"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülce bugün oldukça sessizdi. Özellikle sabah biz delirmiş durundayken hiçbir şey dememişti. Onun o korku dolu ve kırılgan hali sakinleşmemi sağlamıştı.
Onu daha fazla korkutmak istemiyorum. Düşüncelerimi kovalayıp evden çıkmak için merdivenlere yöneldim ama gidemedim.
Kendime lanetler ederken geri döndüm ve Gülce'nin kapısını tıklattım. Bekledim ama ses gelmeyince usulca içeri girdim.
Gülce kapıya arkası dönük bir şekilde yatıyordu. Gitmem gerektiğini bilsem de yapamadım. Bunun yerine usulca içeri süzüldüm ve kapıyı ardımdan kapattım.
Yüzünün yarısı saçı yüzünden kapalıydı. Daha ne olduğunu anlamadan uzandım ve usulca saçını kenara çektim.
Allah'tan uyanmamıştı. Melekleri kıskandıracak güzellikteki yüzü açığa çıkınca derin bir nefes aldım. Yüzünde huzurlu bir ifade vardı. Pembe dudakları ise aralıktı. Bir insanın bu kadar güzel olması mümkün müydü?
Ya da bana mı bu kadar güzel gözüküyordu? Gülce dudaklarını yaladığında elimi yumruk yaptım. Lanet olsun! Şu an o yatağa girip Gülce'yi aklını başından alana dek öpmek istiyorum.
Saatlerce beni delirten kokusunu solumak, pürüzsüz teninde sabaha kadar hüküm sürmek istiyorum.
Düşüncelerimin gittiği yer hoşuma gitmeyince odadan çıkmak için döndüm. Son kez arkama baktığımda kaşlarının çatıldığını gördüm. Bedenindeki gerginlik elle tutulur cinstendi.
Kendime mani olamadan hızla yanına gittim ve yatağın önünde dizlerimin üstüne çöktüm. Uzanıp yanağını hafifçe okşadığım an rahatladı.
"Ben yanındayım safderun. Sakın korkma." Diye fısıldadığımda anlamış gibi gülümsedi.
Uzanıp anlına minik bir öpücük kondurdum ve hızla odadan çıktım. Tenine değdiğim an tüm bedenim alev alev yanmaya başladı. Bu hiç iyi değildi.
Bedenimin bu ufaklığın karşısında ergenmiş gibi davranması hiç iyi değildi.
Daha fazla oyalanmadan evden de çıktım. Burak kapıda araba ile hazır bir şekilde bekliyordu. Arka koltuğa bindiğimde yola çıktık.
Sessizlik içinde giderken gözümün önünden Gülce'nin görüntüsü gitmiyordu. Her ne kadar işle ilgili şeyleri düşünüp, kafamı oyalamak istesem de olmuyor.
Bu kızın ne ara bu kadar içime işlediğini bir türlü anlayamıyorum. Ben ki bu yaşıma kadar hiçbir kadına bu şekilde ilgi duymamışken şimdi olan neydi? Kalbim bu küçük safderunu mu bekliyordu?
