BENİ AŞKA İNANDIR

5.bölüm

/Her şey biraz yaşanılanları hatırlatır olur bazen./

Medyadaki Yasemin.

Video/müzik: Kazım Koyuncu-Anılar düştü peşime...

Keyifli okumalar...

       Ayşen Teyze ile tatlı tatlı sohbet ederken içeri başka biri daha girmişti. Sanırım yaşlıları ziyarete gelen herhangi biriydi. Sehpadaki çayımdan bir yudum daha almıştım ki Ayşen teyzenin sözleriyle neredeyse boğulacak gibi olmuştum.

"Aaa bak sana söz ettiğim yakışıklı genç geldi."demesiyle başımı kaldırıp bize doğru yaklaşan genç adama bakmıştım.

      Yakışıklı olup olmadığını anlayacak kadar bakmamıştım yüzüne, çünkü beni ilgilendirmiyordu. Benim için sıradan bir insandı. Hiçbir erkekle tanışmak, sohbet etmek bile istemeyecek kadar kendimi kapatmış olmam normal değildi belki ama artık bu duygularla yoluma devam ediyordum.

"Ben artık kalkayım."diyebilmiş, başımı fazla kaldırmamıştım.

"Dur kızım sizi tanıştırayım."diyen Ayşen teyze, genç adamın tamda yanımızda durmasıyla konuşmuştu.

     Sanki genç adam direkt bizim yanımıza gelmişti. O da belli ki Ayşen teyzeyi oldukça seviyordu. Tıpkı benim gibi direkt olarak onun yanına gelmesinin başka bir açıklaması olamazdı.

     Kafamı kaldırıp yüzüne bakmıştım ilk defa, o da beni inceliyor gibiydi. Saygıyla gülümsediğini görmüştüm. Bir tebessüm bile etmek içimden gelmiyordu. Neticede ben erkeklerden nefret ediyordum. Zoraki bir gülümseyişi hafif dudaklarıma kondurmuş, üzerine alınmasını sağlamadan da hızla çekmiştim.

"Hoşgeldin oğlum. Seni Yasemin kızımla tanıştırayım. O da senin gibi bizi ziyarete gelen genç misafirimiz."diyerek tüm sevimliliğiyle konuşmuştu Ayşen teyze ama bana bakıp 'azıcık yüzün gülsün' der gibi de uyarıcı davranmıştı.

"Merhaba Yasemin Hanım. Sizinle daha önce tanışmış mıydık?"

Hah! Erkeklerin klasik yalanlarından biriydi bu. Taktik güzel ama bende sökmez yakışıklı!

Uzattığı eline ters bir bakış attığımda şaşırmış olacak ki gri gözleri kocaman olmuş ama çarçabuk kendini toparlamıştı. Sert duruşumun taktiğinin işe yaramadığının göstergesi olduğunu anlayarak bozulmuş olmalıydı.

"Hiç sanmıyorum."demiştim son derece düz ve sertlikten uzak ama resmi bir sesle.

Adam elini geri çekerken çenesinin kasıldığını fark etmiştim. Sanırım nezaketine karşılık vermediğim için bana sinir olmuştu ama yine de duruşunu düzeltip, kendini toplamıştı. Sözde kendinden ödün vermiyordu. Üstelik onun istediği cevapları vermiyor oluşumunda bozuntusunun olduğunu düşünüyordum.

"Ayyy oğlum aslında Yasemin böyle davranacak bir kız değildir onun kusuruna bakma."diye genç adamın kulağına fısıldarken Ayşen teyzeyi duymuştum.

       Ona kızacak ya da bozulacak değildim. Ne yapmaya çalıştığını da görebiliyordum. Aklı sıra karşımdaki yakışıklı diye itham ettiği adamla aramda bir sohbet başlatmak istiyordu. Kendince bunun bana belki de iyi geleceğini düşünüyor olabilirdi ama ne yazık ki ben artık öyle düşünceler içinde değildim.

"Ayşen teyzem ben yine gelirim sana. Biraz işlerim vardı da onları halletmem gerekiyor, saat de epeyi geç olmuş zaten, gitsem iyi olacak. Sonra görüşürüz. Senin yakışıklıyı sakın ihmal etme sonra kıskanır seni bak."diyerek ona Ercan amcayı ima ederek takılmıştım.