the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 62

Αφιέρωση Κεφαλαίου

DespoinaKout

Antonia0810200__0

_el___

*********************

η επόμενη μέρα

Άρης

Κοιτάζω μπροστά μου τις σκάλες. 1..2..3..13..14..15.. ναι.. 18 σκαλοπάτια στο σύνολο. 

Κοιτάζω το αριστερό μου χέρι και το αριστερό μου πόδι. Γύψος.

Κοιτάζω το δεξί μου χέρι. Πατερίτσα.

Κλείνω τα μάτια μου και αναστενάζω βαριά.

Αυτό θα είναι δύσκολο.

"ΓΙΑΤΊ ΣΗΚΩΘΗΚΕΣ ΑΠΌ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΣΟΥ?" 

Ανοίγω και πάλι τα μάτια μου και το βλέμμα μου πέφτει απευθείας πάνω στην εξοργισμένη Στέλλα. Η μάνα μου στέκεται όρθια στο τέλος της σκάλας και τα μάτια της είναι δυο σχισμές.

"Παιδί μου.. σταμάτα με τις επιπολαιότητες" προσθέτει και ξεκινάει να ανεβαίνει τις σκάλες. "Ο γιατρός είπε ότι πρέπει να μείνεις ακίνητος στο κρεβάτι σου για δύο εβδομάδες.. γιατί δεν τον ακούς?" 

Ρολλάρω τα μάτια μου και της δίνω την πατερίτσα. "Αρχίδια" της απαντώ και τοποθετώ το δεξί μου χέρι στο κάγκελο. Ρίχνω όλο μου το βάρος εκεί και ξεκινάω σιγά σιγά να κατεβαίνω τα σκαλιά. 

"Θα σταματήσεις ποτέ να βρίζεις?" με ρωτάει αγανακτισμένη και τοποθετεί το χέρι της γύρω από την μέση μου. 

Αμέσως σταματάω να κινούμαι και την κοιτάω με απορία στα μάτια της. "Ότι τι?" την ρωτάω. "Λες να υπάρχει περίπτωση.. εσύ.. 57 κιλά.. να στηρίξεις εμένα που είμαι 92,7?" καλά ηλίθια είναι?

"Η μητέρα σου μάλλον όχι, αλλά εγώ μπορώ να τα καταφέρω" από πίσω μου ακούγεται η βαριά φωνή του Κομνηνού. "Καλημέρα αγόρι μου" μου λέει χαρούμενα. "Άστον σε εμένα αγάπη μου" Ο Βύρωνας δίνει ένα πεταχτό φιλί στο στόμα της Στέλλας και την απομακρύνει με μια απαλή κίνηση από πάνω μου. Η μάνα μου αμέσως κοκκινίζει και στρέφει το βλέμμα της στο πάτωμα.

Αναστενάζω βαριά. 

Ναι τώρα την έπιασαν οι ντροπές. Χτες το βράδυ που μας έπιασε με την Άννα να πηδιόμαστε, καθόταν παγωμένη στην θέση της να μας κοιτάει λες και είναι Κινέζα τουρίστρια και εμείς ήμασταν η Ακρόπολη. 

Με έκπληξη, δηλαδή.

"Αυτό καλό είναι να μην ξαναγίνει" μου λέει με αυστηρότητα ο Βύρωνας με το που φτάσουμε στο τέλος της σκάλας. "Τι ήθελες και κατέβαινες? Θα στο έφερνα εγώ το πρωινό στο δωμάτιο σου.. θέλω να συζητήσουμε και κάτι"