BÖLÜM 43

22.3K 1.1K 1K
                                    

Gülce TURAN

Barış üzerime geldiğinde;

"Uzak dur!" Diye avazım çıktığı kadar bağırdım.

"Uzak dur!" Diye avazım çıktığı kadar bağırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Nevin teyze hemen önüme geçip;

"Barış bela arama defol git!" Dedi.

"Sana zarar vermek istemiyorum Nevin teyze çekil aradan!" Diyen Barış'ın sesi sertti.

Korkulu gözlerle karşımda birbirine ölümcül bakışlar atan ikiliyi izledim.

"Cesedimi çiğnemen lazım." Sesi son derece kararlı çıkan Nevin teyze Barış'ın önünde dimdik durdu.

"Gülce için onu da yaparım." Barış'ın gözlerinde gördüğüm kararlılıkla bir kez daha dinledim.

"Çekil Nevin teyze." Bana dönen bakışları şaşkındı.

"Gülce..."

"Çekil Nevin teyze!" Bağırmamla birkaç adım geriledi.

Barış beni gördüğünde güldü.

"Seninle geleceğime ölürüm daha iyi." Kaşlarını çatıp bana doğru adım attığı an bağırmaya başladım.

"Yardım edin! Kerem abi yardım et! Egemen! Neredesiniz!" Boğazım acıdığından susmak zorunda kaldım.

Barış kahkaha atarken önümde eğilip gözlerime baktı. Bakışlarımı anında kaçırdım. Benim gözlerim bir tek Egemen'e bakardı.

"Egemen seni istemiyor bebeğim. Yoksa buraya elimi kolumu sallayarak nasıl girebilirim?" Dedikleri canımı acıtırken ağlamamak için kendimi sıktım.

"Egemen benden vazgeçmez!" Derken korkuyla titriyordum.

Beni istemediğini düşünmek bile kanımın donmasına sebep oluyordu.

"Sen zeki bir kızsın Gülce. Sence adamlarını geri çekmese bu eve nasıl girebilirim? Hem de tek başıma." Demesiyle nefesim sıkıştı.

Bu ev kale gibiydi ve girmek imkansızdı. Eğer izin verilmediyse Barış kolayca giremezdi.

"O sana inanmak yerine bana inandı. Senin bir yalancı olduğunu düşünüyor ve seni terk etti." Boğazımdaki yumru git gide büyürken boğulacağımı sandım.

Nefes alamazken daha fazla kendimi tutamadım ve hıçkırıklarımı serbest bıraktım.

"Şişhh bebeğim geçti. Ben buradayım." Diyen Barış beni kucağına aldı.

Ona direnmek istesem de kolumu kanadımı kıran Egemen yüzünden kıpırdayacak halim kalmadı.

"Ozan, Burak, çocuklar yetişin!" Nevin teyze haykırsa da kimse gelmedi.

DilhunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin