PORTAKAL ÇİÇEĞİ -HAZAL-TAMAMLANDI

12.Bölüm (Part-2)

Gözlerimizin önünde ilginç bir yaşam sürdürdü .

Anlattı , dinledi , güldürdü ...

Ölümü düşünmüyorduk , düşündürdü .

Özdemir Asaf

Bu bölümü geçen günlerde kaybettiğim bir arkadaşım için yazıyorum . Onun bana kattığı gerçeklerle yaşadım ,yaşıyorum . Ona öldü diyemiyorum , içimde hala yaşıyorken .Seni seviyorum güzel insan . İnşallah oralarda sen gibi güzeldir .

***************

Pencerenin ardından dışarıya bakan kadın eklemlerinin uyuştuğunun farkındaydı fakat gerinmek için her hangi bir harekette bulunmuyordu . Sahi kaç saattir burada oturuyordu ? Sekiz mi ? Dokuz mu ?

Sarp gittiği andan beri bu pencerenin başında onu bekliyordu . Sanki bir daha dönmeyecekmiş gibi korkuyordu ve gelmesini bekliyordu . Sarp geldiğinde de korkusu geçmiyordu . Ya onu yeniden Süleymana verirse ? Ya yeniden o pisliğin eline düşerse ? Bu sefer dayanabilir miydi ? 

Sarp her konuştuğunda içinden "Lütfen beni istemediğini söylemesin " diye dua ediyordu . Bahçenin büyük kapısının açılması ile Sarpın arabası görüş alanına girmişti . Oturduğu yerden hızla kalkarken kemiklerinin kırıldığını hissetti . Ama yine de umursamadı . Ayağa kalkıp onun arabadan inişini izlerken Sarpın kafasını kaldırmasıyla göz göze geldiler . 

Aşkım derin bir nefes verip dudağının bir kenarı ile gülümserken aynı gülümseme Sarpın da yüzünde belirmişti . Sarp yerinden kımıldanıp evin girişine doğru ilerlediğinde Aşkım da odadan çıkıp aşağı merdivenlere doğru yürüdü .

Merdivenlerden inip son basamakta durduğunda Sarpta kapıdan girmiş ve gülümsemişti . Aşkım bir kaç saniye öylece baktıktan sonra Sarpın yüzünden ki ifadeyi çözmeye çalıştı . Sabah ki gibi bakmıyordu gözleri . Daha farklı , acıyormuş gibi ...

Aşkım aklına gelen gerçekle yutkunurken gülümsemesinin silinmemesi için elinden geleni yaptı . "Hoş geldin " Sarp nasıl davranması gerektiğini bilmiyor ve bocalıyordu . Bu yaptığı çok saçmaydı fakat kendisine engel olamıyordu . 

"Hoş buldum" diyerek Aşkıma sarıldığında genç kadın titreyen parmaklarını yukarı kaldırıp Sarpın sırtına yerleştirdi . Bakışları Sarpın arkasında ki aynaya kaydığında gözlerini hızla kapatıp derin bir nefes aldı . 

Sarp kendisinden uzaklaşırken zar zor açtı gözlerini . Sarp elini genç kadının beline atıp beraber salona girdiklerinde sıcak bir sesle sordu ."Ne yaptın bugün ?" 

Aşkım bir kaç saniye duraksayıp gülümsedi ."Televizyon falan izledim ,bahçede gezdim biraz . " saatlerce seni bekledim diyemedi . Seni beklerken su içmek bile aklıma gelmedi demeye korktu.

Sarp ile beraber koltuklara otururken onun omzuna bıraktı başını . Beynini susturmak istiyor fakat bir türlü beceremiyordu .Başı hala Sarpın omzundayken zihninde bir ses yankılandı  "Beni susturman imkansız Aşkım !" 

Gözlerini hızla sol yanında ki tekli koltuğa çevirdiğinde kan akışı hızlanmış ve kalp atışı kontrol edilemez bir seviyeye ulaşmıştı .Hemen sol tarafında oturan bedeni görmemezlikten gelmek istedi . Her zaman yaptığı gibi .