P.O.V Danica
We hebben nu een vrij lange pauze, vooral dat ik even kan rusten van de vorige ritueel. Op zich viel het wel mee. Maar ik moet bekennen, het was mijn eerste moord. Verklaar me maar voor gek, of noem me raar. Maar ja, het was mijn eerste moord.
Ik vind het wel een lachertje hoe Connor me probeerde te intimideren. Alpha ogen doen me gek genoeg niks, misschien is dat wel nog iets wat ik kan.
Ik schrik op uit mijn gedachten door Lucy, Jake en Roos die op wolven en vampier snelheid aankomen.
'Ik ben zo trots op je!' roept Lucy terwijl ze me een stevige knuffel geeft.
'Geweldig hoe je hem afmaakte' grijnst Roos.
Jake knuffelt me gelijk. 'Ik wist wel dat je het kon' mompelt hij zachtjes. Ik grinnik even. 'Bedankt guys, nog even en ik ben een officieel pack lid' zeg ik met een lach. Een oprechte lach van geluk. Het is een goed gevoel om weer een pack te hebben. 'Hoelang hebben we eigenlijk pauze?' vraag ik dan. 'Het is nu 13:42 uur, we hebben tot 16:00 uur, dus nog ruim twee uurtjes' zegt Lucy. Ik knik begrijpend. 'Waarom zo lang?' vraagt Roos nu. 'Ze zijn de zaal aan het klaar maken voor het laatste ritueel' antwoord Jake.
Opeens kijkt Jake vluchtig om zich heen, alsof hij iets of iemand zoekt. 'Schat? Wat is er?' vraagt Lucy. 'Connor' mompelt hij. Jake blijft naar één punt staren, waardoor wij ook onze hoofden draaien. 'Wat doet hij hier?' vraagt Jake verbaasd.
''Ieuw wie is dat'' zegt Caillin afkeurend. Hij loopt hand in hand met een opblaas pop. 'Wat doet hij met Joy hier, zij is nog uitgenodigt' zegt Roos dan. 'Connor hoort hier niet te zijn, hij hoort bij de andere Alpha's te zijn' zegt Lucy dan.
'Wacht, wat? Jullie wisten dat hij een Alpha is?' Alle drie kijken ze naar de grond of naar hun handen. 'Hey euhm, ik ga kijken of Nick en Ryan me nog nodig hebben' zegt Lucy snel. 'Ja, ik ga mee' zegt Jake. 'Ik ook' zegt Roos snel. Alle drie willen ze weg lopen.
'Wachten!!' roep ik boos op een zware toon. ''W-wat was dat?'' vraagt Caillin bang. 'Geen idee..'
Alle drie kijken ze me bang aan. Nu merk ik dat iedereen me bang aan kijkt. Behalve Connor, hij kijkt me serieus aan maar toch met een beetje vermaak volgens mij? Die jongen is niet goed in zijn hoofd..
'Wat voor stem was dat nou...' vraagt Jake verbaasd. Mijn hoofd schiet naar de deur, waar een groep Alpha's door heen komen rennen. 'Kan iemand mij uitleggen wat dat net was?' vraagt hij gelijk. Sommige mensen wijzen naar mij. Alpha McLogan kijkt mij nu vragend aan. 'I-ik weet het n-niet, Alpha' zeg ik zachtjes.
''Kom maar even naar mijn kantoor'' mind-linked de Alpha naar me. Maar hij klinkt niet boos. Ik zet zet snelle passen richting de Alpha, die alvast richting zijn kantoor ging.
Zodra we in zijn kantoor zijn ga ik gelijk zitten, met mijn gezicht in me handen. Ik ruik dat de Luna er ook is.
'Wat is er aan de hand, meissie?' vraagt de Luna voorzichtig, terwijl ze naast me plaats neemt. Ik haal me schouders op. 'Het was gewoon, ja.. Ineens' mompel ik. 'Wat was ineens, Danica?' vraagt de Alpha nu. 'Ik kwam een paar dagen terug er achter dat Connor een Alpha is, maar blijkbaar wisten Roos, Lucy en Jake dat al. Maar niemand had me dat ooit verteld. Ze wouden ineens weg lopen en toen werd ik boos, en ja.. Toen riep ik 'wacht' op die toon.. Ik-ik weet niet wat het was. Het spijt me Alpha, echt waar' zeg ik achter elkaar door. De Luna legt haar hand op mijn rug.
'Ik weet waarschijnlijk wel wat het was' mompelt de Alpha. 'Zie het als een soort Alpha stem, maar dan een Hybrid stem, je kan hem onder controle gebruiken. Hier voor hoef je geen Alpha of Luna te zijn, het hoort bij jou soort,' verteld de Alpha. 'Je word morgen 18 Danica, je bent je gaves aan het ontwikkelen' zegt hij er nog achter aan. Ik knik een beetje beduusd. 'Dus ik zal misschien nog meer gaves kunnen hebben?' vraag ik. De Alpha knikt. 'Welke dingen kan je al?' vraagt de Luna.
Ik denk even wat ik allemaal heb ontdekt in de tijd dat ik een Hybrid ben. 'Sneller rennen dan een weerwolf of vampier, naja gewoon mind-linken, vampier dwang.. Mijn zintuigen zijn sterker, en dan ja de Hybrid stem' zeg ik dan. De Alpha en Luna knikken begrijpend. 'Ik zal iedereen wel uitleggen wat er aan de hand was en dergelijke' zegt de Alpha. Ik glimlach dankbaar naar hem.
