Untamed | Herschrijven

§ HOOFDSTUK 13 §

P.O.V Danica

Ik loop door de gangen, van het packhuis, met Jaimy samen. Jaimy heeft tot nu toe mijn zijde niet verlaten. Hij vind, hoe hij het zegt, dat hij bij mij in het krijt staat. Het enige wat ik voor hem heb gedaan, was aan de Alpha vragen of hij vrij mocht. Jaimy woont ongeveer 10 tot 15 minuten van het packhuis vandaan, daar gaan we straks ook naar toe.

'Hoe voelt het?' vraag ik aan hem. Jaimy kijkt me vragend aan. 'Dat je vrij bent nu,' grinnik ik. 'Heerlijk! Echt waar, het is fijn om vrij rond te kunnen lopen,' antwoord hij met een lach. Plots bedenk ik me dat hij in de cel nog iets aan me wou vragen. 'Jaimy?' hij kijkt op. 'Je wou me in de cellen nog iets vragen,' zeg ik. Jaimy knikt. 'Klopt, ik wou je vragen hoe oud je was en of je een mate had,' zegt hij. 'Ik ben 17 jaar, word morgen pas 18. Dus nee, geen mate,' antwoord ik zijn vraag. Hij knikt begrijpend. 'Heb jij een mate?' vraag ik. 'Nope,' zegt hij.

''Misschien is Jaimy wel onze mate, hij is best leuk'' zegt Caillin. 'Daar geef ik je gelijk in, maar ik weet het niet' zeg ik terug.

'Zullen we maar naar mijn huis gaan? Anders word het zo laat,' zegt Jaimy uiteindelijk. Ik knik. 'Is goed.'

--

Na zo een tien minuten lopen zijn we bij Jaimy zijn huis aangekomen. Het is niet groot, maar ook niet zo zeer klein. Het is van buitenaf in elk geval een knus zicht. 'Na u,' zegt Jaimy, terwijl hij de deur openhoud. 'Dank u vriendelijk,' lach ik. Ik loop Jaimy achterna tot we in de woonkamer komen.

'Ga lekker zitten, wil je wat te drinken?' vraagt hij. 'Doe maar water,' zeg ik. Hij knikt en verdwijnt een kamer in, dat de keuken zal zijn. Na een paar minuten komt hij terug met twee glazen, en geeft het glas met water aan mij. Ik glimlach dankbaar naar hem en neem een slokje.

'Dus, wat deed je zo allemaal, voordat je in de cel kwam?' vraag ik. 'Ik ging naar school, en had een bijbaantje bij een cafeetje,' zegt hij. 'En jij?' 'Ik ging ook naar school, tot het mis ging en ik Connor aanviel. Maar hij viel mij vervolgens aan en toen werd ik in deze pack wakker,' zeg ik. Jaimy knikt begrijpend. 'Hoe kan het dat je hem aanviel dan?' vraagt hij. Ik zucht even. 'Hij moest me altijd treiteren op school dat ik een rogue was, en uiteindelijk werd mijn wolf er gek van en nam ze het over,' zeg ik.

'Zou.. Euhm.. Mag.. Ja, mag ik je wolf ontmoeten?' vraagt hij nerveus, terwijl hij in zijn nek krabt. Ik grinnik even. 'Dat mag, maar ze is pittig,' "Uhm, hallo?! Ik kan je horen?" zegt Caillin boos. 'Zie het als een compliment'

'Oké, niet schrikken,' zeg ik. Jaimy knikt. 'Ga je gang, Caillin,' mompel ik zachtjes. Ik voel me ogen veranderen naar zwart met blauw. Ik kijk Jaimy even aan en zie hem slikken en snel ergens anders naar kijken. Ik voel al gauw hoe Caillin het overneemt.

P.O.V Caillin

'Dus jij bent Jaimy,' mompel ik met een grijns terwijl ik opsta van de bank. 'Ja,' zegt hij zachtjes. Ik loop op hem af en pak hem bij zijn kin vast en draai zijn hoofd naar mij. 'Niet verlegen zijn,' zeg ik liefelijk. 'Het is gewoon.. Je ogen zijn nog al intimiderent,' zegt hij met een nerveus lachje. Ik grijns opnieuw van vermaak.

'Hoe is jouw wolf?' vraag ik dan. 'Hij is nog al erg,' zegt hij. Ik frons me wenkbrauwen. 'Hoezo? Laat hem je overnemen,' zeg ik. Jaimy schud zijn hoofd. Ik grom even. 'Laat hem je overnemen!' roep ik met me Hybrid stem. Jaimy slikt en sluit zijn ogen.

