IAN SOMERHALDER İLE HAYAL ET

😏Mutlu Son?

Ağlamayı kesmiş, ormanda ilerlemeye devam etmiştin. Ne kadardır yürüdüğünü bilmiyordun ama ayakların artık durman için isyan ediyordu. Az ötede gördüğün küçük kulübe gülümsemeni sağladı. Kimse yok gibi duruyordu. Her şey yolundaydı ama arkandan gelen ses seni korkutmuştu.

"Bu şaka mı?"

Dehşetle arkanı döndüğünde gözleri aynı senin gibi bakan mavilerle karşılaşmıştın. Elinde tuttuğu odun parçaları yere düşerken ayakları onu sana gelmeleri için zorluyordu.

Gözlerine hücum eden gözyaşlarını sildin. Onu görmeliydin, on yılın ardından ilk defa ona bir kağıt parçasından bakmak zorunda değildin. Az önce isyan eden ayakların beklenmedik bir çeviklikle ona doğru adımladığında ikinizde ortada buluşmuştunuz. Boynuna atladığında seni kucağına almış ve ikinizinde hasret kaldığı şeyi yapıp dudaklarınızı birleştirmişti. Bacakların onun belindeyken ellerin saçlarındaydı. Eskisine göre uzundu saçları.

Belini sımsıkı tutan eli gıdıklanmana sebep olmuştu. Nefes nefese geri çekildiğinizde yüzünün her tarafını ezberlercesine bakıyordu. Sen de öyleydin. Fakat o, senin yıllardır üzüntüden biraz daha zayıflamış ve çökmüş olduğunu hemen kavramıştı.

"Seni ne kadar özlediğimi anlatamam."

Konuşmaya cesaret eden oydu. Sen hayran hayran onu izlerken konuşmayı unutmuştun.

"B-bir de bana sor. Ben...seni geri getirebilmek için her şeyi denedim, olmadı. Bu sefer ben sana gelmeyi denedim. Biraz geç oldu ama-"

"Buradaki yaşamımın her anı seni arzulayarak geçti ama buraya gelebileceğini hiç düşünmemiştim. Sana bir şey olma ihtimali beni deli ediyordu. Tam tahmin ettiğim gibi oldu. Kendini harap ettin."

"Sensiz nefes almak zordu. Senin ardından Elijah ve Klaus u da kaybedince-"

Damon, dudaklarını ısırıp gözlerine baktığında bir kez daha yaptığın şeyin doğru olduğuna emindin. Damon, seni güldürmek için. Kalçanı sıktı.

"O güzel, seksi, dolgulu kalçanı da üzüntüden erittim deme."

Gülerek kucağından atladığında şakayla omzuna vurdun. O da gülüp seni kendine çektiğinde kokunu içine çektiğini anladın. Sen de aynısı yaptın. Burada koku almak tuhaf gelmişti sana.

"Burası neresi Damon?"

"Burası benim cehennemimdi, ta ki sen gelene kadar."

***********

Seni elinden tutmuş bir yere sürüklerken etrafı inceliyordun. Sana bir sürprizi olduğunu söylemişti.

"Nereye gidiyoruz, aşkım?"

"Sürpriz, birtanem. Biliyorum şu an benimle o kulübede neler neler yapmak istediğini ama bunu sana göstermezsem içim rahat etmez."

"Damon Salvatore, ölüm seni çok değiştirmiş."

Damon, dönüp sana gülümseyince içinde oluşan duygular midenin kasılmasına sebep olmuştu. Her seferinde bu oluyordu zaten.

Sonunda durduğunda bembeyaz bir köşkün önündeydiniz. Burası eskiden Mikaelsonların Mystic Falls 'daki evleriydi. Tıpkı ilk günkü gibi duran köşke hayranlıkla baktın. Damon 'ın da sana böyle hayranlıkla baktığını göremeyecek kadar ilerlemiştin. Aklına gelen şeyle Damon döndün heyecanla.

"Yoksa-"

Damon, kafasını sallayınca tekrar eve döndün ve koşarak kapıyı çalmaya başladın. O kadar aceleciydin ki... Kapı açıldıktan sonra ilk sendelesende sana şaşkınlıkla bakan abine gülümsedin ve boynuna atladın.

"Elijah!"

"S-senin ne işin var burada?"

Şaşkınlıkla söylediği şeyleri duymamazlıktan gelip sımsıkı sarıldın ona. O da sana aynı şekilde karşılık verip ayrıldığınızda alnına bir öpücük kondurdu. Elijah 'nın arkasındaki hareketlenmeyle heyecanlandın ve sana gülümseyerek bakan diğer abinin kollarına yerleştin. O ağır aksanlı sesi kulaklarına doldu.

"Evimize hoş geldin, S/A!"

Ayrılıp yanaklarından hızlıca öptün. Elijah gelip üçünüzünde sarılabileceği bir ortam yarattığında mutluluğun zirvelerindeydin. Kapıya baktığında seni parıldayan gözlerle izleyen Damon'a en içten gülümsemeni iletip anın tadını çıkardın.

İşte şimdi huzura kavuştuğunu hissediyordun.

Hemen yorumlara bu sonu beğenip beğenmediğinizi yazın bebeklerim.
😙😙😙😙