BENİ AŞKA İNANDIR

14.bölüm

Normalde yeni bölüm paylaşmayacaktım. Çünkü okunma sayısına göre oylar çok az ve yorum niyeyse hiç yapılmıyor. İnsan istiyor ki emeğinin karşılığını alsın. Yine de '372' okunma sayısı nedeniyle keyfim yerine geldi ve yeni bölümü sizlerle paylaşmak istedim. Normalde çok bölüm yazdım bölümler oy, yorum ve okunma sayınızı bekliyor aklınızda bulunsun canlar. Sizleri seviyorum. Sizlerinde bizi sevdiğini düşünüyorum. Keyifli okumalar diliyor çok uzatmıyorum :)

Bu arada 8 Mart dünya kadınlar günümüz kutlu olsun hanımlar :)

Medya da Yasemin'in teyzesinin Trabzon'daki evinin temsili duruyor...

Video: Koray Avcı/ Giderim ...

Gitmek. Tek kelime, bir çok anlam ifade ediyor. Gitmek, bir eylem aslında. Seversin, gidersin. Sevmezsin, gidersin. İstemezsin, gidersin. İstersin, gidersin. Gidersin ama neyden gidersin bilmezsin. Kaçtıklarında seninle gelir görmezsin...

Ayşen teyze anlattığım adamın aslında Çınar olduğunu anlamıştı. Yaşlı yüzü aydınlanmıştı adeta, gözlerinin içi gülmüştü çünkü onu da beni sevdiği kadar sevdiğini anlıyordum elbette ama bilmiyordu ki bizden olmazdı. Görmüyordu ki ben ona acıdan başka bir şey veremezdim.

        Şimdi karşımda durmuş bu adam gözlerimin içine içine bakıp adeta bana 'gitme' diyordu. Kalbim öyle suçlu hissediyordu ki bu normal miydi? Ona karşı neden suçlu hissediyordum?

Yüzüne uzunca bakmış, yüzünün her bir noktasını ilk defa incelemiştim. O kadar sert duruyordu ki gergin olduğu çok belliydi. İlk defa bu kadar derin baktığım için olsa gerek, yüzünün sağ tarafında olan elmacık kemiklerinin üzerindeki benini fark etmiştim. Küçük küçük tam iki tane noktacıktı. Sonra geniş omuzlarına bakmıştım. Kolları kaslıydı, spor yapıyor olduğu çok belliydi. Boyu çok uzun değil, bir erkeğe göre normaldi ve tahminen 1.75, ya da üstüydü.

Ellerini göğsünde birleştirmiş onu incelediğimi fark ettiğinde bakışlarındaki anlamı çözememiştim. Gri gözlerindeki hareler farklı bir oynaşmanın içerisindeydi, biraz kırgınlık, biraz hüzün sezmiştim ama yine de çok güzel bakıyordu, gözlerimi kaçırmama sebep olacak kadar güzeldi.

"Evet seni dinliyorum. Bana hala bir şey demedin?"demişti sabırsızlığını hissediyordum. Suratı sinirli bir halde olmasına rağmen gri gözleri sinirli bakamıyor gibiydi.

       Ben Ayşen teyzeyle konuşurken geldiği için, Ayşen teyzeden izin isteyip dışarı çıkmıştık. Kapının önünde durmuş olmamasını umut ettiğim konuşmayı yapıyorduk.

"Sana veda etmek zorunda olduğumu bilmiyordum."dediğimde boğazımda oluşan yumruyla güçlükle konuşuyordum. Bir şeyler beni tıkıyor, zor duruma sokuyordu.

Neden zorlanıyordum ki sanki?

"Yüzüme bak Yasemin."diye sert bir şekilde uyarmıştı.

Yavaşça gözlerimi gözlerine değdirmiştim ama hiç bu kadar daha önce birinin gözlerinden kaçmak istediğimi hatırlamıyordum. Neden suçlu hissediyordum ki karşısında? Bu durum kendimç aptal gibi hissetmeme neden oluyordu.

"Seni ne kadar merak ettim biliyor musun sen? Neden gidiyorsun? O herif o kadınla evlenecek diye mi?"derken sesi yüksek çıkmıştı. Gözleri aksini söylememi istese de cevabı bildiğini biliyordum.

"Çınar neden böyle yapıyorsun anlamıyorum? Ben biraz kendimi dinlemek istiyorum sadece. Biraz yalnız kalmak istiyorum."dediğimde başını 'anladım' anlamında sallamıştı ama gözleri bir başka bakıyordu. Gitmemi istemediğini biliyordum.