the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 25

Άννα

"Γιώργο?" η φωνή μου ίσα που ακούγεται. 

"Κάτι σε ρώτησα. Με ποιον είσαι ερωτευμένη και θα του το πεις και σήμερα?" επαναλαμβάνει την ερώτηση σου και κλείνει πίσω του την εξώπορτα.

Ξεροκαταπίνω.

Γιατί γαμώτο έπρεπε να συμβεί αυτό τώρα? Γιατί?

Άννα ανασυγκροτήσου κορίτσι μου. Στην τελική αυτός θα έπρεπε να φοβάται. Αυτός δεν ήταν που έλεγε ότι είχε ξεκόψει από την παλιά παρέα με το που περάσαμε στις σχολές μας? Σπίτι του δεν βρήκα τον Μιχάλη? Αντί να μου δώσει αυτός εξηγήσεις, θα πρέπει να του δώσω εγώ?

"Δεν θέλω να απαντήσω στην ερώτησή σου" ο τόνος μου είναι κοφτός.

Ο Γιώργος στενεύει τα μάτια του και με πλησιάζει με αργό βήμα. "Γιατί είσαι στο σπίτι του Άρη? Εδώ βρίσκεσαι όλη την εβδομάδα?"

"Δεν θα σου δώσω αναφορά για το που ήμουνα όλη την εβδομάδα. Μεγάλο κορίτσι είμαι, ξέρω τι κάνω" παραμένω ήρεμη, ωστόσο μέσα μου τρέμω. Απλά ας μην βγει ο Άρης μέσα από το δωμάτιο. Όχι πριν διώξω τον Γιώργο από εδώ μέσα.

"Μαλακίες κάνεις! Αν κρίνω από αυτά που φοράς και το που βρίσκεσαι, σίγουρα κάνεις μαλακίες!" η φωνή του Γιώργου έχει ανέβει μερικές οκτάβες. Κοιτάει γύρω του τον χώρο. "Πού είναι το αρχίδι?" μάλλον αναφέρεται στον Άρη. Έχει σφίξει το σαγόνι του υπερβολικά πολύ και βλέπω την γνωστή φλέβα να πάλλεται στον λαιμό του. 

Δεν μου αρέσει αυτό. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό.

"Ρε μωρό μου γιατί αργείς τόσο πολύ? Τι-" ακούγεται η φωνή του Άρη από τον διάδρομο. Αμέσως όμως σταματάει να μιλάει μόλις βλέπει τον Γιώργο. Παγώνει στην θέση του και κοιτάει μια εμένα και μια αυτόν.

"Μωρό μου? Μωρό μου?" Ο Γιώργος ακούγεται ειρωνικός. Αμέσως βγάζει το τζάκετ του και το πετάει στον καναπέ. 

Δεν μου αρέσει αυτό που πάει να γίνει. Καθόλου μα καθόλου όμως.

"ΤΙ ΜΩΡΌ ΜΟΥ ΡΕ ΠΑΠΆΡΑ?" πλέον ο Γιώργος φωνάζει. Πλησιάζει τον Άρη και με δύναμη τον κολλάει στον τοίχο. Τα χέρια του βρίσκουν την λαιμόκοψη από το μπλουζάκι του. "ΑΠΆΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΡΕ!" λέει και πιέζει με ακόμη περισσότερη δύναμη τον Άρη στον τοίχο.

Αποφασίζω να επέμβω. Αν ο Γιώργος ξεκινήσει το ξύλο, ο Άρης θα βρεθεί στην εντατική. "Γιώργο άσ'τον ήσυχο! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να έρχεσαι εδώ πέρα και να-"