Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 19 §

P.O.V Danica

Ik open langzaam me ogen. Blijkbaar ben ik na het gesprek met Stefan in slaap gevallen. Ik stap uit bed en rek me even uit. Als ik naar de klok kijk, die in mijn kamer hangt, zie ik dat het al elf uur in de avond is. Avond eten gemist dus. Maar, maakt niet uit, ik heb een hert gehad.

Mijn maag verraad wel dat ik nog honger heb. Ik loop mijn kamer uit en wil naar beneden lopen, maar stop als ik stemmen hoor uit de kamer tegenover mij. Dat is Lucy haar kamer, nooit zijn ze nog in haar kamer.

Ik verscherp mijn gehoor om te luisteren wie het zijn.

'...keer dat je me betrapte?' hoor ik Connor zijn stem. 'Ja, je wou weten of zij hét was,' hoor ik Jake zeggen. 'Dat ging over of zij mijn mate was,' zegt Connor met een zucht. Hij wist al dat we mates zouden zijn? Maar hoe? 'Had het gelijk gezegt, dan had ik het begrepen. Maar had het wel op een andere manier gedaan want op dat moment leek je echt een rare pedofiel of zo' zegt Jake lachend. Ik hoor Connor ook lachen, en voor even smelt ik weg bij het horen van zijn lach. Dat hij op dat moment gelukkig is, niet verdrietig.

Ik schud triest mijn hoofd en loop naar beneden. In de woonkamer tref ik Roos en Lucy aan. Zodra ze mij opmerken springen ze op van de bank. 'Je bent uit je kamer,' zegt Roos verrast. 'Onze lieve Dani leeft nog,' zegt Lucy met een lach. Ik grinnik even. 'Ik leef half,' antwoord ik met een knipoog. Beide rollen ze met hun ogen maar moeten toch wel lachen.

'Iemand iets te eten? Ik heb honger,' 'Pak maar wat,' zegt Lucy. 'Is er nog bloed?' vraagt Lucy. 'Dat hebben-' 'Als het goed is in de onderste la,' onderbreekt Lucy mij. Ik kijk haar verbaast aan. 'Maar, ik dacht-' 'Dat we geen bloedzakken hebben? Jawel, dat halen we altijd in het ziekenhuis,' onderbreekt Lucy me weer. Ik kijk haar geïrriteerd aan. 'En tegen mij zeggen dat jullie geen bloed hebben,' mompel ik.

Ik loop naar de keuken en pak twee zakken bloed, A-positief, lekker. Ik pak ook een bakje fruit voor Lucy.

Ik loop terug naar de woonkamer en gooi een zak bloed naar Roos, die ze behendig opvangt, en overhandig het bakje fruit aan Lucy. Ze kijkt me met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Je moet gezond doen, minder pizza,' zeg ik overdreven lief. We barsten met zijn drieën in lachen uit.

'Wisten jullie dat-' 'Yooo, wat zitten jullie hier knus,' onderbreekt Jake mij, die met Connor de woonkamer binnen komt lopen.

Ik grom geïrriteerd laag. Connor kijkt me meteen aan terwijl de andere me vragend aankijken. 'Wat hebben mensen vandaag met mij onderbreken,' zeg ik nors. 'Onderbrak ik je dan?' vraagt Jake. Ik grom weer laag. 'Dat neem ik aan als een ja..' zegt hij voorzichtig. Ik rol met mijn ogen en sta op van de bank. Ik gooi mijn, inmiddels lege, bloed zak weg en loop naar de gang.

Net voordat ik voor de tweede keer vandaag naar buiten wil lopen, houd iemand me tegen door mijn pols vast te pakken. 'Mensen hebben ook duidelijk iets met mij tegenhouden,' grom ik boos. Ik draai me om en vind de ogen van Connor.

'Wat ga je doen?' vraagt hij. 'Niks,' zeg ik simpel. 'Ik vroeg je wat. Als ik wat vraag, geef je antwoord. Begrepen?' Ik slik even en knik langzaam. Zal Stefan dit bedoelen? Maar, dit is niet zo zeer misbruik maken. Toch?

'Dus nogmaals, wat ga je doen?' vraagt hij weer. 'Naar buiten,' zeg ik eentonig. 'Wat ga je buiten doen?' vraagt hij verder. 'Zie ik dan wel. Zolang ik maar even weg ben van hier,' Connor kijkt me niet begrijpend aan. Ik wuif het weg en loop naar buiten zonder nog iets tegen Connor te zeggen.

Voetstappen verraad hem dat hij me achter volgt. Ik grom zachtjes, hopend dat hij het niet hoort.

Ik begin te rennen en hoor dat Connor ook begint met rennen. Gast, serieus?

Ik begin op Hybrid snelheid te rennen en verander ondertussen in mijn Hybrid vorm. Shit, geen kleding meegenomen. Geweldig.

"Stop met rennen," beveelt Connor mij in de mind-link. Ik moet moeite doen om hem te negeren. Ik ren nog een stuk sneller, niet beseffend waar ik naartoe ren.

Een harde brul laat mij weten dat Connor ook veranderd is in zijn wolven vorm en vlakbij is.

Na een tijd gerend te hebben, begin ik de omgeving te herkennen. Ik ben vlakbij school.. Waarom ben ik zo verdomde stom!

Ik loop met langzame stappen verder tot ik op het grote plein kom.

Ik loop rond over het plein en snuffel een beetje of ik bekende geuren ruik.
Geschrokken kijk ik op van laag, dreigend gegrom.

Connor staat daar in zijn wolven vorm, tanden ontbloot naar mij te grommen. Zijn Alpha ogen kijken mij doordringend aan. "Je moet mij gehoorzamen," gromt hij in mind-link. "Op sommige momenten kan je dat echt wel vergeten," link ik terug.

Ik ga een beetje gebogen door mijn poten staan en grom naar hem.

"Hier ga je spijt van krijgen," zegt hij. Ineens is hij omgeslagen. Wilt hij dat ik hem gehoorzaam. Zijn bevelen op volg. Hij had er eerst wat op tegen?

Doordat ik even niet aan het opletten was, schrik ik als Connor met een noodgang op me afrent. Ik spring net optijd opzij.

Ik snap deze jongen niet. Hij wou alles voor me doen. Hij gaf om me. En nu wilt hij me, volgens mij, het liefste aan stukken verscheuren omdat ik hem niet gehoorzaam.

Ik ontbloot ook mijn tanden en grom een aantal keer hard. Dit lijkt hem alleen maar bozer te maken. "Connor, kappen nu!" roep ik.

"Het is Alpha Noah voor jou!"

En met dat gezegt zie ik hem op me afrennen. Tanden volledig bloot. Hij bijt me in me zij.

Piepend val ik neer op de grond en zie hoe alles langzaam zwart word.

A/N: Zodra ik rond de 25 hoofdstukken zit, misschien wel eerder als ik genoeg vragen binnen krijg, ga ik een Q&A houden.

Aan deze personen kun je al vragen stellen:

Ikzelf

Danica

Caillin (Danica haar wolf)

Connor

Jackson (Connor zijn wolf)

Hunter

Lewis (Hunter zijn wolf)

Lucy

Megan (Lucy haar wolf)

Jake

Jeremy (Jake zijn wolf)

Roos