"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı.
Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım!
Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı.
"Anlamıyorsun değil mi Gülce?"
"Anlamı...
Duştan çıktığımda adamların getirdiği kıyafetlerimi hızla üzerime geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olanların üzerinden iki gün geçmişti ve ben evden çıktığımdan beri kulüpte kalıyordum. Tüm yaşananları sindirmek için kafamı toplamaya ihtiyacım vardı.
Aslında sert bir içki her şeyi rayına koymam için çok işe yarayabilirdi ama Gülce'ye söz verdiğim için içmedim.
İki gündür Gülce beni arıyor ve mesaj çekiyordu ama cevap vermedim. Çocuklardan iyi olduklarını öğrenmeyi elbette ki ihmal etmedim.
Olayları hala hazmedememişken Gülce ile konuşursam daha çok kırardım. O gün ki konuşmamızdan beri üzgün olduğunu bilmek yeterince zordu.
Bana kızlar yok dediklerinde bir an ölüyorum sandım. Her şeyi bırakıp hızla arabaya binerken hemen telefonumdan kızların bilekliğindeki çipten konum aldım.
Oldukları yere anlam veremezken hızla oraya gittim. O gittiğimiz yol belki de ömrümün en uzun yoluydu.
Gülce'ye ya da Seval'e bir şey olacak korkusuyla yüreğim ağzımda atarken öleceğimi sandım. Ben ömrümde hiç bu kadar sınanmamıştım.
Kızları sağ salim bulduğumuzda içim rahatlasa da kaçtıkları için sinirliydim. O sinirimi atamadan bebeğin haberini almak her şeyi daha da kötü yaptı.
Ben onlara güvenmişken, hepsinin arkamdan iş çevirmesi canımı sıktı. Öfke tüm benliğimi ele geçirirken mantığım devre dışı kalmıştı.
Yaptıklarıma ve söylediklerime engel olamadım. Kulübe gelip düşündüğümde pişman olmuştum ama öfkem dinmediği için geri adım da atmıyordum.
Tüm bu olanlarda tek sindiremediğim şey arkamdan iş çevrilmesi. Ben hepsine güvenirken onların benim ne hissedeceğimi hiç düşünmemeleri canımı sıktı.
Seval ve Pamir'in rahat durmayacaklarını az çok tahmin ediyordum. Farkında olsam da onların ilişkisine karışmamayı tercih etmiştim.
Ama düğüne az bir zaman kala kız kardeşimin hamile kalması canımı yaktı.
Gülce de ise kafam daha da karışıktı. Onu korumak için deli gibi çabalarken, Gülce'nin kendini tehlikeye atması sinirlenmeme sebep oldu.
Onunda bana benim ona hissettiklerimi hissettiğini biliyorum ama ikimiz farklıyız. Benim korumak için bir çok imkanım ve gücüm vardı.
Oysa benim Gülce'm masum, saf ve kırılgan. Beni korumaya çalışırken ona bir şey olsa deliririm. Bunu anlaması bu kadar mı zor?
Bir de işin içinde o Barış denen pezevengin olduğunu bilmek beni daha da delirtti. Öfkemin yanına eklenen kıskançlığımla gözüm hiçbir şey görmedi.
