the road to SEDUCTION

the goodbye chapter - first part

η επόμενη μέρα, Κυριακή μεσημέρι

τοποθεσία: Κηφισιά, στο σπίτι του Κομνηνού

Άννα

Σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών μου. Λίγο ακόμη και.. τα έφτασα! Κατεβάζω από το ψηλό ντουλάπι τα κρυστάλλινα ποτήρια της πεθεράς μου.. για να δω.. πόσα χρειαζόμαστε? Είμαστε πέντε εμείς, η Στέλλα και ο Κομνηνός εφτά.. η Δώρα, ο Γιώργος, η Όλγα και ο μικρός τους γιος ο Ορέστης έντεκα.. ο Μάνος, η Alex και ο Στέφανος δεκατέσσερις.. η Ζωίτσα και ο Στέφανος senior δεκαέξι.. και ο Πάνος με την κατάκτηση του χτεσινοβραδινού Σαββάτου του.. δεκαοκτώ. 

Δεκαοκτώ άτομα στο σύνολο.. ζωή να έχουμε!

"Χρειάζεται βοήθεια το μωρό μου?" ξαφνικά ακούγεται η βραχνή φωνή που αγαπώ όσο τίποτε άλλο στον κόσμο.

"Ναι αμέ! Μπορείς να πας τα ποτήρια έξω στον κήπο?" τον ρωτάω και γυρνάω το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω φευγαλέα. 

Μόνο που η ματιά μου μένει λίγο παραπάνω στον άνδρα που παντρεύτηκα πριν από 20 χρόνια. Εξακολουθεί και παραμένει ένας κούκλος. Ο δικός μου κούκλος. Το δικό μου αγόρι. Φοράει ένα μαύρο τζιν με ένα λευκό μακρυμάνικο  μπλουζάκι και είναι σαν Έλληνας Θεός που κατέβηκε από τον Όλυμπο. Τα γένια του, τριών ημερών, κοσμούν το πανέμορφο πρόσωπο του και τα μάτια του, μαύρα όσο ποτέ άλλοτε, με κοιτούν με ένα σκανταλιάρικο τρόπο. 

Του σηκώνω τα φρύδια μου και κάνω μια αποτυχημένη προσπάθεια να κρύψω ένα γελάκι. "Τα.ποτήρια.έξω.τώρα" του ξεκαθαρίζω ότι αυτό που έχει στο μυαλό του αποκλείεται να συμβεί.

"Ω έλα τώρα μωρό μου" παραπονιέται το αγόρι μου και στρέφει το κλειδί στην πόρτα της κουζίνας. "Θα είμαι γρήγορος" προσθέτει και πριν καν το καταλάβω έχω βρεθεί καθισμένη στον πάγκο της κουζίνας, της ξένης κουζίνας, με τον Άρη ανάμεσα στα πόδια μου. 

"Τρεις ώρες το κάναμε χτες! Δεν χόρτασες?" τον ρωτάω και παρόλο που το μυαλό μου μου λέει να διακόψω την στενή επαφή μας, τα πόδια μου τυλίγονται αυτόματα γύρω από την μέση του και τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.

"Άλλο χτες" μου απαντάει και σηκώνει ψηλά το φόρεμα μου "και άλλο σήμερα.. πέρασαν δώδεκα ώρες" μου υπενθυμίζει και μου δίνει δύο του δάχτυλα να τα πιπιλίσω. "Εξάλλου.. από την στιγμή που σε είδα με αυτό το στενό πράσινο φόρεμα το πρωί.." απομακρύνει τα δάχτυλά του από το στόμα μου και τα μαύρα του μάτια κλειδώνουν στα δικά μου. "Το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι το πότε θα σε πηδήξω, μωρό μου" μου λέει και με το που τελειώσει την πρόταση του νιώθω τα μακριά του δάχτυλα βαθιά στον κόλπο μου.