Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 8 §

P.O.V Danica

We zijn inmiddels alweer een paar dagen verder. Alles voor de rituelen is al geregeld, de raad was erg blij om te horen dat ik bij de pack wou. Morgen is mijn verjaardag, dan word ik eindelijk 18, en zal ik misschien mijn mate vinden. Misschien wilt mijn mate me helemaal niet, of vind ie me lelijk. Voor het zelfde geld vind ie mijn geur vreselijk..

"Man, stress niet zo. Plus je mate vind je juist lekker ruiken, of je nou naar pis of bederft eten ruikt. Dat heeft de maangodin besloten" zegt Cailin, alsof ze de Einstein is die alles er over weet. 'Dan nog, onze mate kan ons ook haten of afwijzen' zeg ik. Cailin zucht geïrriteerd en sluit de link af.

Vandaag zullen er een hoop mensen zijn. Natuurlijk de familie McLogan, Jake, Roos, de raad, de gamma en beta van Alpha McLogan, en ik begreep dat Connor ook kwam. Ugh, ons Alphaatje..

Er word op de deur geklopt. 'Binnen'

De beta van Alpha McLogan komt binnen lopen. 'Hey Nick' groet ik hem. 'Hai Danica, ik moest je ophalen van Alpha McLogan, we gaan zo beginnen met de rituelen' zegt hij. Ik knik langzaam en sta op van me bed. Nick loopt voor me uit en ik achtervolg hem als een hond. Hoe dichter we bij de deur naar buiten komen, hoe nerveuzer ik word.

Ryan, de gamma van de Alpha staat bij de grote deur te wachten. 'Klaar voor?' Vraagt Ryan. 'Nee' zegt ik nerveus lachend. 'Komt wel goed' zegt Nick. Ze openen de grote deur dat naar buiten leid. Het eerste wat ik zie zijn een hoop mensen die in rijen staan. Tussen hun is een pad, waar ik dus door heen moet lopen. Op het einde zie ik de Alpha en Luna staan.

Ik begin langzaam met lopen, Nick en Ryan achter mij.

Als ik bij de Alpha en Luna aankom, kijk ik een beetje ongemakkelijk rond. 'Je weet het Danica, binnen twee minuten een hert vangen en bij ons brengen. We lopen gezamenlijk naar de rand van het bos' zegt de Alpha. De Alpha en Luna beginnen te lopen, dus volg ik hun ook. Ik hoor dat de menigte ook begint te lopen.

"Het gaat goed komen" mind-linked Lucy naar me. "Ik hoop het" mind-link ik terug.

Zodra we bij de rand van het bos zijn gekomen probeer ik me hoofd leeg te maken. Terwijl de Alpha een kleine toespraak houd aan de menigte probeer ik me te focussen op het geluid en de geur van een hert. De geur is het belangrijkste. Daar mee heb ik ook weer geluk dat mijn zintuigen nog sterker zijn dan dat van een normale weerwolf.

'Oké Danica, verander maar in Hybrid vorm' zegt de Alpha. Ik knik en loop een stukje van hun weg.

Ik voel hoe me botten breken, en al snel ben ik veranderd in me Hybrid. Het voelt goed, fijn. Fijn dat ik me niet hoef te verbergen. 'Ik ga voor je aftellen' vertelt de Alpha, hij heeft een stopwatch in zijn hand. Ik grom kort dat ik het begrepen heb.

Ik ga klaar staan om te rennen.

'3..'

Ik veeg met me poot over de grond.

'2..'

Ik adem diep in voor de hert zijn geur.

'1..'

Ik ontbloot me tanden en grom.

'GO!'

Ik ren zo snel als ik kan het bos in, spring over meerdere stammen en struiken. De geur versterkt nog niet. Ik blijf de geur volgen door het bos. Soms moet ik wat meer naar rechts en dan weer wat meer naar links.

In de verte zie ik een riviertje. Ik probeer nog sneller te rennen en zeg me dan af van de grond. Ik spring over het riviertje en kom weer op me vier poten terecht.

Ik vertraag me snelheid als ik merk dat de geur extra sterk word. Als ik het hert in zicht heb ga ik laag op me poten lopen. Langzaam loop ik op het hert af. Zodra het hert aan het eten is grijp ik me kans en spring ik er boven op. Ik krab het hert en bijt vervolgens in zijn nek. Dood.

Ik neem het hert in mijn bek en ren zo snel als ik kan terug.

Als ik aankom bij iedereen gooi ik het hert op de grond en de Alpha stopt de tijd. Trots ga ik bij het hert zitten. 'Je tijd was... 1 minuut en 14 seconden! Het snelste tot nu toe!' Roept de Alpha blij. Iedereen begint te klappen en te juichen. Ik kijk naar iedereen. Ze klappen voor mij.

Plots blijven me ogen hangen bij een persoon. Hij klapt niet mee maar kijkt me serieus aan. Conor is dus inderdaad gekomen. Ik word uit mijn staar sessie gehaald door twee vrouwen die voor me staan. Eentje heeft een stapeltje kleren en de ander houd een doek voor me. Ik verander terug in mensen vorm en kleed me snel aan.

De Luna komt naar me toe lopen en omhelst me. 'Goed gedaan meisje' fluistert ze in me oor. Ik glimlach dankbaar naar haar. Ik ben de Luna misschien niet vaak tegen gekomen de tijd dat ik hier was, maar ze is wel een geweldige Luna. Ze doet extra werk bij een kinder te huis in de pack waardoor ze dus weinig in het pack huis is. De Luna heeft me vaak gesteund als het niet goed met me ging. Ze behandelt me als haar dochter wat ik nou ook zo fijn vind.

'Danica, korte pauze dan gaan we verder met het volgende ritueel' zegt de Alpha. Ik knik enkel.

Het volgende ritueel is de doodstraf. Ik geef eerlijk toe, ik ben wel degelijk bang. Stel nou ik heb de verkeerde persoon te pakken. Dan vermoord ik een onschuldig persoon, die misschien wel zijn of haar familie achter laat.

Ik zie Roos, Lucy en Jake op me af lopen. 'Wat was jij snel!' 'Je bent de snelste tot nu toe!' 'Geweldig hoe je er zo trots bij ging zitten!' roepen ze tegelijk. Ik begin te lachen.

'Maar goed, het volgende ritueel' Lucy kijkt me nu serieus aan. Ik slik even. 'Probeer op hun houding te letten, gezichtsuitdrukking en hun hartslag,' begint Lucy. 'De onschuldige hun hartslag zal waarschijnlijk extra rustig gaan omdat ze weten dat hun niet worden gepakt, en omdat ze het al jaren doen' zegt ze. Ik knik begrijpend. 'Sommige zullen hun spieren aanspannen door angst en sommige zullen een misselijkmakende grijns op hun gezicht hebben'

'Iedereen binnen verzamelen!' roept de Alpha met zijn Alpha stem. Roos, Lucy en Jake geven me nog snel een knuffel.

Op naar het doodstraf ritueel..