the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 37

Άρης

Είμαι ευτυχισμένος.. 

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου και την είδα δίπλα μου.

Είμαι ευτυχισμένος..

Κοιμάται τόσο γαλήνια.. έχει βάλει τα χεράκια της κάτω από το μαξιλάρι. Τα ροζ χειλάκια της είναι μισάνοιχτα.

Είμαι ευτυχισμένος..

Κοιτάζω το γυμνό κορμάκι της.

Είμαι καυλωμένος..

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και ανάβω αμέσως τσιγάρο. Δεν θέλω να την ξυπνήσω για να την γαμήσω. Χτες το βράδυ πηδιόμασταν μέχρι τις 5 το πρωί. Με ξεζούμισε. Και να θέλω να χύσω, δεν νομίζω να μου έχει μείνει και τίποτα. 

Αναστενάζω βαριά. Πρέπει να μου πέσει. Αν μείνω και άλλο εδώ μέσα δεν θα έχω το αποτέλεσμα που θέλω. Μαζεύω τα ρούχα μου από το πάτωμα και ντύνομαι. Θα πάω και θα της φτιάξω πρωινό..

Ανοίγω την πόρτα όσο πιο ήσυχα μπορώ, βγαίνω έξω από το δωμάτιο και την κλείνω ξανά.

Γλυκό μου κοριτσάκι.. σκέφτομαι και τεντώνομαι.. 

Βέβαια μπροστά μου βλέπω ένα ξινό κοριτσάκι. "Καλημέρα" λέω στην μάνα της όσο πιο αδιάφορα μπορώ. Κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας και πίνει καφέ. 

Με το που ακούει την φωνή μου γυρνάει και με κοιτάει. "Ο κόσμος λέει καλημέρα στις 8 το πρωί.. όχι στις 2 το μεσημέρι. Και σβήσε το τσιγάρο.. Δεν θέλω να καπνίζεις μέσα στο σπίτι της κόρης μου"

Τι γλυκιά.. Τώρα καταλαβαίνω από που πήρε την ξινίλα της η δικιά μου. 

Σβήνω την γόπα στο τασάκι που υπάρχει στο τραπέζι της κουζίνας, και αμέσως μετά, επιδεικτικά, ανάβω άλλο ένα κοιτώντας την Ζωίτσα μες στα μάτια. Η μάνα της κουνάει αποδοκιμαστικά το κεφάλι της δεξιά και αριστερά. 

"Καφέ?" την ρωτάω.

"Πάνω στο ντουλάπι έχει καφέ, ζάχαρη και φίλτρα. Η καφετιέρα είναι μπροστά σου. Α! Και πριν την χρησιμοποιήσεις καθάρισε την" λέει και αλλάζει σελίδα στο περιοδικό που διαβάζει.

Μα δεν είναι η πεθερά που κάθε άνδρας ονειρεύεται να αποκτήσει?

Αφήνω τον καφέ να γίνεται και ανοίγω το ψυγείο. Μπροστά μου δεν βλέπω ούτε ένα φρούτο. Ούτε ένα γιαούρτι. Μα τι πρωινό θα της φτιάξω τέλος πάντων? Σουπερμάρκετ από πότε έχουν να πάνε εδώ μέσα? 

"Τι έχει για πρωινό?" ρωτάω την μάνα της και κλείνω την πόρτα του ψυγείου.

Η Ζωίτσα χαμογελάει λοξά. "Για εσένα τίποτα. Για την κόρη μου κρουασάν από τον φούρνο" μου απαντάει χωρίς να με κοιτάξει.