Untamed | Herschrijven

D2 | Chapter 12

- P.O.V Danica -

Met Cara samen loop ik het packhuis binnen. Met een simpel smoesjes heb ik haar langs de bewaking gekregen gelukkig.

Ik loop met Cara naar mijn kamer, waar ik haar een setje kleding van mij geef. "Ga je maar even douchen, ik ga de Alpha en Luna halen." zeg ik. Ze knikt maar wat.

Nog voordat ik de kamer uit ben, hoor ik haar "Dankje" zeggen.

Ik loop naar de woonkamer waar ik Lucy en Jake knuffelend tref.

"Get a room." zeg ik. Ze kijken verschrikt op. "Moeten jullie geen Alpha en Luna zaken regelen?" vraag ik. "Nee, er waren geen dingen om te regelen." zegt Jake.

"Nu wel." zeg ik met een grijns. Lucy en Jake gaan wat beter zitten en kijken mij nieuwsgierig aan.

"Voordat jullie boos worden, ik heb een rogue naar binnen gesmokkeld. Haar pack is uitgeroeid, net als de mijne. Jullie zoeken toevallig nog een beta en gamma, en zij is opgeleid tot beta." vertel ik. Lucy krijgt een grote glimlach op haar gezicht. "Waar is ze nu?" vraagt Lucy. "Boven, ze is even aan het douchen."

"Wil je haar zo naar mijn kantoor sturen? Lucy en ik wachten daar dan op haar zodat we wat dingen kunnen doornemen. Dan, als we geluk hebben, hoeven alleen nog naar een gamma te zoeken." zegt Jake. Ik knik.

Ik ren de trap weer op, richting mijn kamer. Cara komt net uit de badkamer lopen.

"Hoe voel je je nu?" vraag ik dan maar. "Ja, wel goed." zegt ze. "Kom, we gaan naar de Alpha en Luna." ze knikt en samen lopen we naar het kantoor van Jake.

Ik klop drie keer, om het juiste voorbeeld te geven, en wacht tot we binnen mogen komen.

"Binnen." zegt de zware stem van Jake. Ik open de deur en duw Cara naar binnen. Ik sluit hem gelijk weer en loop naar de woonkamer. Daar laat ik mij op de bank vallen en zucht even. De laatste weken zijn er alleen maar nieuwe wolven gekomen, een mens, en nieuwe mates.

Dan kom ik, een mateloze wolf, wiens mate dood is. Er wordt op het raam geklopt en geschrokken kijk ik omhoog. Jaimy staat daar wild te zwaaien.

Ik loop naar de voordeur en open hem. "Alles oké?" vraag ik hem met opgetrokken wenkbrauwen. "Ja, ja. Alles oké." zegt hij gehaast.

"Wat is er met jou, je doet raar." mompel ik. "Mijn mate is hier." zegt hij serieus. Really?

"Ik denk dat ik al weet wie.." zucht ik. Ik trek Jaimy mee aan zijn arm, naar het kantoor van Jake. Ik klop even en wacht tot ik binnen mag komen.

Zodra Jake zei dat ik mocht komen deed ik de deur open. Ik kijk naar Cara, wiens ogen goud worden en kijk vervolgens naar Jaimy, wiens ogen ook goud zijn. Ik duw hem naar binnen en kijk Lucy en Jake met een droog gezicht aan. "Jullie gamma." zeg ik en sluit gelijk de deur weer.

Ik hoor Cara en Jaimy nog 'Mate' grommen en Lucy heel hysterisch 'Aww'. Lachend schud ik mijn hoofd en loop weer naar de woonkamer.

Voor de zoveelste keer laat ik mij op de bank vallen, face first.

Hunter en Ziane komen luid lachend de woonkamer binnen lopen. Ik grom luid uit frustratie.

"Niet grommen! Grommen is stout!" zegt Ziane en barst vervolgens in lachen uit. Langzaam draai ik mij om en kijk haar waarschuwend aan. Snel stopt ze met lachen.

"Ah, kom op Nica. Een beetje lachen." zegt Hunter. "Nee." mompel ik. Hunter rolt met zijn ogen, slaat zijn arm om Ziane heen en loopt met haar naar de tuin.

Kort daarna komen Lucy, Jake, Cara en Jaimy de woonkamer binnen gelopen.

Ik sluit mijn ogen en tel tot tien.

"Danica! Hartstikke bedankt voor je hulp! We hebben onze Gamma en Beta gevonden." zegt Lucy en kijkt mij met een grote glimlach aan. Ik glimlach ook naar haar.

Ik woon in een pack huis, waar iedereen een mate heeft. Behalve ik.

- P.O.V Connor -

'Kan je even langs komen?' mind-link ik naar Jake. Snel daarna krijg ik antwoord dat hij er zo zal zijn.

Ongeveer een kwartier later wordt er op de deur van mijn kantoor geklopt.

"Binnen." mompel ik. Jake zijn hoofd verschijnt om de hoek. Hij komt het kantoor binnen en neemt gelijk plaats op de stoel voor mij.

"Vertel." zegt hij gelijk.

"Je weet dus dat ik Danica al een hele lange tijd probeer terug te krijgen?" vraag ik. Jake knikt en seint dat ik verder kan. "Nu heb ik een plan, zodat ik niks riskeer." ga ik verder.

Jake kijkt mij met gespleten ogen aan. "Wat is je plan, Connor?" vraagt hij behoedzaam.

"Ik wil dat jij en Lucy mijn pack er bij nemen. Maak het één geheel. Dat werkt voor jullie in het voordeel, en voor mij opzich ook. Dan heb ik niks te riskeren met Danica." vertel ik.

Jake kijkt mij met grote ogen aan. "Wat nou als Danica het echt niet meer wilt?" vraagt hij zachtjes. Ik zucht even. "Dan wordt ik een gewone roedellid van de Crystal Blood Pack." mompel ik. Jake knikt even en wrijft over zijn gezicht.

"Weet je zeker dat je dit wilt? Je pack opgeven?" vraagt Jake. "Ja, ik weet het zeker. Ik heb alles voor Danica over." Zeg ik en kijk hem wanhopig aan.

Jake zucht. "Goed dan." Hij steekt zijn hand uit.

Ik neem zijn hand aan en schud hem.

- P.O.V Danica -

Vermoeid kruip ik in mijn bed. Wat een vervelende dag was dit. Maar nu kan ik tenminste lekker slapen.

Genietend sluit ik mijn ogen en voel hoe ik al snel in slaap val.

Later in de nacht wordt ik huilend wakker. Die ene dag beleefde ik opnieuw. Opnieuw zag ik hoe hij daar lag, levenloos. Het is mijn fout.

Elke aanraking in mijn droom lijkt echt, alsof hij echt in mijn kamer is. Alsof hij staat toe te kijken hoe ik slaap en dat hij mijn arm en gezicht streelt.

Ik zucht even en druk het lampje aan naast mijn bed.

Ik kijk even om mij heen. Als mijn hart nog klopte, zou hij nu stil staan.

Daar staat hij. Glimlachend leunt hij tegen de muur.

"Heb je mij gemist?"