IAN SOMERHALDER İLE HAYAL ET

😢Ara😭

Elijah ile olan bölümün devamını nasıl getireceğimi bilemedim. O yüzden farklı bir hikayeye geçtim.

************

Damon la aranız bozuktu, kavga etmiştiniz ve sen kasabayı terk etmiştin. Elena sinirlerini bozuyordu. Her arkanı döndüğünde soluğu Damon ın yanında alıyordu. Artık Damon ın da ona yüz verdiğini düşünmeye başlamıştın. Ne yapıp edip aranıza girmişti pis sürtük.
Ama bir şey vardı ki onu çok özlüyordun. Onsuz hayat sıkıcıydı  ve bir anlam ifade etmiyordu.

Aynı şeyler Damon için de geçerliydi. Elena onun için bir hiçti. Onun ilgilendiren sendin. Seni seviyordu ve ona inanmaman kalbini kırmıştı. Zaten Elijah konusu da gerginlikle sonuçlanmıştı. Ikinizin de kıskançlığı tutmuştu. Elijah o gün kokteylde aranızı bozması için Elena yı çağırmıştı, anlayabiliyordun. Ama onun anlamadığı şuydu; Ne kadar aranızı bozmuş da olsa kalbin hala Damon a aitti.

*************

Birkaç aydır Mystic Falls 'dan kilometrelerce uzaktaydın ve oradaki kimseyle görüşmemiştin. Damon ise seni defalarca aramıştı.

Ama zamana ihtiyacın olduğu için açmamıştın.

Hatta yanına bile gelmişti ama sen ondan kaçmıştın. Onu görmek için hazır hissetmiyordun kendini.
Bu aralar ise aramalar durmuştu. Belki de yeni birini bulmuştu ya da Elena ya geri dönmüştü diye düşündün. Sen ise sadece küçük bir kafede işe girmiştin ve kafanı dağıtıyordun. Biriyle çıkmayı reddediyordun. Çünkü hala onu seviyordun.

*************

Bir gün öğle arası telefonun çalıyor, arayan Stefan. Açıp açmamak da tereddüt ediyorsun ama merak içini kemiriyor. Damon a ne olduğunu öğrenmek istiyorsun. Arama sonlanmadan telefonu açıyorsun. Stefan şaşırmış olacak ki ilk tepki vermiyor. Aylardır telefonları açmayınca doğaldı tabi.

"Efendim, Stef?"

"Açmazsın sanıyordum."

"Ne olduğunu söyleyecek misin?"

Acaba Damon a kötü bir şey mi oldu diye düşünmeye başlamıştın yine.

"Aylardır Damon ın ne halde olduğundan haberin var mı senin?"

Sesi sitem doluydu. Seslice yutkundun.

"Kasabaya dönmen gerekiyor. Ben kardeşimi bu halde görmek istemiyorum artık. Ne yaptıysa pişman ya da sen ne yaptıysan affetmeye  hazır. Gel ve bu işi düzelt. Bunu sadece sen yapabilirsin."

Telefonu yüzüne kapatmıştı. Bir an ne yapacağını şaşırdın. Ne diyeceğini bilemedin. Sen de harap haldeydin ama o seni görmeye gelmişti daha önce. Onun geri dönmesini sağlayan sendin. Onu daha fazla üzmemeye karar verip arabana atladığın gibi hayatını değiştiren kasabanın girişine geldin. Derin bir nefes alarak arabayı Salvatore malikanesine doğru sürdün. Arabadan indin ve tam kapıyı çalacakken elin havada kaldı. Kapı açılmıştı.

"Geleceğini biliyordum. Birbirinize ihtiyacınız var. Şu saçma ayrılığa bir son verin."

Cümlesini bitiren Stefan evden çıkıp gitmişti. Çekinerek içeri girdin. Salonda oturmuş içkisini yudumlayan Damon ı görünce kalbin hızlanmaya başladı.

Ölü bir kalbin atmasını sağlıyordu onun deniz rengi gözleri. Bakışları seni bulunca bir kere daha onu ne kadar özlediğini anlamıştın. Sana özlemle bakıyordu o da ama bakışlarında biraz pişmanlık, kırgınlık ve seni yiyip bitiren bir kızgınlık da vardı. Tekrardan ne diyeceğini bilememiştin. Gözlerin dolmuştu, alt dudağını sıkıntıyla dişledin. Ağlamak istemiyordun. Ayağa kalkıp yanına geldi. Gözlerine bakamıyordun. Oysaki çok özlemiştin mavilerini. Eli çenene yerleşip başını kaldırınca kızarmış mavileri canını yakmıştı. Anında gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı. Yaşlarına hıçkırıklar da eklenince ağzını kapattın ama Damon seni kendine çekip sarılınca kendini sıkmaya bir son verdin ve ağlamaya devam ettin. Ellerin kaslarının üzerinde başın da göğsünün üzerindeydi. Çenesini başının üzerine yerleştirdi ve saçını uzunca öptü.

İstemeyerek geri çekildiğinde bu sefer gözlerine bakabildin. Eliyle önüne gelen saçları kulağının arkasına itti. Sen de elini yanağına götürdün.

"Ben..."

"Şışşhhh...."

Seni susturdu ve tekrardan seni kolları arasına aldı.

"Sadece sarıl."

Sen de ellerini onun boynuna dolayıp karşılık verdin. Ikiniz de konuşup bu huzurlu anı bozmak istemediğinizden sustunuz.

Aaaa.... ilk defa böyle bir bölüm yazdım. Çok  duygusal oldu.😢😢