Plotseling komt er een grijns op zijn gezicht en opent hij zijn ogen. Mooie gele wolven ogen haken zich in de mijne. 'Dus een beetje dominant doen?' zegt hij rustig, terwijl hij opstaat van de bank. Ik maak een instemmend geluidje terwijl ik vermakelijk naar hem kijk. 'Nikolai, trouwens, en jij bent?' 'Caillin' zeg ik. Hij knikt.

Plots komt hij met weerwolf snelheid op me af en duwt me tegen de muur. 'Niet zo slim om mij te domineren,' zegt hij zachtjes. Langzaam streelt hij met zijn vinger over mijn wang. Ik duw Nikolai hard van me af waardoor hij door de woonkamer vliegt. 'Blijf met je poten van mij af!' schreeuw ik met me Hybrid stem boos. Nikolai maakt zich klein en piept een paar keer van angst.

Zodra hij me aankijkt heeft hij zijn normale ogen weer. 'S-sorry Caillin,' stottert hij. 'Ik zei het je al, hij is erg.. Dit was nog niets,' zegt hij daarna. 'Dan maakt me helemaal niks uit! Hij moet met zijn poten van mij, van Danica's lichaam afblijven!' roep ik boos.

'Ik ga,' mompel ik. 'Moet je Danica niet weer over laten nemen?' vraagt hij. Ik grom waarschuwent naar hem. Hij kijkt gelijk naar de grond. Zonder nog iets te zeggen, verlaat ik zijn huis en loop ik richting het packhuis.

"Laat mij weer overnemen! Je had hem niet zo mogen behandelen!" roept Danica boos. Ik rol met me ogen. Met Hybrid snelheid ren ik naar het packhuis.

Wat eerst hooguit 15 minuten zou duren, deed ik er nu misschien drie minuten over. 'Eerst Connor aanpakken,' mompel ik terwijl ik het packhuis binnenloop.

'Als we daar onze Danica niet hebben!' hoor ik Connor roepen. Ik weet gewoon dat hij op dit moment een grijns op zijn smoel heeft. 'Perfect moment, Noah,' Ik spuug zijn naam uit. Ik draai me om en kijk hem strak in zijn ogen aan. Hij slikt en kijkt even angstig maar herstelt zich snel. 'Ben je beetje boos, Dani?' vraagt hij nu, met een grijns. 'Jammer voor jou, heb ik het overgenomen,' zeg ik met een grijns. 'Caillin,' zegt hij zachtjes.

'Bingo! We hebben een winnaar!' roep ik. Ik laat me hybrid nagels groeien en grom even naar Connor. Met Hybrid snelheid ren ik op hem af en duw hem tegen de muur. Me hand sla ik om zijn keel heen en knijp langzaam steeds harder. Connor grijpt me pols vast en probeert me hand weg te trekken. Maar daardoor knijp ik alleen maar harder en zet ik langzaam me Hybrid nagels in zijn huid. 'Ok..oke, oke..' hijgt hij. 'W.. Wat wil je,' 'Ik wil dat je stopt met Danica lastigvallen,' zeg ik serieus. Hij knikt snel. Ik laat hem los en hij valt op de grond. Ik geef een snelle blik op de klok en zie dat het inmiddels al 11 uur in de avond is.

'Ik zie je morgen, Connor' zeg ik met een grijns, en loop weg richting me kamer.

Ik poets me tanden en trek me slaapkledij aan. Ik kruip in bed en sluit me ogen. 'Als we slapen neem jij het weer over, Danica' mompel ik. Ik voel hoe ik langzaam de duisternis word ingetrokken.

--

P.O.V Danica

Ik word wakker van allemaal geluiden. Volgens mij zijn ze bezig met de voorbereidingen voor me verjaardag. Ik ben tenslotte eindelijk 18!

Hoe Caillin gister was en deed kon gewoon niet. Ik heb haar dan ook een flinke preek gegeven.

Ik stap uit bed en loop richting mijn kledingkast. Ik pak er een jeans broek uit met een wit T-shirt, schoon ondergoed en loop richting de badkamer.

Na ongeveer een kwartiertje kom ik de badkamer uitlopen. Ik loop mijn kamer uit en er komt een heerlijke geur mij tegemoet.

Een mengelmoes van bomen en chocolade. Het brengt mijn lichaam op hol! Ik ruik nog eens goed.

'MATE!'