"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Duyduğum ağlama sesleri ve kısık sesli konuşmalar ile uykum hafifledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaşlarım çatılırken sesleri dinledim.
"Seval artık biraz sakinleş fıstığım." Egemen'in sesini duyduğumda içim rahatladı.
Her şeyin rüya olmasından, uyandığımda yine o lanet yerde olmaktan korkuyordum. Yavaşça gözlerimi araladığımda ilk Seval'i fark ettim.
Egemen'e sarılmış hıçkırarak ağlıyordu. Pamir de diğer yanında oturmuş, sırtını okşuyordu. Bir süre sessizce onları izledim.
Seval hıçkırıklarının arasında bir şeyler mırıldanıyordu ama anlamadım. Egemen'in anladığını ise kasılan yüz hatlarından anladım.
Seval'in her dediği ile yüzü kararıyor, dişlerini biraz daha sıkıyordu.
Bakışlarını kaldırdığında benimle göz göze geldi. Bir an sadece bakıştık. Bana bakan karamış gözlerinde gördüğüm uçurum kendimi garip hissetmeme sebep oldu. Sanki o da benim kadar kaybolmuş gibiydi.
Ya da en az benim kadar korkuyordu.
"Gülce." Diyen Egemen ile Pamir abinin de bakışları bana döndü.
"İyi misin cici kız?" Dediğinde sessiz kaldım.
İyiyim demek koca bir yalandı. Kötüyüm dersem de onlar üzülürdü.
Seval bir anda abisinden ayrıldı ve bana döndü. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu ve nefesleri düzensizdi.
"G-gülce." Derken tedirginlikle bana bakmaya başladı.
Daha fazla üzülmesin diye yavaşça yerimden doğruldum. Kesiklerim yüzünden canım yansa da belli etmemeye çalıştım. Doğrulduğumda beklemeden Seval'e sıkıca sarıldım.
"Özür dilerim." Diyen Seval hıçkırmaya başladı.
Benimde gözlerim doldu ama kendime engel oldum. O lanet yerde yeteri kadar ağladığım için artık ağlamak istemiyorum.
"Seval iyiyim ben ağlama artık." Dedim ama dinlemedi.
Bir süre sonra hıçkırıkları durdu ve kesik kesik nefes alamaya başladı. Pamir hızla elini cebine attı ve tüp gibi bir şey çıkarıp Seval'in ağzına dayadı.
"Hadi çitlembiğim nefes al. Derin derin nefes al, benim için." Korkuyla Seval'e baktım.
Yüzü nefes alamadığı için kızarmış, gözleri ise normalden daha büyük duruyordu. Uzanıp elini tuttum ve;
"Seval nefes al lütfen. Bak korkuyorum." Dediğimde bana baktı.
