the road to SEDUCTION

Κεφάλαιο 35

Άννα

"Έχετε 40 λεπτά. Αν δω κανέναν να κοιτάει δεξιά ή αριστερά, δεν θα τον μηδενίσω απλά τώρα στην πρόοδο. Αλλά θα κοπεί και τον Ιούνιο. Επίσης, όποιον πιάσω με κινητό στο χέρι, θα μπορέσει να δώσει το μάθημα μετά από δύο εξεταστικές. Δεν θα απαντήσω σε καμία σας απορία σχετικά με τα θέματα. Είναι όλα μέσα από την ύλη σας" φωνάζει ο Κομνηνός. "Μοιράστε τα θέματα" διατάζει τους ειδικευόμενους του. 

"Πιο μαλάκας πεθαίνεις" ψιθυρίζει ο Μάνος από πίσω μου. "Άντε να τελειώνουμε να πάμε για καφέ μετά.. θα έρθεις? Ή έχεις κανονίσει με τον Άρη?" 

Αμέσως γυρνάω να τον κοιτάξω. Με κοιτάει έντονα στα μάτια. "Θα έρθω" του λέω και του χαμογελάω αχνά. "Πού θα-"

"Μήπως θέλεις να μην σου δώσω καν κόλλα για να γράψεις? Γύρνα μπροστά σου κοπέλα μου!" ακούγεται η φωνή του Κομνηνού. Αμέσως γυρνάω μπροστά μου. Ο καθηγητής μου αφήνει μια κόλλα με τα θέματα μπροστά μου, αλλά δεν φεύγει. Αντιθέτως σκύβει στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει... "Με το που τελειώσεις, στο γραφείο μου.. και χωρίς καθυστερήσεις" λέει και φεύγει.

Αμέσως παγώνω.

Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που δεν ερχόμουν τόσες μέρες στα μαθήματα του. Για να μην τον βλέπω.

"Και εσείς νεαρέ.. η συμφοιτήτρια σας έχει αγόρι. Να μην την ενοχλείτε" τον ακούω να λέει από πίσω μου.

Αμέσως γουρλώνω τα μάτια μου, αλλά δεν γυρνάω να τους κοιτάξω. Τι σκατά λέει ο Κομνηνός στον Μάνο? Και στην τελική, γιατί συνεχίζει να ανακατεύεται στην ζωή μου ο ηλίθιος?

Αναστενάζω βαριά.

Άννα δίνεις μάθημα, συγκεντρώσου. Μετά θα ασχοληθείς με τον Κομνηνό. 

Κοιτάζω τα θέματα.

Με κοιτάνε και αυτά.

Τι σκατά? Εγώ άλλο μάθημα διάβαζα τόσες μέρες?

Δεν μπορώ να απαντήσω τίποτα. Σε καμία ερώτηση. 

"Ξέρεις τίποτα?" ψιθυρίζει ο Μάνος από πίσω μου. 

Ακουμπάω την πλάτη μου στην καρέκλα και ανοίγω το στόμα μου να του μιλήσω. 

"Νεαρέ μηδενίζεστε. Φέρτε μου την κόλλα σας" ακούω την φωνή του Κομνηνού. "Τα λέμε τον Σεπτέμβρη. Μην κάνετε καν τον κόπο να έρθετε τον Ιούνιο" τι λέει?

Αμέσως γυρίζω να τους κοιτάξω. Ο Μάνος έχει μείνει στήλη άλατος στην θέση του και ο Κομνηνός χαμογελάει λοξά πάνω από το κεφάλι του.