Rebound: GAME OVER (Complete)

Chapter 38: Nessan's Frustration

Erica's POV

Nabalitaan ko na nanalo raw ang Shiozuka Jaguars kagabi, ang ganda nga raw ng pinakita ni Martin. 30 plus points.  

Anyway, nandito na rin ako sa school and its already 8:30 in the morning. Na stress lang talaga ako ng husto sa exams, ang hirap kasi kahit nag aral ka. Pumasok ako sa classroom ko at umupo, wala pa naman ang prof ko ehh. 

Habang nakaupo nagbukas muna ako ng cellphone at naglaro ng Clash of Clans.

Habang nagloloading pa siya, may biglang bumulabog sa akin.

"Hey!'' si Martin pala, bakit nandito ito? 

''Anung ginagawa mo rito? Wala ka bang klase?'' 

''Actually wala ehh, pwede bang maki-sit in?'' -Martin

''Di pwede, papalabasin ka ni sir, ayaw pa naman nun ng sit in dahil nakakadistract raw ng klase'' 

''Behave naman ako ehh, wala kasi akong klase ngayon saka practice, hindi maganda ngayon ang lagay ng team'' anung nangyari? Hindi raw maganda ang lagay ng team?

''Diba nanalo naman kayo?'' 

''Oo nga ehh, kasi naman itong si Rodney at Ian, nagsapakan kahapon sa gitna ng game, ewan ko nga kung bakit ehh'' nag away sina Rodney at Ian? Alam na this!!! isa lang ang kasagutan ng problemang iyan. 

Nessan's POV

Two players of Jaguars fight each other?

On the start of the second half Shiozuka Forward Rodney Isaac Miller reacts on the call after a foul against Westley Ross of Montecasino Huskies. After the foul called, Miller just push Ross away, the officials try to calm Miller down also his teammates. After that his teammate Ian Solitarion tries to calm him down instead he push him down and said any words and he punch Solitario away. After the incident, Miller removed his jersey and throw it away and left the game with 9:41 minutes remaining. The Jaguars won the game  78-86 without Miller. Martin San Jose with 31 points and on the other side, Kyle Marasigan with 19 points. 

Yan lang ang nabasa ko sa article na natanggap ko, mga walang ka-kwenta kwentang bagay ehh, pinag aaksayahan ko lang ng oras iyan.

Hindi ako makatulog kagabi dahil hindi ko talaga akalaing gagawin sa akin ni Rodney yun. Sa totoo lang nagsisisi ako sa ginawa ko. Ang tanga tanga ko talaga, tama si Ekaii, may tamang panahon para sa lahat ng bagay. Sana una pa lang hindi ko na siya nakilala. I really really hate him so much.

Habang nasa pathway ako tinawag ako ni Ian.

''Nessan'' -Ian

Hinawakan niya ang kamay ko. "I'm really sorry sa mga ginawa ko kahapon, kung hindi ko sana pinaamin si Rodney sana di pa kayo nag away'' -Ian

Binitawan ko yung kamay niya "Bakit ka nagsosorry sa akin? Dapat nga magpasalamat pa ako sayo ehh, dahil sayo lumabas ang katotohanan'' Napaiyak nanaman ako bigla "Akala ko siya na, pero yung nalaman mo yung katotohanan na yung taong mahal mo, ginamit ka lang, ang sakit'' napayakap ako kay Ian at patuloy pa rin ang pag iyak ko. 

"Huwag ka nang umiyak Nessan, nandito naman ako ehh, nandito kami ng mga kaibigan mo" hawak hawak niya ang ulo ko habang nakayakap ako sa kanya, hindi ko na alam ang gagawin ko, kailangan ko na bang mag move on? gusto ko na siyang malimutan at ayoko na muli siyang makita. 

"Ian'' 

''Bakit Nessan?'' -Ian

"Please, tulungan mo akong makalimutan si Rodney''