"Konu ne zaman senden açılsa kapatmaya kıyamıyorum."
(Alıntı)
Odadaki tek ses huzurla alıp verilen nefesler iken adam huysuzca yüzünü buruşturup burnuna değen saçları yüzünden çekmeye çalıştı . Fakat yüzüne daha fazla yayılmasıyla Sarpın da uykusu açılmıştı . Tek gözünü aralayıp etrafına bakmak istedi fakat gördüğü tek şey büyük bir saç yumağıydı .
Kafasını hafiften kaldırdığında gördüğü yüz ile bir an duraksadı . Aşkım kollarını Sarp'a dolamış ve yüz üstü uyuyordu . Sarpın yüzünde temiz bir gülümseme oluşurken elini kaldırıp kızın saçlarına bıraktı .
Parmakları hareket ederken kızın mırıldanması ile gülümsemesi daha da büyüdü . Hemen yanında duran telefonun alarmı çalarken kızı uyandırmamak için kapatmıştı ki kız gözlerini araladı .
Aşkım kolunu yukarı kaldırıp esnerken açılan belinden ve görülen yara izlerinden habersiz gülümseyerek 'Günaydın'dedi . Fakat Sarp tek kelime edememişti . Çünkü onun bakışları kızın belinde ki yara izlerinde idi .
Eli izinsiz bir şekilde kızın tşörtüne uzanırken Aşkım ne olduğunu anlamadan kafasından çıkan kıyafeti ile öylece kalakalmıştı . Hızla kolların etrafında dolarken kaşlarını çoktan çatmıştı .
"Sırtını dön "
Sarpın kaba sesiyle daha çok sinirlenirken aynı kızgınlıkla kendisi de konuştu . "Tşörtümü ver "Sarp'ın bakışları kızın omuzlarına kayarken orada gördüğü bir kaç yara izi ile daha fazla sinirlenip kızı omuzlarından bastırıp yatakta dizlerinin üzerinde yürüyerek kendisi kızın arkasına geçmişti. Keşke geçmez olaydı .
Gördüğü manzara ile kalbine inen balyoz bir an bütün algı sistemini çökertmişti . Kafasında bin bir senaryo yazarken her biri için ayrı sinirleniyordu .
"Nasıl oldu bunlar ?"
Aşkım dudaklarını bir birine bastırıp gözlerini sıkıca yumarken konuşmamıştı . Bu sessizlik Sarpın yay gibi gerilen sinir sistemine daha çok baskı yaparken Sarp elinin birini kaldırıp kızın omzunda ki en belirgin olan yara izine dokundu . Ve dokunduğu an kendinin de sağ omzu yanmıştı .
'Kim bilir canı ne kadar yandı ' . Aklından geçirdiği bu cümle ile acıyla yutkunup parmağıyla yara izinin üzerinde hayali çizgiler çizdi . Ve tekrar konuştu .
"Aşkım ,güzelim..."
Aşkım duyduğu sakin sesle boğazından kaçan hıçkırığa engel olamamıştı . "Ağlamamalısın "Sarpın kısık ses tonu ile ağlaması şiddetlenirken önünde ki küçük kadını kolları arasına çeken Sarp sıkıca sarıldı .
"Tamam sen ne zaman istersen o zaman anlat . Ama seni bu kadar yıpratan şeyi bilmek istiyorum "
Aşkımın kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra Sarpta parmaklarını kızın saçlarına çıkartıp okşadı .Bu meselenin burada kapanmayacağını biliyordu .Bundan sonra ki ilk işi kollarında ki kadının hayatını araştırmak olacaktı .
Aradan geçen dakikaların ardından Aşkım oturduğu yatakta doğrulup eski ruh haline dönerken sanki hiç bir şey yaşanmamış gibi gülümsedi .
"Hadi kahvaltı yapalım "
Kapıdan çıkıp giden kadının ardından bir müddet bakan Sarp kendi yeniden yatağa atarken sesli bir nefes verdi . Hayatında bir şeylerin yolunda gitmesi için Sarpın raydan çıkması şarttı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PORTAKAL ÇİÇEĞİ -HAZAL-TAMAMLANDI
General Fiction*** ...Kendi düşüncelerimle boğuşmaktan vazgeçip sesimin titremesine engel olamadan konuştum. " Yaklaşma" "Şşş..." Bu hareketi bile titrememe neden oldu. Sonra dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı. " Bir daha ıssız sokaklara girme . Senin benden b...
