(Kyla’s PoV)
Hayst! Hindi pa din ako makaget-over sa kaweirduhan ni Ryan kahapon (-_-) ang OA lang eh. Alam niya naman na yakang-yaka ko ang mga yun eh (feeling ko lang naman) pero parang may ibang meaning ang mga sinabi niya.
“Alam mo Kyla, malapit na kitang dalhin sa mental.” Pasalamat talaga itong si Jana at nakakapagpigil pa ako sa kanya.
Hindi ko naman pinansin ang mga sinasabi niya baka kung ano pang magawa ko.
Bakit ba kasi ang tagal dumating nung prof namin. Kating-kati na ako umuwi eh (-_-) inaatok tuloy ako. Kinuha ko naman yung phone ko at nagsaksak ng headphone sa tenga at tumingin sa labas ng building. Ang sarap tuloy matulog. Habang nakaharap sa labas ay pinikit ko naman ang mga mata ko at nakinig sa magandang music sa tenga ko.
ᴥᴥᴥᴥᴥᴥ
I walked through the door with you, the air was cold,
But something 'bout it felt like home somehow.
And I left my scarf there at your sister's house,
And you've still got it in your drawer even now.
Oh, your sweet disposition and my wide-eyed gaze.
We're singing in the car, getting lost Upstate.
Autumn leaves falling down like pieces into place,
And I can picture it after all these days.
And I know it's long gone,
And that magic's not here no more,
And I might be okay,
But I'm not fine at all.
'Cause there we are again on that little town street.
You almost ran the red 'cause you were looking over at me.
Wind in my hair, I was there; I remember it all too well.
ᴥᴥᴥᴥᴥᴥ
“Wow! Ganda ng boses ha?” p*tcha! Sa dinami-rami ba naman ng may umistorbo sakin ang itim na lalaki pang ito? Saktong-sakto ang mokong (-_-)
Agad ko namang tinanggal yung isa sa headphone ko at humarap sa kanya. “Problema mo?”
“Wala, kasi..” ngumuso naman siya sa bandang board naming which is nandun na yung prof naming gwapo na nakatingin sa akin kasama yung mga classmates ko. Si Jana at Itim, todo smile (-_-)
“Ah..eh..hihihi (^_^)7 sorry po Sir” napakamot na lang ako ng ulo habang ngumingiti ng pilit.
“Nakakaistorbo ba kami sa pagpa-practice mo Ms. Sy?” anak ng p*tcha naman oh.
“Sorry po Sir, hindi na po mauulit.” Yukong sabi ko sa kanya at umayos nan g upo.
“It’s okay, maganda naman ang boses mo.” Naks! Bakit kinikilig ako? Hahaha lol
“Okay, Sorry if I’m late. Pinatawag pa kasi ako sa Dean’s Office. And oh, by the way Mr. Garcia, Ms. Cruz and Ms. Sy may pag-uusapan tayo after ng classes niyo. So, let’s begin.” At nagpatuloy na siya sa unfinished lesson namin kahapon. Napapadalas na yata ang pagpatawag sakin sa teachers office (-_-)
BINABASA MO ANG
Forever is You
Teen Fiction"LOVE" a big sacrifice isn't it? You FORGIVE and try to FORGET. You know you'll CRY but you still give it a TRY. You've HURT but you continue to LOVE. You were BETRAYED but you still HOPE. and the next big hit??? You've been LEFT but you still WAIT!
