Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 14 §

P.O.V Danica

Ik ren naar de woonkamer, dat is tenslotte de plek waar de geur het sterkste word. Ik kijk schichtig om me heen, op zoek naar mijn mate. Het is al behoorlijk druk hier. Allemaal andere packs zijn aanwezig, het grootste gedeelte van Lucy haar familie en de ouders van Roos.

'Oh god, nee! Je mocht nog niet komen!' roept Lucy in paniek. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan. Zodra ze me ziet kijken schrikt ze. 'Uh, schat, ik geloof dat ze haar mate ruikt,' mompelt Jake tegen Lucy. Ik kijk hem vragend aan, waarop hij naar zijn ogen wijst. Top! Me ogen verkleuren dus ook al! ''Ach, man! Schiet op! Ik wil onze mate vinden,'' zeurt Caillin. Ik rol even met me ogen. Ik loop verder de woonkamer in, de geur volgend.

Als snel vind ik hem, mijn mate. Hij staat met zijn rug naar me toe. Ik grom laag, waardoor de meeste mensen stil worden en gefascineerd toekijken. 'Ze ruikt haar mate,' fluisteren sommige. 'Mate! Mate!!' brult mijn mate, en hij draait zich in één keer om. Zonder na te denken, storm ik op mijn mate af en knuffel hem stevig. Hij slaat zijn armen om mij heen en een tintelend gevoel ontstaat door heel mijn lichaam. 'Mate,' grom ik zachtjes. Ik voel mijn mate zijn hartslag versnellen en vragend kijk ik op.

Mijn ogen blijven haken in twee zwarte Alpha ogen. 'Connor,' fluister ik verschrikt.

'Danica,' zegt hij schor. Zijn zwarte ogen blijven de mijne vast houden. Ik kan niet wegkijken, of überhaupt bewegen. Geklap en gejuich ontstaat om ons heen. Van irritatie begin ik dreigend te grommen, waardoor iedereen langzaam stil wordt. 'Meekomen,' zeg ik tegen Connor, met mijn tanden op elkaar. Ik pak Connor bij zijn bovenarm, en trek hem de woonkamer uit wat wonderbaarlijke makkelijk gaat. Terwijl we de gang oplopen kijk ik achter me naar Connor. Het lijkt alsof hij in een trans zit, hij kijkt nog steeds met zijn Alpha ogen mij aan. Ik zucht en kijk weer naar voren.

Zodra we vergenoeg van de woonkamer af zijn, duw ik Connor tegen de muur aan. Ik draai me gefrustreerd om en vind mijn eigen spiegelbeeld. Licht roze vlekjes hebben zich geplaatst op mijn wangen, mijn zwart met ijsblauwe Hybrid ogen nog steeds zichtbaar. Ik knijp me ogen even stevig dicht en open ze daarna weer. Nog steeds mijn Hybrid ogen.

Ik draai me om naar Connor, die mij bezorgt aankijkt. 'Wij-,' Ik word afgekapt door Connor, die me weer stevig omhelst. 'Mate,' mompelt hij zachtjes. Mijn bovenlichaam begint weer te tintelen door zijn aanraking. Met, gek genoeg, veel tegenzin duw ik hem van me af. 'Wij,' begin ik weer. 'Kunnen geen mates zijn,' zeg ik zachtjes. Ik kijk voorzichtig naar Connor, die mij triest aankijkt. Het is bijna alsof ik zijn hart kan horen breken. Als mijn hart nog zou kloppen, zou die ook zeker gebroken zijn.

''Wat doe je?!'' roept Caillin hysterisch. 'Hij kan geen mate van ons zijn, je weet wat ik moet doen als hij mijn mate blijft,' zeg ik tegen Caillin. 'Hoezo niet?' mompelt Connor. 'Het- Ik..' ik zucht even en kijk naar beneden. Een tintelend gevoel komt op mijn kin, als ik Connor zijn hand mijn hoofd voorzichtig omhoog voel duwen. 'Zeg het me, Danica' zegt hij. Ik schud langzaam mijn hoofd. 'Zeg het,' zegt hij nu streng. Ik schrik even en slik. Waarom heeft het nu effect op me als hij zo doet? ''Omdat hij onze mate is.. Voor nu nog..'' zegt Caillin. 'Hoeveel weet je over Hybrids?' vraag ik. 'Een aantal dingen,' 'Ook over mates, marken en dergelijke?' vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Als je mijn mate blijft, moet je mij binnen een bepaalde tijd marken,' begin ik. 'Maar, ik moet jou ook marken, op mijn manier' ga ik verder. 'Wat voor manier?' vraagt hij voorzichtig. Tranen beginnen langzaam op te wellen in mijn ogen.

