Maviş gözlü aşkımız Ian ile vakit geçirmek istiyorsanız sizi kitabıma bekliyorum.
Bu arada Ian'ı Damon olarak da göreceksiniz çoğu kez.
İçeride çok güzel Damon Salvatore<3 serilerimiz var, okumadan geçmeyin :)
Önemli!
Benden habersiz kopyalanması v...
Yb alarmı, my ladiessssss Uzun bir bölüm sizlerle İyi okumalar🤗
Elinin altındaki soğuk çarşafı hissedebiliyordun, bir de başının altındaki yumuşak yastığı. Keşke evinde güzel bir güne uyansaydın ama onun yerine Damon'ın odasında uyandın. Yanı başında dikilen Damon uyandığını görünce gülümsedi.
"Sonunda uyandın."
"Keşke uyanmasaydım."
Yatakta doğruldun ve odadan çıkmak için adımladığında kolundan tutup seni durdurdu. Kolunu hızla çekip ondan kurtuldun. Kapının önüne geçip çıkışını kapattı.
"İstediğin oldu, Mikaelsonlar Katherine'yi aldılar."
Elinle başına vurdun.
"Kahretsin! Tüm eğlenceyi kaçırdım. Hep senin yüzünden."
"Merak etme, onu öldürmeye niyetli değiller."
"Evet, anlaştık. O şeref bana ait olacak."
"Sen ve birini öldürmek, o kadar ters ki..."
"Ne zaman anlayacaksın, ben senin tanıdığın S/A değilim."
"Olsun ben bu hâlini de sevdim."
Alayla kahkaha attın.
"Öyle mi? Ben o sevgiyi hiç hissetmedim. Benim sevgim de sana hiç yetmedi. Hadi çekil de gideyim, kimsenin canı yanmasın."
"Geçmişte bir sürü hata yaptım. Bunlardan biri de seni arkamda bırakmaktı, bunu bir daha tekrarlamam. En azından konuşalım."
Cevap vermedin. Onu yüzüne bakarken sakin kalmak zordu. Kapının çalması sizi bu garip durumdan kurtardı ve Elena gözüktü.
"Stefan, seni görmek istiyor."
Tek kaşını kaldırıp kızı süzdün.
"Peki, bir zamanlar evleneceğim çocuğu görsem fena olmaz. Öyle değil mi?"
Damon'a bakıp tepkisini ölçmek istediğinde kaşlarını çatmış sana bakıyordu.
"Bana böyle yaklaşmadın."
"Çünkü Stefan'ı daha çok özledim."
Odadan çıktığında arkandan geliyorlardı. Yolu biliyordun, bu evde çocukluğunun en güzel zamanları geçmişti çünkü. Damon, arkana yaklaştığında kulağına eğildi.
"İkimiz de kimi daha çok özlediğinin farkındayız."
Kafanı çevirdiğinde yakınlaşmıştınız.
"Sen hiçbir şeyin farkında olamazsın, hiç olmadın da zamanında."
Bir şey demesine fırsat demeden salona girdin ve salonun camından dışarıyı izleyen Stefan sana döndü. Kızarmış gözleriyle sana bakarken aklına hücum eden eski günler öfkeni bastırmaya başlıyordu ama buna izin veremezdin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
