the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 56

τέλη Απριλίου / 6 μέρες μετά / Παρασκευή 

Άννα

"Έτοιμη για σήμερα?" 

Παίρνω το βλέμμα μου πάνω από τον Κομνηνό και κοιτάζω έντρομη την Δώρα δίπλα μου. "Θα μας σκοτώσει αν καταλάβει ότι μιλάμε την ώρα της επίσκεψης" τι νομίζει ότι κάνει? Αν ο Κομνηνός ακούσει σουξου μούξου την ώρα που εξετάζει ασθενείς, θα μας λιθοβολήσει. 

Η ξανθιά φίλη μου, μου κάνει νόημα να κοιτάξω προς το μέρος του. Έχει βάλει τα ακουστικά του και μαζί με τον Μάνο ακροάζονται έναν ασθενή. "Δεν θα το καταλάβει.. έλα πες.. έτοιμη για σήμερα?" 

"Με ρωτάς αν είμαι διαβασμένη?" απορώ. Ο κάθε φοιτητής πρέπει σήμερα να παρουσιάσει αναλυτικά το ιστορικό του ασθενούς του. Κοιτάω τον φάκελο που κρατάω στα χέρια μου. Αχ κύριε Τζίμα, ρεζίλι θα γίνουμε! Αν σας πω ότι προετοιμάστηκα και διάβασα για το περιστατικό, αυτό θα ήταν ψέμα. 

Όχι ότι δεν ήθελα. Απλά δεν πρόλαβα.

Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι την εβδομάδα που μας πέρασε. Από το Σάββατο μέχρι και χτες ο Άρης δεν με άφησε στιγμή μόνη μου. Κάθε βράδυ κοιμόμαστε μαζί, δηλαδή δεν κοιμόμαστε ακριβώς.. χαμογελάω στην ανάμνηση. Όλη την έρωτα είναι μέσα μου και.. σεξ να το πω? Έρωτα να το πω? Ότι και αν κάνουμε, αυτό είναι τέλειο! 

Τα πρωινά σηκώνεται πρώτος και μου φτιάχνει πρωινό.. και τι πρωινό.. η μερέντα και τα κρουασάν δεν λείπουν από το τραπέζι.. σε σημείο που.. τα έχω βαρεθεί πια.. νομίζω ότι έχει αρχίσει να μου λείπει το ταχίνι.. κουνάω το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά.. 

Άννα σύνελθε...

Ο Άρης με φέρνει κάθε μέρα στην σχολή, και έρχεται να με πάρει κιόλας. Τα απογεύματα τα περνάμε κυρίως σπίτι μου, μαγειρεύουμε, βλέπουμε ταινίες, παίζουμε επιτραπέζια.. είμαστε όλη την ώρα μαζί. Όλη όμως. Μέχρι και μπάνιο μαζί κάνουμε. Όπου και αν πάω μέσα στο σπίτι, με ακολουθεί. Στο δικό του δεν ξέρω αν πάει καν.. μάλιστα έχει φέρει ακόμη περισσότερα ρούχα στην ντουλάπα μου και απλά..

Είμαι χαρούμενη! Όλο αυτό το διάστημα μου είχε λείψει πολύ αυτή η καθημερινή επαφή μας και τώρα, αυτό είναι ότι ακριβώς χρειαζόμουν. Είμαι τόσο μα τόσο ευτυχισμένη δίπλα του! Μακάρι να μπορούσα βέβαια να πω και το ίδιο για το αγόρι μου... 

Η καρδιά μου σφίγγεται στην στιγμή. 

Τον ρώτησα αρκετές φορές τι έχει, τι του συμβαίνει, αλλά η μόνη απάντηση που παίρνω είναι ότι απλά του έλειψα πολύ και πως με αγαπάει ακόμη πιο πολύ. Δεν τον πίστεψα ούτε στιγμή. Δεν λέω.. του έλειψα και μου έλειψε, με αγαπάει με τον αγαπάω, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.