'Ik moet je in een Hybrid veranderen, door je te doden.'

*

Na dat ik tegen Connor had gezegd hoe ik hem moet marken, ben ik huilend weggelopen. Ik had mijn mate op dat moment achter gelaten. Ik hoor nu bij mijn mate te zijn, om hem heen hangen, hem zoenen. Gek genoeg was ik op dat moment alles vergeten wat hij ooit bij mij heeft geflikt, hoe hij mij heeft gepest.

Ik wist uit paniek niet waar ik heen moest, dus had ik mezelf opgesloten in de toilet. Een klop op de deur doet me opschrikken. 'Wie is daar?' vraag ik met een schorre stem. 'Ik ben het,' hoor ik Roos zeggen. Ik haal de deur van het slot af en Roos komt de toilet in lopen. Ze doet de deur weer dicht en draait hem op slot. Ze gaat tegenover mij op de grond zitten, wat best wel krap wordt. We zitten met onze knieën tegen elkaar aan.

'Gaat het een beetje?' vraagt ze bezorgd. Ik knik met mijn hoofd, maar al snel rollen de tranen over mijn wangen. Met moeite, door de krappe ruimte, trekt Roos mij in een knuffel. 'Laat je tranen maar gaan,' fluistert ze in me oor. Snikken verlaten mijn mond, tranen blijven stromen.

Ik sla mijn hand voor mijn mond, om de snikken te dempen, als ik een bekende hartslag hoor. Roos duwt me een beetje van haar af en kijkt me vragend aan. Ik wijs naar mijn oor en vervolgens naar de deur, als teken dat ze goed moet luisteren. 'Connor,' miemt ze. Ik knik.

Ik versterk mijn gehoor om te luisteren waarom hij hier staat.

'Ze zit daar al vanaf het moment dat ze me meenam naar de gang,' hoor ik Connor zeggen. 'Dat is bijna twee uur geleden inmiddels!' 'Noah, rustig aan, ze komt er wel weer uit,' hoor ik de Alpha zeggen. 'Nee! Niks rustig aan! Mijn mate sluit zich zelf verdomme op!' roept Connor boos.

Ik kijk triest naar Roos, die mij medelevend aankijkt. Zodra ik Connor zijn hartslag niet meer hoor, zucht ik even. 'Het kan gewoon niet,' mompel ik. 'Probeer de juiste keuze te maken, luister naar je hart,' zegt Roos. Ik kijk haar met een scheve grijns aan. 'Mijn hart klopt niet, dat weet jij ook,' zeg ik. Roos rolt even met haar ogen maar grinnikt dan. 'Je weet wat ik bedoel,' zegt ze.

'Zullen we maar naar de grote zaal gaan? Je feestje is tien minuten geleden begonnen,' zegt Roos uiteindelijk. Ik knik en probeer op te staan. Zodra het ons is gelukt om op te staan, draai ik de deur van het slot en stap de toilet uit en vervolgens Roos ook.

We lopen naar de grote zaal, waar harde muziek draait. Zodra ik binnen loop begint iemand te roepen. 'Daar is onze jarige jet!' Iedereen begint te klappen en een kleine glimlach ontstaat op mijn gezicht. 'Gefeliciteerd!' roepen er een aantal. Ik maak voor de grap een buiging als bedankje.

Ik loop verder de grote zaal binnen, en neem onderweg een glas champagne mee.

'Danica?' Hoor ik iemand achter me. Ik draai me om en slik. 'Connor,' zeg ik zachtjes.

'Alsjeblieft, ik wil jouw mate zijn, maakt niet uit wat er moet gebeuren!' roept hij wanhopig. Tranen beginnen zich weer langzaam te vormen in mijn ogen. Ik schud mijn hoofd. 'Nee,' mompel ik zachtjes. 'Alsjeblieft, Danica, doe dit niet,' zegt hij. Een aantal mensen zijn stil geworden en kijken naar ons. 'Ik kan het niet, Connor' zeg ik gebroken. Een paar tranen sluipen uit mijn ogen.

'Ik Danica Vondael, wijs jou Connor Noah Dawn, af als mijn mate.'