Seval KURT
"Güzelim." Sevgilimin sıcacık sesi ve yanağıma kondurduğu öpücüğüyle güne uyandım.
Sanırım yeni bir güne başlamak için bundan daha güzel bir uyanma şekli yoktur.
"Günaydın sevdiceğim." Derken arkamı döndüm.
Pamir üzerime doğru eğilmiş, mükemmel gülümsemesiyle beni izliyordu. Ona döndüğüm an dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
İçimi kıpır kıpır eden öpüşmemizin sonunda benden ayrıldığında nefes nefese kalmıştım. Çok sevdiğimden mi yoksa tutkudan mı bilinmez, onun minik bir öpücüğünde bile kıvranacak konuma geliyorum.
"Günaydın çitlembiğim." Pamir'inde benden pek bir farkı yoktu.
Yanıma uzandığında bedenini döndürdü ve kollarını bana doladı.
"O kadar güzel uyuyordun ki dakikalardır sessizce seni izliyordum."
"İzlemek yerine uyandırsaydın bende seni izleyebilirdim." Dediğimde yüzünde geniş bir gülümseme peydah oldu.
Gülümsemesi benimde dudaklarıma bulaşırken aşkla gözlerini izlemeye başladım. Mavi gözleri beni benden alırcasına parlayarak bana bakıyordu.
Bir insan sadece gözlerindeki parıltıdan ne kadar sevildiğini anlar mı? Ben kalbimin tek sahibinin gözlerine her baktığım an ne kadar çok sevildiğimi görebiliyorum.
Kendimi bildim bileli Pamir'in bana bakışları hep farklıydı. Bu zamana kadar benden başka kimseye o şekilde baktığını görmedim.
"Ne düşünüyorsun çitlembiğim?"
"Senin beni ne kadar sevdiğini."
"Hım. Ne kadar seviyor muşum?" Derken kendini daha çok bedenime yasladı.
"Bir adamın, bir kadını sevebileceği en büyük aşkla seviyormuşsun papam." Pamir kurduğum cümle üzerine tam dudaklarıma kapanacaktı ki engel oldum.
Kaşlarını çatıp anlamayan gözlerle bana bakarken;
"Az kalsın yakalanacağımız vukuattan sonra evin sınırları içinde bana yaklaşman yasak sevdiceğim. Hem bugün beni isteyeceksin, kalkıp hazırlanmalıyım." Derken yanından hızla kaçtım.
Gülce'nin sayesinde kurtulduğumuz olaydan beri Pamir'i yanıma yaklaştırmıyorum. Abim bizi o şekilde yakalasaydı neler olacağını bildiğinden olsa gerek, bu durum canını sıksa da karşı gelmiyordu.
"Biz bence kışı beklemeden evlenelim." Söylenerek kalktığında gözlerimi devirerek ona döndüm.
"Saçmalama Papam. Bu kadar sabrettin, biraz daha sabredebilirsin." Hızla beni kollarına alıp, sıkıca belimden kavradı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dilhun
General Fiction"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı. Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım! Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı. "Anlamıyorsun değil mi Gülce?" "Anlamı...