My Wicked Husband

Chapter 35 * Love me Harder *

Kath

"Kate"

Dugdug..  I can't breathe.. Just hearing her name makes me feel poignant and the air is getting heavy throughout my body. 

"Shin" 

I said, trying to call his name, stopping him from looking into her eyes and walking away.. Away from me. 

Tears suddenly fell down from her eyes as she said these very words, "I love you Shin.." she smiled bitterly and added, "I always do." 

I felt my heart being slowly crashed down, just like a knife suddenly showed up, stabbing it a million times as I felt how painful it is to be killed by... Someone you love. 

"I'm sorry, Kath... I'm really sorry." those words.. Those 6 words, 24 letters, are indeed very painful and are the last things I heard coming from his very mouth as he slowly let go of my hand which send an undescribable feeling that is killing me, tenderly and slowly as he went away and left me hanging, indeed.. Dying.

"S-shin, no! SHIN!" I tried calling him, just to stop him from walking away but nothing's changed until a loud voice came up and said--no, shouted.

"HOY KATH! UMUUSOK YUNG OVEN!" 

Agad akong napabalik sa realidad, 'tila binuhusan ako ng napakalamig na tubig na mas masahol pa sa 2 baldeng Ice sa 'Ice Bucket Challenge' at halos pagbagsakan ng langit at lupa nang buksan ng kasamahan ko yung oven na mukhang kanina pa umuusok dahil punong-puno na ito ng kulay itim sa paligid kasabay ng paglabas ng usok nito mula sa loob na siyang nagpa-ubo sa amin pero halos magpalabas ng mga mata ko nang makita ko ang 'tila putik na itsura ng vanilla cake 'kuno' namin. 

Sabay-sabay silang napaharap sakin at sumigaw. "ANONG GINAWA MO SA CAKE?!!" 

Napatakip na lamang ako ng tainga at halos kaawaan ang aking tainga. Ahuhu, ang eardrums ko.

"Anong nangyayari dito?" 'Tila naubusan ako ng hininga at halos magmatigas ang puso 'kong lumabas mula saking dibdib sa sobrang bilis ng tibok nito lalo na nang makita ko ang gwapong mukha niya na mula sa pagiging 'wicked monster' ay naging isang kumikinang na 'Prince Charming'. 

Lumapit siya sakin at napakunot ang noo nang makita ang mukha ng aking mga kasama sa kitchen area. Napatingin siya sa paligid at nanlaki ang mata nang makita ang kawawa at mukhang pinaglihi sa napaka-itim na putik na aming cake. "Anong nangyari diyan?" 

'Tila may baril naman silang napatingin sakin at itinutok ang nang-aapoy na kanilang mga mata. "SIYA!" sabay-sabay na sigaw nila kasabay ng pagturo nila sa puno na rin ng dumi gawa ng usok na aking mukha. "SINUNOG NIYA ANG CAKE NATIN!" 

Napatingin naman sakin si Shin kasabay ng mas lalong pagkunot ng noo niya. "Totoo ba?"