the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 13

Άρης

Βάζω το κλειδί στην πόρτα του σπιτιού μου και την ανοίγω. Ο ψηλός με ακολουθεί από πίσω. Σε όλον τον δρόμο δεν βγάλαμε κιχ. Κανείς μας δεν έκανε κίνηση να μιλήσει. Έφυγα από το σπίτι της Άννας μες στα νεύρα. Γιατί ρε πούστη τόση μυστικοπάθεια? Ντρέπεται για εμένα? Τι σκατά πάει λάθος με την πάρτη της, γαμώ την πουτάνα μου?

"Άρη, κοίτα με λίγο" λέει ο ψηλός με το που κλείνει την πόρτα. Βγάζω το τζάκετ μου και το πετάω στον καναπέ. Το ίδιο κάνει και αυτός.

Πάω στοίχημα, πάλι τις ίδιες μαλακίες θα μου πει. Να βγάλω από το μυαλό μου αυτό που μου έχει καρφωθεί, ότι δεν είναι η Άννα για την σκατόφατσα μου, ότι θέλει τον πούστη τον Μάνο δίπλα της και άλλες τέτοιες παπαριές. Θα τον ακούσω για ακόμη μια γαμημένη φορά, αλλά να την αφήσω αποκλείεται. Λίγο θέλει ακόμη και θα πέσει. Υπολογίζω αύριο, το πολύ μεθαύριο να την ξεπαρθενέψω.

"Άρη κοίτα με σου είπα" τον ακούω. Ας ξεκινήσει να μιλάει να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Θέλω να την πάρω τηλέφωνο. "Θα σου κάνω μια ερώτηση, μαλάκα. Θα είναι απλή. Θέλω να μου απαντήσεις με ένα ναι ή με ένα όχι. Και κοίτα να μου πεις την αλήθεια" το βλέμμα του είναι αρκετά απειλητικό. Του κάνω νόημα να συνεχίσει να μιλάει. "Την πήδηξες?"

"Όχι" ακόμη σκέφτομαι όταν...

Νιώθω μια μπουνιά να προσγειώνεται στο μάτι μου.

"ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΡΕ ΜΑΛΆΚΑ?" τον ρωτάω και με το χέρι μου προσπαθώ να καταλάβω αν βγάζω αίμα, αν έχει σπάσει κάτι, οτιδήποτε. "ΠΑΣ ΚΑΛΆ ΡΕ ΓΑΜΗΜΈΝΕ? ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ ΓΑΜΏ ΤΟ ΚΈΡΑΤΟ ΜΟΥ" τα νεύρα μου δεν είναι καλά. 

"ΑΥΤΌ ΉΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΊΗΣΗ ΜΑΛΆΚΑ. ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΡΙΜΏΧΝΕΙΣ. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΓΑΜΏ ΤΟ ΚΈΡΑΤΟ ΜΟΥ? ΆΣΤΗΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ" λέει και με το άλλο μου μάτι, το δεξί, τον βλέπω να πηγαίνει στην κουζίνα. 

Είμαι κάτι παραπάνω από θυμωμένος. Είμαι εξαγριωμένος. Σκοτώνω άνθρωπο. Ακόμη μια φορά να ακούσω να μου λέει ή αυτός ή η άλλη να την αφήσω στην ησυχία της και δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει. Θα τους γαμήσω όλους και όλα. 

"ΓΙΑΤΊ ΡΕ ΑΡΧΊΔΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΉΣΩ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΊΑ ΤΗΣ? ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΈΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ. ΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΑ ΤΗΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ. ΠΟΙΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ?" τον ρωτάω και κάθομαι στον καναπέ. Ρε σεις αυτό πονάει. Ευτυχώς δεν βγάζει αίμα. 

Ο ψηλός μου πετάει μια πετσέτα με κάτι παγάκια μέσα. Πρώτα βαράμε και μετά βοηθάμε, Γιωργάκη?