BENİ AŞKA İNANDIR

29.bölüm

Video; Eylem Aktaş/ Yüreğimden Tut

Yaaa çok güzel şarkı değil mi? Her dinlediğimde beni benden alır, götürür 😍

Yeni bölümü hızla paylaştım, umarım beğenir, bol yorum yaparsınız canlar sizleri seviyorum ❤️

Keyifli okumalarınız olsun☺️

"Sevdan kuşlar misali, gelip kalbime kondu.
Ömrüm kışlar gibiydi, sonsuz bir bahar oldu.
Esmer bir akşam vakti, senle yeniden doğdum.
Benden çaldıkları unut dedikleri, kaybettiğim kaderi buldum.
Dünyanın yükünü yazsalar payıma, dost düşman bir olup çıksa da yoluma,
Vazgeçmem senden yine de, ben aşkla yürürüm ateşe,
Yeter ki sen yüreğimden (ellerimden) tut..."

Düşünmeden söylediklerimiz yüzünden rüzgar eker, fırtına biçmek zorunda kalırdık. Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun, rüzgarı yaratmaktan vazgeçmeyen kalbimiz sağ çıkamazdı bu savaştan. Yine de esintiye kapılıp, akışına bırakmaktan kaçınmazdık. Çünkü bilirdik ki; ne yaparsak yapalım hayat bizi bir yerden vurmaya çalışırdı. Bu ister rüzgar olsun, ister fırtına, sonucu her zaman aynıydı; yıpranan bir kalp ve içinde peydah olmuş pişmanlığın uğultusu...

Yaser'in bir o yana bir bu yana sinirle dolaşmasını büyük bir pişmanlıkla izlerken, bir yandan da neler olduğunu deli gibi merak ediyordum. Yaptığım şey onları bir araya getirmek yerine daha kötü hale mi sokmuştu? Kendi kendime kızdığım kadar şu hayatta  kimseye kızmamıştım. Ben onların mutlu olması için yapmıştım bunu ama sanırım elime yüzüme bulaştırmıştım.

"Yasemin neden böyle bir şey söyledin Nil'e? Aklım almıyor güzelim."diyerek elinden geldiğince sesinin sakin çıkmasına çalışıyor gibiydi.

Gözlerini sinirle açmış, gözlerimin içine anlamaya çalışır gibi bakıyordu. Ben ise ürkek bir ceylandım karşısında, hem öfkesinden korkuyor, hemde yapmış olduğum hezeyanın büyüklüğünde eziliyordum.

"Ben onun sevgisinden emin olmak için yaptım bunu. Seni kıskanırsa eğer, hala seni sevdiğini anlamak için."dediğimde titreyen gözlerimle gözlerine bakıyordum.

Dokunsam patlayacak gibi duran sinirle bana bakmaya devam edip, alaylı bir şekilde dudakları kıvrıldığında bir elini saçlarından geçirmiş, kendini kontrol etmeye çalışıyordu. Bu yaptığından anladığım kadarıyla beni üzmekten kaçınıyordu.

"Yasemin, kardeşim bu çok saçma. Her şeyi daha berbat ettin. Şu an benim başka biriyle olduğumu düşünüyor."diyerek ellerini açarak bana öfkeyle bağırdığında, artık kontrolden çıktığını fark etmiştim.

"Sende onun başka biriyle olduğunu düşünüyorsun ama değil."dediğimde söylediklerim karşısında kendime kızmıştım.

Yaptığım plan zaten işe yaramamıştı, sanırım ikisine de artık dürüst olsam daha iyi olurdu. İçimdeki vicdan azabının ve pişmanlığın üzerini birazda olsa böylelikle örtmüş olabilirdim.

Gözlerindeki sinir alevinin yerini, şaşkınlık aldığında, gözlerini tekrar kapatıp açıp, doğru söylüyor muyum diye gözlerimin içine anlamaya çalışır gibi bakıyordu.

"Sen ne dedin az önce?"diyerek ses tonunu oldukça düşürmüş ve yanıma yaklaşmıştı.

"Nil'in hayatında sandığın gibi biri yok ikiz."dediğimde gözlerinin içindeki mutluluk içimi biraz olsun rahatlatmaya yetse de sonradan soracakları karşısında şimdiden eziliyordum.