IAN SOMERHALDER İLE HAYAL ET

1864 ×6

Geldi mi yb? Geldiiii...
-Gif kıtlığı çektim sorry-
İyi okumalar

"Seni affediyorum, Stefan."

Stefan'ın gözlerindeki duygu selini gördün. Acı, pişmanlık, şaşkınlık daha birçok duyguyu barındıran gözleri sana bakarken ona sarıldın ve kulağına fısıldadın.

"Şimdi bizim yardımımıza ihtiyacı olan sevdiklerimiz var, kendini bırakma."

Kafasını aşağı yukarı sallarken konuştu.

"Haklısın, haklısın."

Siz daha ne olduğunu anlamadan Katherine'nin bir kadının ismini haykırdığını duydunuz. Arkanı döndüğünde Damon'ın onu köşeye sıkıştırdığını fark etmiştin. Yüzünde zafer gülümsemesiyle ikiliye yaklaşırken nereden çıktığını anlamadığın büyücülerden biri elini sana uzattığında uykunun her bir hücreni ele geçirdiğine şahit oldun. Gözlerin yavaş yavaş kapanırken kendini Damon'ın kollarına bıraktın.

*****

Gözlerini açtığında tanıdık bir koku duydun ama buna ihtimal bile vermedin. Hızlıca doğruldun ve gördüğün manzara karşısında şaşkınlıkla ağzını açtın.

"Öldüm galiba ben."

"Hayır, daha değil. Seni yeni bulmuşken ölmene izin vermem."

"Damon!"

Tam olarak 1864 yılındaydınız. 1864 yılındaki odandaydın ve aynı yıldaki Damon tam karşında, sana gülümsüyordu. Arkandaki aynaya baktığında o zamanda giydiğin geceliklerden vardı. Tekrar Damon'a döndün.

"Bana neler olduğunu açıklamak ister misin?"

"Onun yerine seni bir yere götürmek isterim. Giyinin, leydim. Sizi aşağıda bekliyor olacağım."

Yüzünde o aşık olunası gülümsemesiyle sana bakarken bir an neden burada olduğunu unuttun ve anı yaşamaya karar verdin. O odadan çıktığında elbise dolabına koştun, o sırada başka biri içeri girdi.

"Ah Maria!"

Koşarak ona sarıldığında onu ne kadar özlediğini fark ettin.

"Leydi S/A, sizi tekrar görmek benim için bir onurdur."

"Burada ne dönüyor bilmiyorum ama şu an o kadar mutluyum ki birinin bunu bozmasından çok korkuyorum."

"Şimdi bunu düşünmeyin, efendim. Bir beyefendi sizi aşağıda bekliyor, hazırlanmalısınız."

Kafanı sallayarak onu onayladın ve Maria ile birlikte babanın Avrupadan getirttiği pahalı kumaşlardan yapılmış elbiselerin arasından sana göre en güzelini seçtiniz. Üzerini hızla değiştirip saçını başını da kontrol ettikten sonra aşağı indin.

Damon seni baştan ayağa süzerken utandın ama gözlerini ondan çekmedin. Merdivenden inmene yardım etmiş, tuttuğu elini öpmüştü.

"Bu kibarlığını ve bir anda başlayan ilgini neye borçluyum acaba?"

"Bir anda başlamadı. Bazı şeyleri ben geç anladım sadece. Bunu telafi etmeme izin ver, lütfen."

"Tamam, daha fazla uzatmanın ikimize de bir faydası yok ne de olsa."

At arabasına ilerlerken elini bırakmamıştı. İlk senin binmeni sağlamış, daha sonra da kendisi yanında yerini almıştı. O oturur oturmaz araba ilerlemeye başladı. Ona baktın, o zaten seni izliyordu.

"Nereye gidiyoruz?"

"Söylemem, sürpriz."

"Hadi ama, lütfen!"