahatsız etse de Ozan abiyi sevdiğim gibi Kerem abiyi de sevmem çok zamanımı almamıştı.
27 yaşında ve evliydi. Hatta küçük bir kızı bile vardı. Kerem abi ile geçen zamanda iletişimimi ilerletmiş ve yakın birer arkadaş olmuştuk.
İlk başlarda bana hanım demesi sinirlerimi bozsa da zamanla bu alışkanlığını bıraktırdım.
"Gene nerelere daldın gül güzeli?" Seval'in sesi ile kendime geldim.
İkimizin de dersi bitince bir şeyler yemek için okulun içindeki cafede buluşmuştuk.
"Hiç. Sadece geçen zamanı düşünüyordum kara kızım."
"Ne çabuk geçti dimi? Sen ailemize katılalı neredeyse bir sene olacak." Dediğinde gülümsedim.
Gerçekten de zaman çok çabuk geçmişti. Geçen sene bu zamanlar babam tarafından itilip kakılıyordum. Oysa şimdi bambaşka bir hayatım vardı.
"Bırak benim aileye geliş zamanımı da sizin düğüne az kaldı." Dememle Seval ışık saçtı.
Tıpkı hayallerindeki gibi kışın, karlar altında evlenecektiler. Egemen hala Pamir abinin gelip, Seval'i istemesine izin vermese de düğün tarihi netleşmişti.
Okulun ilk dönemi bittiğinde evlenecektiler. Bu hafta sonu da isteme olacaktı. Egemen'i ikna etmek için baya bir sırnaşmam gerekmişti.
"Bazen bir şey olacak diye korksam da mutluyum." Seval'in endişeli halleri anlaşılıyordu.
