(dedicated po ang Chapter na to sa pinaka.idol kong Author dito sa wattpad, at idol ko din pagdating sa blogging, Ms. AegyoDayDreamer, siya talaga dahilan kung bakit naisipan ko ding mag-sulat dito :)) )
ɷɷɷɷɷɷɷɷɷɷ
(Kurt's PoV)
"Pres! Medyo madami-dami na ring freshmen ang na-a-accommodate natin ha? Halos triple na compare noong nakaraang taon. "
"Oo nga eh, Mas marami, edi mas maganda. Tsaka mas maraming enrollees ngayon diba?" Oo nga naman, ayoko ding matalo sa pustahan kay Kiera eh. Mahirap na pag natalo 'nu, paniguradong gasgas ang credit cart ko at simot pa ang laman ng wallet ko. Knowing my sister when it comes to shopping, hindi siya titigil hangga't hindi siya napapagod.
"Pre!" biglang sulpot naman ni Sean, na hindi man lang tumulong dito ang ungas!
"Oh, naligaw ka yata Pre?"
"Pre naman! Akala ko ba tutulungan mo ako?" Ngayon nga lang napunta yan dito pero manghihingi pa ng tulog? At kelan pa ako nag-offer sa kanya ng tulong?
"Ano ba yan? Project? Hindi pa nga nagsisimula ang klasi may project na tayo kaagad? Tsaka bakit hindi ko alam yan?"
"T*ngi, hindi yun. Yung tungkol sa babaing tumulong sakin." Babae? Aba, himala yata to? Si Sean, magpapatulong? At sa babae pa? may tinamaan ni kupido dito!
"Anong nakain mo at nagpapatulong ka sa isang babae? sino ba yan? Tsaka anong tulong ba nag magagawa ko?" aba eh first time ito. Ang tipo kasi ni Sean ang klasi ng lalaking hindi masyadong tumingin sa mga babae.
"Yun na nga pre, hindi ko kilala! Ang alam ko lang, first year student siya." Ano daw?
"So, gusto mong tulungan kitang makilala siya, ganun ba?'
"Oo pre." aba at ngumiti pa ang g*go
"Eh t*ngi ka pala eh! Pano kita matutulungang kilalanin yun kung ako mismo hindi kilala kung sino siya." Tama naman ako diba?
"Ay oo nga 'nu?" ay tangi talaga ng isang to. "Edi maglibot tayo sa buong campus, malay mo at makita natin siya, diba?" tama ba ang dinig ko sa sinabi niya?
"Bakit ba, gustong-gusto mong makilala ang babaing yun? Crush mo nu?" at *bogs* aba't binatukan ba naman ako?
"Anong crush ka diyan? Gusto ko lang magpasalamat sa pagtulong niya sakin nun sa clinic." denial king lang?
"Pasalamat daw? Diba siya rin naman ang rason kung bakit ka napunta dun? Tsaka sigurado akong magkikita din kayo ulit nun. Patience lang pre! Hahahaha"
"Heh! Kung ayaw mong tumulong, edi wag! Ang dami pang satsat eh, maka-alis na nga!" ano problema nun? Hahah, nagalit talaga?
"Hoy mokong, bumalik ka dito! Try mo kayang tumulong dito ng may pakinabang ka naman, total Friday na naman ngayon." Sigaw ko sa kanya habang hindi pa siya nakakalayo pero mukhang sadyang hindi na siya bumalik at nagpatuloy lang sa paglakad niya.
Friday na nga, at ibig sabihin nun ay tambak na naman ang trabaho ko para bukas. Kasi bukas na ang Welcoming Party para sa mga freshmen. Tapos na nga ang recruitment pero aayusin ko pang mga pangalan ng lahat ng newbies samin.
(Sean's PoV)
'Langyang Kurt yun ha? Akala ko pa naman matutulungan ako nun, di rin pala. Tsk! Hay buhay! Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko at ganun na lang ang kagustuhan kong makita ulit ang babaing yun. Kung sabagay, tama nga naman si Kurt, siya rin ang rason kung bakit dumugo ang sugat ko, bakit pa ako magpapasalamat sa kanya? Ang tangi ko talaga! (aminado? XD)
BINABASA MO ANG
Forever is You
Teen Fiction"LOVE" a big sacrifice isn't it? You FORGIVE and try to FORGET. You know you'll CRY but you still give it a TRY. You've HURT but you continue to LOVE. You were BETRAYED but you still HOPE. and the next big hit??? You've been LEFT but you still WAIT!