Ik loop het kantoor weer uit richting de grote kamer waar iedereen was. Ik zie Jake en Lucy op de bank zitten. Jake heeft zijn arm om Lucy heen geslagen. Roos zit op een grote stoel bij de bank. Zodra ze me zien aankomen staat Lucy gelijk op. 'Sorry van net' mompel ik. Ze loopt naar me toe en knuffelt me. 'Het is oké, me vader heeft het al uitgelegd' ze glimlacht naar me. Ik glimlach zwakjes terug.
*
'Graag iedereen in de ceremonie zaal verzamelen!' word er omgeroepen. Iedereen begint langzaam de grote kamer te verlaten.
'Ugh, hubby, waarom moet je nou telkens naar dát kijken' hoor ik ineens een piepstem achter me. Ik neem niet eens de moeite om te kijken wie het is, want ik herken gelijk aan de geur en hartslag dat het Joy is. Oh ja, vergeten tegen de Alpha en Luna te zeggen.. Ik herken aan de hartslag wie het is en of het een man of vrouw is.
'Laat het.' sist Connor streng. Ik rol met me ogen. 'Nee, zij is het niet waard om naar gekeken te worden' zegt Joy weer met een irritante stem.
'Sinds wanneer ben jij het waard om naar mijn rituelen te komen?' zeg ik rustig, zonder haar aan te kijken. 'Pardon? Weet je wel tegen wie je het hebt?!' krijst ze. Ik stop met lopen waardoor Connor en Joy tegen me aan komen. 'Uitkijken Vondael' fluistert hij in me oor. 'Hoe..? Laat ook maar' mompel ik.
'Nou?!' Oh ja, haar heb je ook nog. 'Je bent gewoon.. ja hoe moet ik het netjes verwoorden? Een lopende verfkwast' ik kijk haar aan met een fake glimlach en vervolg dan weer mijn weg naar de ceremonie zaal. Ik hoor Joy nog wat kleurrijken woorden werpen, maar het doet me niets.
Ik zie dat iedereen al plaats heeft genomen op hun stoel, blijkbaar waren Connor, Joy en ik de laatste die binnen kwamen. De Alpha wenkt me dat ik naar voren moet komen.
Ik loop naar de kleine verhoging en ga tegenover de Alpha staan.
'Stilte graag!' roept de ceremonie meester, of hoe hij ook heet. Ik hoor Caillin lachen.
'We zijn hier vandaag bij elkaar om de rituelen af te sluiten. Danica kreeg de kans om zich aan te sluiten bij de pack, en die kans heeft ze graag aangenomen,' begint de ceremonie meester. 'Zou u uw rechterhand op uw hart willen leggen?' Ik knik.
Ik leg mijn rechterhand op mijn hart, ik zie dat de Alpha het zelfde doet.
'Belooft u, Danica, dat u altijd klaar zult staan voor de Crystal Blood Pack?' Ik knik. 'Dat beloof ik'
'En belooft u, zo lang uw hart nog klopt, dat u klaar zult staan voor de packleden en de Alpha en Luna, en dat u hun nooit zult verraden?' 'Dat beloof ik, maar mijn hart klopt alleen niet meer' dat laatste mompel ik er achter aan. Een aantal mensen uit de zaal grinniken zacht. De ceremonie meester kijkt me verbaasd aan. 'Ben een Hybrid, mijn hart staat stil net als een vampier' fluister ik hem toe. De ceremonie meester knikt lichtjes.
'Dan bij deze wil ik het ritueel afronden, steek jullie rechter hand uit,' Zo gezegt zo gedaan. De ceremonie meester pakt een mes onder de tafel vandaan. Hij maakt eerst een snee in de hand van de Alpha, en dan in die van mij. Ik trek een pijnlijk gezicht, blijkbaar een zilver mes.. Top.
'Zodra u de hand van de Alpha schud, en het bloed met elkaar in aanraking komt, dan bent u bij deze een officieel lid van de Crystal Blood Pack!'
Ik pak de hand van de Alpha vast, maar ik voel een raar brandend gevoel. Ik kijk de Alpha aan die mij bewonderd aan kijkt. 'Je hebt je Hybrid ogen' fluistert hij. Ik probeer me ogen weer normaal blauw te krijgen, maar het lukt niet. Ik laat de Alpha zijn hand los en mensen beginnen te klappen en te juichen. Er komt een man naar ons toe, volgens mij de pack dokter, om onze handen te verbinden. 'Het is niet nodig' zegt de Alpha rustig. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Hij laat zijn hand zien, zijn hand is helemaal genezen! Ik kijk naar mijn eigen hand en zie dat ik er een litteken heb zitten.
'Je hebt me zojuist genezen, Danica'
JE LEEST
Untamed | Herschrijven
WerewolfUntamed Deel 1: Ik loop de school binnen en ze komen gelijk op me af. Ik blijf stokstijf stil staan. 'Dat je hier nog durft te komen, Rogue' zegt hij fel. 'Waarom gun je me zoveel aandacht?' zeg ik rustig. Zijn ogen beginnen langzaam geel te worden...