- P.O.V Lucy -
Een tintelend gevoel verspreid zich over mijn lichaam als iemand zijn armen om mijn middel slaat. Natuurlijk weet ik gelijk dat het Jake is, wie anders?
"Ik heb je gemist." mompelt hij in mijn nek. Ik grinnik even. "Je had me vanmorgen nog gezien."
"Veel te lang geleden dus." zucht hij. Met een glimlach draai ik mij om naar hem en kijk hem in zijn prachtige groene ogen aan. "Ben je er klaar voor, om Alpha te worden?" vraag ik. Jake zucht even. "Ja wel, alleen wat gespannen. We heersen gelijk over één van de de grootste roedels." zegt hij.
Ik knik begrijpend. "Je krijgt natuurlijk meer taken dan ik." mompel ik bedenkelijk. Als Luna zijnde krijg je nooit heel veel taken, in elk geval niet super belangrijk. Dat is aan de Alpha, de belangrijkste en grootste taken uitvoeren. Luna's zorgen voor de kinderen en activiteiten, maar meer niet.
"Schat? Lucy, hallo?" Ik ontwaak uit mijn gedachten door Jake. "Wat?" vraag ik onschuldig. Hij lacht zijn prachtige tanden bloot, waardoor ik automatisch ook een glimlach op mijn gezicht krijg.
Jake zijn ogen veranderen even naar blauw, wat betekent dat hij aan het mind-linken is of met Jeremy, zijn wolf, aan het praten is. Jeremy is eigenlijk best verlegen, vergeleken met Megan. Megan is een echte.. Hoe zeg ik dat aardig? Een echte kreng soms.
'Bedankt!' roept Megan sarcastisch. "Graag gedaan, snoezepoes."
Jake zijn ogen veranderen weer naar groen en moeilijk kijkt hij mij aan.
"Je vader wilt weer Alpha zaken met me doornemen, dus ik zal helaas moeten gaan." met een pruil lip kijkt hij mij aan. Voorzichtig plaats ik een kus op zijn lippen en trek me vervolgens terug.
"Na-ah, niet genoeg." fluistert hij, voor hij zijn lippen weer op de mijne plaatst. Ik glimlach door de kus heen.
We trekken ons uiteindelijk terug en zeggen elkaar gedag.
Wat ben ik toch blij met Jake, mijn mate. Het is wel grappig dat de maangodin er voor gezorgd heeft dat Jake en ik mates zijn geworden. Op school vond ik hem al leuk sinds mijn zestiende. Moet je na gaan, twee jaar lang heb ik een crush gehad op hem!
En dan nu.. We worden gewoon Alpha en Luna! Wat het leven je allemaal kan geven.
Ik bekijk de tijd even en zie dat het bijna 12 uur in de nacht is. Ach, een koekje kan nog wel.
Ik loop richting de keuken, waar ik Danica op de grond aan tref.
"Dani?" vraag ik. Ze kijkt verschrikt mijn kant op, met rode ogen. Ze heeft gehuild. Ik loop snel naar haar toe en ga naast haar zitten op de grond.
"Hey, wat is er gebeurd?" Een traan verlaat haar oog weer. "I-ik word gek." fluistert ze. Ik kijk haar niet begrijpend aan. "Ik zag hem weer. Ik zweer het je, hij zag mij ook. Hij keek mij recht in de ogen aan!" roept ze. "Lucy, je moet me geloven. Hij keek met een vermakelijke grijns naar me. Hij wilt dat ik gek wordt." Lispelt ze door haar lippen.
Moeilijk kijk ik haar aan. Dit hele gebeuren heeft een behoorlijke klap gegeven voor haar.
'Mam, kan je naar de keuken komen? Zo snel mogelijk.' mind-link ik snel naar mijn moeder. 'Ik kom er aan, lieverd.' mind-linked ze terug.
"Zeg dan wat, Lucy!" ze pakt me bij mijn schouders vast. "Danica, je moet rustig doen." zeg ik rustig.
Precies op dat moment komt mijn moeder binnen, alsof ze niet wist dat we hier waren.
"Ach, meiden! Wat zitten jullie knus hier." ze glimlacht naar ons. "Danica, lieverd, wat is er gebeurd? Heb je gehuild?" vraagt mijn moeder bezorgd. Danica staart voor zich uit en de tranen stromen weer over haar wangen. Ik trek haar overeind en mijn moeder sluit haar in haar armen.
'Ik regel dit wel. Ga maar slapen.' mind-linked mijn moeder. Ik knik naar haar en verlaat stilletjes de keuken.
Zodra ik alles heb gedaan, kruip ik in bed. Niet veel later voel ik het bed inzakken en twee stevige armen om mijn middel.
"Wat is er gebeurt?" vraagt Jake bezorgd. Door de mate bond kunnen we elkaars emoties voelen. Ik zucht even en leg alles aan hem uit.
"Heeft ze misschien niet een beetje hulp nodig?" vraagt hij voorzichtig, zodra ik het hele verhaal heb verteld. Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan. "Misschien is dit gewoon een fase." mompel ik. Jake knikt lichtjes.
"Laten we maar slapen." zeg ik en geeuw even. Jake grinnikt zacht. "Slaaplekker, mijn toekomstige Luna."
"Slaaplekker, mijn toekomstige Alpha."
- P.O.V Danica -
Ik open langzaam mijn ogen en leg mijn hand op mijn voorhoofd.
Hoofdpijn. Dat is het enige wat ik nu voel. Gisteravond ben ik helemaal doorgedraaid en tekeer gegaan tegen Lucy. Daar heb ik zo veel spijt van.
Mijn deur gaat langzaam open en de Luna haar hoofd komt op de hoek tevoorschijn.
"Goedemorgen lieverd, hoe voel je je?" vraagt ze gelijk, met een lieve glimlach.
"Ja, wel oké denk ik. Erge hoofdpijn." zucht ik. De Luna grinnikt even. "Dat kan kloppen, we hebben je een kalmeringsmiddel moeten geven. Je was zo erg aan het tegenwerken gisteravond." Ze kijkt me even meelevend aan.
Ik zucht even.
"Het komt wel goed met me."
A/N: Joe joe, een hoofdstukje. Om 01:09 uur 's nachts. Helemaal geweldig. Ook erg kort, ik was even koos inspiratie loos.
#TeamBipo
JE LEEST
Untamed | Herschrijven
WerewolfUntamed Deel 1: Ik loop de school binnen en ze komen gelijk op me af. Ik blijf stokstijf stil staan. 'Dat je hier nog durft te komen, Rogue' zegt hij fel. 'Waarom gun je me zoveel aandacht?' zeg ik rustig. Zijn ogen beginnen langzaam geel te worden...