35.bölüm

11.2K 501 385
                                    

Bölüm biraz gecikti ama umarım beğenirsiniz canlarım❤️

İyi bayramlar diliyor, keyifli okumalar diliyorum 😍

Video; Oğuzhan Koç/Yan Yüreğim..

Not: Bu şarkının hangi kısma uyduğunu söylemeyeceğim ama bir kısmı var ki oraya ve yüreklere tam dokunuyor. Ben seçerken işte bu demiştim, bakalım siz neler düşüneceksiniz. Fikirlerinizi benimle paylaşın lütfen. ❤️




Yorgun gözlerin hüznü ağır gelir yüreğe. Kanayan acıların bazen hiç bir çaresi yoktur. Acısını dindirecek bir şey olmasa da deli gibi inletir seni. Binbir parçaya bölünen ruhun, küllenene kadar yanar, yanar da tekrar kül oluncaya kadar devam eder. Sonra senden geriye kalan tek şey; içinde yaşam belirtisi olmayan cansız bedenin olur. Nefes alsan da yaşayamaz olursun.

Yitersin...

Bitersin...

Silinirsin...





-Nil'den-(küçük bir kesit)

     

      Nermin teyzeyle yaklaşık 10 dakikadır dışarıda oturuyor, ben konuşacağı şeyi deli gibi merak ederken, o nereden başlayacağını bilemiyor gibiydi. Konunun biz olduğunu biliyordum ama bana ne diyeceğini kestiremediğimden, bizi o halde görmesinden dolayı yeterince utanç duyuyordum. Neticede ailemi tanıyan insanlardı. Belki de bu durumu bana yakıştırmayacaklardı?

"Bu durum ne zamandan beri devam ediyor?"dediğinde bu kadar direkt konuya girmesine şaşırmış olduğumdan, gözlerim kocaman olmuş bir şekilde ona bakarken, imdadıma yetişen Yasemin olmuştu.

"Gelmem de bir sakınca yoktur umarım Nermin sultan?"diyerek bana göz kırpan arkadaşıma minnetle bakmıştım.

"Bir sakınca elbette yok. Bizde aralarındaki bu aşkın ne zamandan beri olduğunu konuşuyorduk Nil'le?"diyerek ondan aldığı sert bakışlarını bana gelene kadar yumuşatmış ve bana içtenlikle bakmıştı.

"Liseden beri."diyerek bakışlarımı önüme indirdiğimde buradan kaçıp gitme isteğimi engelleyemiyordum.

      Şu andaki durumun utançlığını daha önce hiçbir şeyde yaşadığımı hatırlamıyordum. Sevdiğim adamın annesi benimle, bizim aşkımız için konuşuyor, belki de neden bu halde olduğumuzu, yıllardır neden sakladığımızın hesabını sormak istiyordu.

"Utanma kızım. Sen her zaman benim kızım gibiydin, oğluma aşıksın diye bu değişecek değil, aksine daha da kızım olacaksın. Görüyorum ki; oğlum seni çok seviyor. Aranızda ne oldu, ne yaşandı bilmiyorum, hatta oğlum neden bu halde onu bile bilmiyorum, sorupta size karışacak değilim ama şunu da söylemeden edemeyeceğim; Yaser uzunca bir zamandır içine kapanıktı. Onda bir şeylerin olduğunu hep bildim ama aşk olduğunu düşünmedim. O böyle şeyleri asla dillendirmez.

Uzun lafın kısası oğlumun bu hale gelmesinde senin sebebin varsa eğer, onu bir daha üzmeyeceğine, çocuğumu bir daha böyle görmeyeceğime dair bir anne olarak senden söz vermeni istiyorum. Aşkınıza ancak böyle saygı duyabilirim."dediğinde olgunluğu karşısında diyecek söz bulamamıştım.

Ne iğneleyici bir laf etmişti, ne de bana kızmıştı. Oğlunun durumunun sebebi ben olduğumu bildiği halde benden nefret etmemiş, büyük bir olgunlukla bu durumumuzu normal karşılamış ve beni oldukça şaşırtmıştı.

BENİ AŞKA İNANDIR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin