Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 5 §

P.O.V Danica

Ik schrik wakker van een knal in de kamer naast me. Vermoeid open ik me ogen en ga voorzichtig recht op zitten.

Hoelaat is het überhaupt? Ik grijp naar me telefoon die op het nachtkastje ligt.

Pas 09:46 uur. Ik zucht vermoeid en kruip dan rustig uit bed.

Als ik bij me kleding kast sta kijk ik wat Lucy allemaal in me kast gestopt heeft. Het is wel mijn smaak voornamelijk. Hoe weet ze waar ik van houd?

"Ik heb het tegen haar wolf gezegt, duhh" zegt Cailin. Ik rol met me ogen.

Ik pak een joggingbroek en een crop top. Mijn haar laat ik los. Nog even een snelle blik in de spiegel en loop dan mijn kamer uit. Richting de eetzaal.

Onderweg kom ik de Alpha nog tegen. Ik buig mijn hoofd en leg mijn hand op me hart. De Alpha doet het zelfde.

'Danica, ik had een paar vraagjes voor je' zegt de Alpha. Ik knik, als teken dat hij verder kan gaan. 'Zou je je bij mijn pack willen aansluiten? Zodat je hier altijd kan blijven' de Alpha kijkt me hoopvol aan. Ik slik even. 'M-maar dan moet ik toch eerst een aantal rituelen doen?' vraag ik voorzichtig. De Alpha knikt. 'Maar je hoeft niks te haasten' stelt de Alpha mij gerust. Ik knik begrijpend.

'Wat was uw andere vraag?' vraag ik dan. 'Oh ja, straks bij het eten wil ik graag iedereen aan je voorstellen en hun vertellen wat je bent' zegt de Alpha. Mijn ogen worden groot van schrik. 'I-ik denk n-niet dat dat een g-goed idee is' stotter ik. De Alpha lacht even. 'Geloof me, ze zullen je niet haten. Jake, Lucy, Roos.. Zij haten je toch ook niet?' vraagt de Alpha dan. Ik schud langzaam me hoofd.

'Geloof mij dan maar, de pack zal je niet haten' zegt de Alpha. We buigen onze hoofden weer en leggen ons hand op ons hart, dan lopen we ieders onze eigen kant op.

*

Bij de eetzaal aangekomen zie ik dat de meeste al aanwezig zijn. Ze glimlachen vriendelijk naar me.

"Wat nou als ze ons haten? Wat nou als ze bang zijn? Of of of-" Ik gap Cailin af. 'Ze zullen ons niet haten.. D-dat zei de Alpha' mompel ik.

Lucy zwaait uitbundig met haar armen dus loop ik naar haar toe. Ik neem plaats op de lege stoel naast haar.

'Heb je een beetje kunnen slapen?' vraagt ze me dan. Ik knik. 'Schrok vanmorge alleen wakker van een knal in de kamer naast me' zeg ik.

Lucy haar wangen worden langzaam rood. 'Oh ehh haha, ja dat is eh, dat is Jake zijn kamer' lacht Lucy nerveus. Ik kijk haar met gespleten ogen aan.

'Megan nam het over oke..' mompelt ze. Ik begin te lachen, waarbij Lucy vervolgens mee begint te lachen.

Jake komt nonchalant de eetzaal binnen lopen, zijn haar alle kanten op. Nu ik weet wat ze gedaan hebben probeer ik me lach in te houden. Als ik naar Lucy kijk zie ik dat ze als een verliefde tiener, bijtend op haar lip, naar Jake kijkt. Ik geef een klein stootje tegen haar schouder. Ze lijkt te ontwaken uit haar dagdroom.

'Waar was dat voor nodig?' vraagt ze onschuldig. Ik lach even. 'Je probeerde hem met je ogen opnieuw uit te kleden.' zeg ik dan. Haar wangen kleuren weer een tintje roder.

Jake neemt op de andere stoel naast Lucy plaats, en geeft haar een snelle kus op haar mond.

Als de Alpha binnen komt staat iedereen op. Pas als de Alpha het teken geeft dat we mogen zitten, gaan we ook zitten.

'Voordat iedereen begint met eten, wil ik graag nog wat mededelen' galmt de stem van de Alpha door de zaal. Nu gaan we het krijgen.. 'Binnekort hebben we een nieuw lid in onze pack,' iedereen begint een beetje te smoezen. 'Helaas is haar pack uitgeroeid door de vampiers, en was ze als enige overlevende' Van uit me ooghoek zie ik Lucy schuin naar me kijken.

'Hoe heeft ze dat kunnen overleven Alpha?' vraagt een jongeman, van ongeveer 24. 'Goed dat je het vraagt Vince' "Vince is wel leuk" mompelt Cailin. Ik rol in gedachten met me ogen.

Vince heeft lichtbruin haar dat netjes en straks in model zit, zijn ogen kan ik moeilijk zien want hij zit best ver weg. Strakke kaaklijn, netjes gekleed.

Dan besef ik me ineens dat iedereen hier netjes gekleed is, behalve ik. Ik kan mezelf wel slaan op dit moment. "Doe maar niet" mompelt Cailin.

'Hoe het kan dat ze het heeft overleeft, is omdat ze een Hybrid is' zegt de Alpha. Lucy en Jake kijken gelijk mijn kant op. Iedereen is gelijk stil, fluisteren soms een beetje. De Alpha seint naar me dat ik moet gaan staan.

Ik schuif voorzichtig me stoel naar achter en sta ongemakkelijk op. Iedereen kijkt nu naar mij. Ik wist het.. Ze haten me.. Zijn bang voor me. Zodra ik weer wil gaan zitten begint iedereen te klappen. Ze juichen trots.

'Verwelkom onze nieuw pack lid goed!' roept de Alpha. Opgelucht zucht ik uit en ga dan rustig zitten.

De koks komen de zaal binnen lopen met karren met eten.

'Eetsmakelijk allemaal' zegt de Alpha dan. Iedereen zegt het terug en beginnen dan gretig met eten.

'Wanneer heb je besloten om je bij me pack aan te sluiten?' vraagt Lucy. Je ziet dat ze haar enthousiasme probeert in te houden. 'Voordat ik de zaal binnen kwam, toen vroeg je vader of ik me bij de pack wil aansluiten' Lucy begint enthousiast in haar handen te klappen omhelst me gelijk. 'Maar,' Lucy haar blik verandert meteen. 'Ik zie heel erg tegen de rituelen op' mompel ik.

'Dat snap ik, maar het gaat goed komen. Ik help je er bij' zegt Lucy. 'Of ik help je' mengt Luke zich. Ik kijk hem vragend aan. 'Hoe wil je helpen?' vraag ik aan Luke. Lucy grinnikt even. 'Luke heeft zich een halfjaar geleden bij mijn pack aangesloten' verteld Lucy, terwijl Luke vrolijk zijn hoofd knikt.

Ik ben benieuwd hoe het zal verlopen dan.