Untamed | Herschrijven

D2 |Chapter 6

- P.O.V Danica -

Hij is opzoek naar de Hybrid. Dit gaat nog wat worden.

"Hoezo ben je opzoek naar de Hybrid?" vraag ik, proberend mijn nieuwsgierigheid te onderdrukken.

'Men zegt dat hij of zij bepaalde krachten beheerst, die gebruikt kunnen worden tegen vampieren en rogues.' zegt Sam in de mind-link. Ik zucht even en vertel vervolgens aan Connor wat Sam zojuist zei.

"Danica is-" Ik kap Connor snel af. "Ik ben ook opzoek naar de Hybrid." Sam kijkt me verbaasd aan. Hij maakt een aantal gebaren met zijn handen, maar het lukt mij niet helemaal om het te ontcijferen. "Spraak.. Schrijven.. Spreuk. Sorry, ik snap je niet." verward kijk ik Sam aan. Hij rolt even met zijn ogen. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan, wat hem even doet slikken.

Hij grijpt naar zijn zak en haalt daar een kleine blocnote en pen uit. Snel begint hij iets op te schrijven en geeft het aan mij. Ik laat mijn ogen over de regels glijden. "Omdat je niet kan praten, kan je niet alle spreuken doen. Anders had je de Hybrid al gevonden?" vragend kijk ik Sam aan, die wild knikt. Ik knik langzaam en wrijf even over mijn voorhoofd.

"Connor, kan hij in jou pack verblijven? We moeten zo terug, Roos en Lucy zullen ook wel bezorgd zijn." mompel ik. Connor knikt bedenkelijk. "Kan wel, maar hij mag zich niet vertonen in mijn pack. Ze zullen hem aanvallen." Connor geeft een korte blik op Sam. "Hoe oud ben je eigenlijk?" vraagt Connor dan.

Sam tekent met zijn voet twee getallen op de grond. "17." zeggen Connor en ik tegelijk, waardoor we zacht lachen.

"Goed, volg mij maar. Dani, ik kom straks nog naar jou pack." zegt Connor. Ik knik en begin alvast aan mijn weg naar mijn pack.

*

Mokkend loop ik richting het packhuis, continu takjes en blaadjes van mijn kleding af halen.

"Jeetje, dat duurde lang."

Geschrokken kijk ik op, waar Lucy mij grijnzend aankijkt. "Haal die grijns van je gezicht af." zucht ik. "Wat? Welke grijns?" Lucy voelt met haar handen op haar gezicht, wat er best komisch uit ziet. Zachtjes grinnik ik.

Lucy en ik lopen het packhuis binnen, door naar de woonkamer waar ik mij op de bank laat vallen.

"Dus, vertel." zegt Lucy. Ik haal mijn schouders op terwijl ik naar het plafond staar. "Hij wou praten over die zoen, toen wou hij mij opnieuw zoenen." mompel ik. Lucy kijkt bedenkelijk voor zich uit. "En heeft hij dat ook gedaan?" vraagt ze. Ik kijk haar raar aan. "Nee, tuurlijk niet. Ik wou het niet en tenslotte had iemand onze hulp nodig."

"Jullie hulp nodig? Wie?" nieuwsgierig kijkt ze mij aan. Ik ga recht op de bank zitten en vertel haar het hele verhaal over Sam.

"Oké, dus.. Hij is pas 17 jaar, kan niet praten en is half secular?" vraagt ze ter bevestiging.

"Ja." geschrokken kijk ik naar de deuropening, waar Connor staat. "Waar is Sam nu?" vraag ik. "Hij heeft een huisje gekregen, op de grens van mijn pack." Ik knik begrijpend.

"Ik snap het niet." zucht ik. "Waarom opzoek naar de Hybrid? Voor mijn krachten? Ik heb geen eens krachten! Ja ik kan andere genezen en in mijn droom praten met andere hybrids, maar dat is het." Ik ga met mijn handen door mijn haren.

