Axvy High: School of Bitches and Jerks ✔️

AH 68: Life and Death

I can't breathed. I can't see. I can't feel. Namanhid na ata ang katawan ko dahil sa ginagawa nila sa akin, pakiramdam ko nanghihina na ko.

"Fuck!"

Sinubukan kong muling idilat ang aking mga mata at nagtagumpay akong makita ang nasa labas.

Nagkakagulo. Nagbabarilan. Nagsusukatan ng lakas and there I saw my man unscathed run through my direction not minding the others, nagulat na lamang ako nang bigla niyang suntukin ang pader na salamin.

It was a hard blow ngunit mukhang hindi niya ininda iyon at patuloy niyang sinuntok ito na para bang ito ang kanyang kalaban subalit wala pa ring nangyari. The glass wall cage of mine is still unbroken, ni hindi ko na napansin na sumisigaw na ko sa kanya na itigil na niya ang ginagawa.

I want to be close to him but I can't! Hindi ako makagalaw sa kinahihigaan ko.

I'm useless!

Naramdaman ko na lamang na tumulo ang aking mga luha sa aking mga mata, nag angat siya ng tingin sa akin at nagsalubong ang aming mga mata, natigil siya sa kaniyang ginagawa ng makita ang aking mga takas na luha.

I feel his eyes knocked me breathless.

Nakikita ko ang iba't ibang emosyon nakaukit sa mga magaganda niyang mga mata.

Galit at awa.

"Fuck baby!"

Nataranta na siya nang makita ang kakaibang usok na pumaligid sa loob ng kulungan ko. Nanghihina akong ngumiti sa kanya, telling him that I'm okay. Nagdilim naman ang kanyang itsura sa nakitang ngiti sa akin.

Sa hindi inaasahan ay napako ang tingin ko sa kaniyang likuran and there I saw some people wearing masks, sa likod nila ang nakangising si Mister Ylajos sending some messenge to his men. Bumuka ang aking bibig upang balaan si Xavier dahil tinutukan siya ng mga ito ng baril ngunit hindi ko magawa, mukha namang nabasa ni Xavier ang iniisip ko kaya agad siyang lumingon sa kanyang likuran.

Agad siyang tumakbo palayo kung saan mang direksyon and I don't know how he did it but suddenly, he was behind those men. Punishing and torturing them to death.

He was really a devil with times of his dangerous ways and their was nothing scarier than that. He is really born to be my devil.

Nagitla ako ng biglang umingay sa loob ng aking kulungan ko. Sa taas ng mga panurok ay may mga usok na lumabas, akala ko katulad lang ito nang kanina na walang epekto ngunit unti unti ay naramdam na ako ng paninikip ng aking dibdib kasabay ng pagkawala ng hangin.

I breathed hard ngunit wala. Wala akong malanghap. I feel suffocated. I know this time I was bound to die, alam ko na yun pero pilit ko itong nilabanan. Lumalaban ang lahat kaya lalaban ako hanggang kaya ko. Hindi ako pwedeng mamatay. Hindi.

Bahagya ko pang napansin si Hades sa katauhan ni Mister Ylajos na may kinakalikot sa tapat ko na computer, mukhang natataranta siya sa ginagawa, napansin naman niya ako na nakatingin sa kanya, ang takot at balisa niyang itsura ay napalitan ng nangiinsultong ngisi.

"Your heart is mine" aniya "Kung hindi ko man makuha yan, Venus. Mas mabuti pang mawala ka na!"

Kasabay nun ang paghila niya ng kung ano at paglabas nang panibagong usok. Nanghihina akong umiiyak sa kinahihigaan ko.

Nakita ko pang tumakas si Hades at hindi ito pinansin ng iba.

Three minutes had passed and still here am I, suffering. I wonder what was my death take so long.