BENİ AŞKA İNANDIR

52.bölüm

Video: Ersan Er/ Ben Sevince Çok Güzel Adam Oluyorum...

Yeni kapağımız nasıl olmuş?

Yazarınız geldiiiiiiii ❤️❤️

        Güzel sevmek, ya da sevmeyi göze almak; sevdiğinin kalbinin titreşmesine bile kıyamamaktır. Güzel seven her adam, ya da kadın; yolun sonunda değil, yolun gidişatının teminatıdır. O yol için doğru olan ne varsa peşi sıra takar, getirir. Getirdikleriyle aşkı şekillenir, güzelleşir. Meyvesini de zamanla verir...

O gece Hayat için sessizliğin en ızdıraplı yollarından geçişinin yaşandığı bir geceydi. Barış'ın kendisini bırakmayı teklif etmesinin ardından, kabul edişi ve yol boyu sessizliğini korumasından ötürü ne konuşması gerektiğini bir türlü bilememişti.

Bakışları dikiz aynasından birbirlerini bulurken, adamın aklından nelerin geçtiğini bilmiyordu. Başına örttüğü şalını kontrol etme gereği hissetti. Düzgün duruyordu halbuki. Neden sürekli ona bakıyordu bu adam?

"Nasılsın?"diye sormuştu adam tereddütlü bir sesle.

Kendi kendine küfür ederken mutfakta kızların konuştuklarının hepsi bir bir aklından geçiyordu şimdi. İstemsizce direksiyonu kavrayan elleri daha sıkı sarılmıştı. Bir kadına yapılan eziyete tahammülü yoktu. O adam hak ettiğini bulmalıydı. Ne demekti bir kadına saldırmak? Zorla sahip olmak istemek? Barış bunu hazmetmek istemiyordu.

"İyi-iyiyim."diyerek şaşkınlıktan kekelemeye başlamıştı kız.

"O adam.. sana dokunmadı değil mi?"dediğinde kızcağızın gözleriyle, ağzı şaşkınlıktan öyle bir açılmıştı ki, bir süre konuşma yetisini kaybetmişti.

Bu adam ne diyordu? Nereden bilebilirdi? Duymuş muydu onları? Duymuştu ya, başka nasıl açıklaması olabilirdi.

"Sen.."diyerek titremeye başlayan kadına bakarken, bir yandan da arabayı düzgün sürmeye çalışıyordu adam.

"Duydum. Kızlara anlatırken duydum. Sadece sana dokunup, dokunmadığı kısmını bilmiyorum. Çınar'ın çağırmasıyla onlarda duysun istemeyeceğin için yanlarına gitmek zorunda kaldım."

Kızın algıları geç kendine geliyormuş gibiydi bu gece. Derin bir sessizliğe bulamıştı şaşkınlığını. Ama anlamlandıramadığı bir şeyler vardı. Neden bu konu onu ilgilendiriyordu ki?

"Teşekkür ederim."diyebilmişti güç bela.

Dili başka laf edemeyecekti sanki. Bakışlarını kaçırıp yanan yüzünü cama çevirmişti. Gözlerinin dolduğunu genç adamın görmesini istemiyordu. Güçsüz bir kadın değildi o, öyle görülmek istemezdi.

"Hala soruma cevap vermedin?"diyerek ses tonunun giderek tahammülünün kalmadığını gösteren tınısı yüzünden, genç kızın kaşları çatılmıştı.

Geldiklerini fark ettiğinde çantasına elini uzatmış, kendini dik tutmuştu.

"Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum! Beni bıraktığın için teşekkürler. İyi akşamlar Barış."diyerek adamın şaşırmasına neden olacak tepkisiyle arabadan inip, çoktan gözden kaybolmuştu.

Aslında kendisi bile verdiği tepkinin nedenini çözemiyordu. Hisleri karman çorman olmuş, duygularını nasıl yansıtması gerektiğini bilemiyor gibiydi. Kalbinin üzerine çöreklenen karanlık bir el vardı sanki. Bir sıkıntı sanki onu bekliyor gibi hissediyordu. Gözlerindeki yaşlarla dimdik yürüyor, hayatına devam etmeye çalışıyordu.