"Misschien heb je meer gaves dan je denkt?" vraagt Connor. Ik schud gelijk mijn hoofd. "Dat heb ik niet, dat weet ik zeker." zeg ik vastbesloten. "Hoe weet je het zo zeker, Dani?" bemoeit Lucy zich er mee. "Omdat ik met je vader vaak genoeg heb geoefend, er kwam niks uit als resultaat." zeg ik.

"Dan zullen we dat tegen Sam moeten zeggen, zodat hij verder kan met zijn reis. Want hier heeft hij niets te zoeken." zucht Connor. "Alsof hij het zomaar laat rusten." mompel ik.

*

"Danica! Moet je bloed?!" roept Lucy vanuit de keuken. "Ja! Lekker!" roep ik terug. Connor grinnikt even, waardoor ik hem met opgetrokken wenkbrauw aankijk. Hij schud grinnikend zijn hoofd.

"Hoe is het met Roos? Vind ze haar beta taken leuk?" vraag ik uiteindelijk. "Het gaat goed met Roos hoor, ze vind het soms nog lastig maar ik vindt dat ze het erg goed doet." Connor glimlacht naar me, een gemeende glimlach. Lichtjes glimlach ik terug.

"Een zak bloed voor mevrouw." zegt Lucy en overhandigt mij een zak bloed. Ik neem hem dankbaar aan en begin er gelijk van te drinken.

Zodra de zak leeg is zucht ik genietend en gooi hem weg.

"Lieve hondjes van me, ik ga slapen." zeg ik en gaap daarna meteen. Lucy en Connor lachen even en wensen mij dan welterusten.

Ik loop de trap op richting mijn kamer. Ik kleed mij om naar een hemd en kort broekje, poets mijn tanden en kruip vervolgens in bed.

Al snel val ik weg in een diepe slaap.

Zacht gestreel laat mij lichtjes glimlachen. Een heerlijke geur komt mijn neus binnen. Ik open mijn ogen en zie dat ik in het bos lig. Wat doe ik hier nou weer?

Ik sta op en kijk om mij heen, proberen er achter te komen waar ik ben.

"Hallo?" vraag ik. Mijn stem weer kaatst terug, maar geen ander antwoord krijg ik. Ik begin met lopen, opzoek naar ook maar iets bekends.

Het lijkt alsof niks veranderd, maar alles het zelfde blijft.

"Danica." fluistert iemand. Iemand die ik maar al te goed ken. Ik draai mij vluchtig om, maar vind niemand.

"Waar ben je?" vraag ik behoedzaam. Weer geen antwoord.

Zachtjes voel ik iemand over mijn arm strelen en zodra ik mij wil omdraaien is het weer weg. Nu wordt mijn andere arm gestreeld, maar niemand is er.

Het gestreel gaat langs mijn nek, richting mijn wang. Maar er is helemaal niemand. Langzaam wordt dit frustrerend.

"Laat je zelf zien!" roep ik. Er lijkt alleen een windvlaag langs te komen, maar geen persoon. Tot ik in de verte twee lichtgevende ogen zie.

De persoon komt steeds dichterbij, met langzame stappen. Zijn gezicht wordt duidelijk. Een zoete glimlach op zijn gezicht.

"Nee.." fluister ik.

*

Gillend schrik ik wakker. Hijgend kijk ik de kamer rond, maar er is niemand. Mijn ogen schieten naar de deur, waar Connor met bezorgde ogen staat.

"Gaat het?" vraagt hij bezorgd. Ik knik langzaam en wrijf over mijn gezicht.

Die verdomde dromen. Waarom maangodin?

Weer zag ik hem.

A/N: Guys! Als dit boek uiteindelijk helemaal klaar is, wil ik een nieuw fantasy boek beginnen. Dat zal dan, inplaats van weerwolven, alleen maar over vampieren gaan!

Lijkt het jullie leuk? En hebben jullie een goeie titel?