Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 7 §

P.O.V Danica

Ik schrik wakker van geschreeuw op de gang. Ik stap uit bed en trek een badjas aan, niemand hoeft tenslotte mijn Batman slaapkleding te zien. Gapend open ik mijn slaapkamer deur en schrik als ik zie wie er aan het schreeuwen waren.

'Wat in godsnaam zijn jullie aan het doen?' vraag ik verward. Jake en Connor kijken mijn kant op. Jake heeft Connor tegen de muur geduwt en houd hem bij zijn kraag vast. 'En hoe is Connor hier binnen gekomen, op zo'n vroeg tijdstip?' vraag ik vervolgens. Connor haalt zijn schouders op. Ik kijk Jake vragend aan. 'Hij wou je kamer binnen sluipen, en nu probeer ik er achter te komen waarom' terwijl Jake dat zegt kijkt hij boos Connor zijn kant op. Connor daar in tegen vermaakt zich wel.

'Jullie zoeken het maar uit, ik ga ontbijten' met dat gezegt loop ik langs hun richting de eetzaal.

Bij de eetzaal aangekomen zie ik Lucy al zitten. 'Wist jij dat Jake en Connor boven aan het kloten zijn?' vraag ik. Lucy zucht en knikt dan. 'Jake die herkende zijn geur gelijk dus ging kijken waar hij was,' vertelt ze. 'Vervolgens zag hij dus dat Connor jou kamer in wou lopen' gaat ze verder. Ik kijk haar verward aan. 'Wat moet Connor überhaupt in mijn kamer?' mompel ik, meer in mezelf.

''Misschien vind hij ons gewoon leuk'' zegt Cailin eigenwijs. Ik rol inwendig met mijn ogen. 'Heus niet Cailin, al die jaren was ik zijn doelwit'

'Dani?' mompelt Lucy. 'Ja?' 'Heb je er al over nagedacht of je bij de pack wilt?' vraagt Lucy.

Dat was ik even vergeten.. Het gesprek tussen mij en de Alpha. Ik had hem belooft het vandaag te vertellen. Ik zucht even. 'Nee, eerlijk gezegt niet. Ik was het alweer vergeten' zeg ik eerlijk. Lucy knikt begrijpend. 'Praat anders met Jake er over, misschien dat het je wat gerust steld' zegt Lucy. Zo'n gek idee is dat niet eens. Ik knik instemmend. 'Ik ga gelijk naar hem toe, kan ik ook checken of die kleuters al klaar zijn' zeg ik lachend. Lucy begint ook te lachen.

Ik loop de eetzaal uit naar boven. Voordat ik de hoek om ga hoor ik Connor en Jake tegen elkaar praten. Ik blijf staan en probeer me te focussen op hun gesprek.

'Ik moest het zeker weten' zegt Connor. 'Wat zeker weten?' vraagt Jake. 'Of zij het is'

Ik hoor Jake naar adem happen. Of ik wie ben? Ik loop de hoek om en kuch even. Beide draaien zich snel om. 'Jake? Kan ik nog even met je praten over de rituelen?' vraag ik gelijk. 'Ja, natuurlijk' Jake loopt naar zijn kamer en ik volg hem, Connor achter latend.

Ik sluit de deur en neem plaats op het bed. 'Wat wil je nog weten?' vraagt Jake. Ik zucht even. 'Hoe groot is de kans dat de doodstraf ritueel fout gaat?' vraag ik voorzichtig. Ik zie Jake slikken en weg kijken. 'Jake? Wat is er?'

'Bij mij is het mis gegaan' zegt hij zachtjes. Zo zachtjes dat hij waarschijnlijk dacht dat ik het niet hoorde. 'Maar.. Zijn daar door je ogen blauw?' Jake knikt langzaam. 'Alpha McLogan, Lucy, Connor en nu jij zijn de enige die het weten' verteld hij. 'McLogan? Is dat hun achternaam?' vraag ik verbaasd. Jake grinnikt even.

'Maar ik weet zeker dat het bij jou goed gaat, jou zintuigen zijn vele male sterken dan van de gewone weerwolf' zegt Jake dan. Ik glimlach dankbaar naar hem. 'Alpha McLogan heeft je wel gewoon toegelaten bij de pack' zeg ik. Jake knikt. 'Hij zag hoe dol ik op Lucy ben, en hij wist dat ik een goeie jongen was, dus hij zag het door de vingers. Maar niet bij iedereen doet hij dat' Ik knik begrijpend.

'Thanks Jake, ik denk dat ik mijn besluit heb genomen' Ik sta op en geef Jake een knuffel.

Ik loop zijn slaapkamer uit, onderweg naar Alpha McLogan zijn kantoor, maar ik word gelijk tegen de muur geduwt door Connor.

'Je wilt bij deze pack aansluiten?' vraagt hij niet begrijpend. 'Ja, dus? Wat maakt het uit?' Connor zijn ogen verspringen soms naar geel. Ik grinnik even. 'Wat lach je' sist hij. 'Schattig hoe je Jackson probeert tegen te houden' Connor rolt met zijn ogen. 'Zou je me dan nu los willen laten? Ik moet naar de Alpha toe' vraag ik verveeld. Maar Connor zijn grip verstrakt alleen maar.

'Laat me je niet onder dwang brengen' mompel ik geïrriteerd. Connor lacht schaapachtig. 'Jij? Jij wilt mij onder dwang brengen? Je kan dat niet eens' roept hij lachend.

Ik laat me ogen zwart met ijsblauw veranderen en kijk Connor eerst strak aan. Hij kijkt even angstig maar hersteld zich snel. Ik leg mijn hand op zijn schouder. Ik had verwacht dat Connor zijn ogen geel zouden worden.. Maar.. ze worden zwart. ''Hij is een Alpha!'' roept Cailin.

Ik laat zijn schouder snel los en voel hoe mijn ogen weer normaal blauw worden. Zijn ogen worden ook weer normaal groen. 'Je bent een Alpha' fluister ik. Connor zucht, laat me los en kijkt naar beneden. 'Ga maar naar Alpha McLogan' mompelt hij. Ik laat me dat geen twee keer zeggen.

Ik loop snel weg bij Connor, maar ik hoor hem nog net iets zeggen. 'Die verdomde Hybrid ogen van dr' hoor ik hem mompelen. Ik moet er van grijnzen. Hij is dan bang van me.

*

Als ik aankom bij Alpha McLogan zijn kantoor klop ik eerst drie keer. Als ik toestemming heb om binnen te komen duw ik voorzichtig de deur open. 'Alpha McLogan?' Ik leg mijn hand op mijn hart en buig mijn hoofd. De Alpha doet het zelfde. 'Ga zitten Danica' Ik knik en neem plaats op een stoel voor zijn bureau.

'Ik heb mijn besluit genomen' zeg ik dan. Alpha McLogan glimlacht tevreden. 'Dan zal ik dat aan de raad doorgeven, dan kunnen we alles voorbereiden' zegt de Alpha. 'Ik begreep van Lucy dat Jake je nog een beetje heeft geholpen?' Ik knik. 'Ik was gewoon bang, dat er iets mis zou gaan of zo. Maar Jake zei dat er bij mij niks fout zal gaan' zeg ik met een glimlach. 'Jake heeft ook gelijk, jou krachten en specialiteiten zijn veel beter dan dat van een normale weerwolf. Dus maak je maar geen zorgen'

'Dank u wel Alpha'