Maviş gözlü aşkımız Ian ile vakit geçirmek istiyorsanız sizi kitabıma bekliyorum.
Bu arada Ian'ı Damon olarak da göreceksiniz çoğu kez.
İçeride çok güzel Damon Salvatore<3 serilerimiz var, okumadan geçmeyin :)
Önemli!
Benden habersiz kopyalanması v...
Dünya içinden çıkılmaz bir hâl alıyordu. Insanların para ve güç için yapamayacakları şey yoktu. Öyle ki dünyanın birçok yerine atılan bombalar da bunun bir kanıtıydı. Dünya savaşın içindeydi ve sen bu savaşta aileni kaybetmiştin. Tek başınaydın. Etraf alev alevdi. Sen de ölmeyi diliyordun. Yavaş adımlarla alevlerin arasına ilerlerken boynunda bir acı hissettin, sonrası karanlıktı.
Gözlerini açtığında hastane odası gibi bir yerdeydin. Etrafında yaralı olan olmayan bir sürü kazazede vardı. Yattığın yerden kalktığında boynuna tuttun. Bir şey yoktu.
"Seni bayılttığımız için üzgünüm. Kendini ateşe atacakmış gibiydin."
Arkanı döndüğünde seninle konuşan mavi gözlü adamla göz göze geldiniz. Boynunda hissettiğin acının sebebini anladın.
"Kimsiniz siz?"
"Ben Ian. Buradakilerle etrafta sağ kalan insanları topluyoruz."
"Neden? Bu bombaları siz atmadınız mı?"
"Hayır, bombalar kuzeyden geliyor bizimle bir ilgisi yok. Biz sadece insanları kurtarmaya çalışıyoruz."
"Nesin sen, asker mi?"
"Öyle de diyebiliriz."
"Beni kurtarmaman gerekiyordu."
"Sen ateşe giderken izleyecek değildim."
"Ailemi kaybettim!"
Bağırarak söylediğin sözlerle birkaç yüz sana dönmüş ve anlayışla sana bakmışlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben de. Ama bu vazgeçeceğim anlamına gelmiyor. Sen de savaşmalısın. Gençsin ve yapabileceğin çok şey varken bırakamazsın. Geride kalanları kurtarabiliriz. (Duraksadı ve bir süre gözlerine baktı) Ayrıca hâlâ adını söylemedin."
Sana gülümsediğinde haklı olabileceğini düşündün.
"İlk yardım eğitimim var ve adım da S/A."
"Güzel isim...Doğruyu yapacağını biliyordum."
"Beni tanımıyorsun bile."
"Tanımama gerek yok, hislerim beni yanıltmaz."
O gözleriyle etkileyici gülüşü birleşince afalladın, daha sonra Ian a çağrı gelmişti. Sana güven verici bir bakış atıp gözden kaybolmasını izledin ve kendine geldiğinde etrafını inceledin. Yardıma ihtiyacı olan bir sürü insan vardı. Elini beline koydun.
"O zaman nereden başlıyoruz?"
Ay çok geciktiğimi biliyorum haklısınız ama hiç ilham gelmiyorrrrr....
Bu çok sinir bozucu o yüzden sizden isteklerinizi yazmanızı istiyorum. Bütün istekleri değerlendirmeye çalışacağım. Ne isterseniz yazın.
Diğer serinin son bölümü taslak olarak duruyor onu da bitirince atacağım.
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Sizi seviyorum ve hepinize iyi tatiller diliyorum.❣
