The Hot Chef And His Lover (18+)

Chapter 88

Mandy POV

Nakatitig lang ako sa kanya na ngayung umiiyak na nakayuko, napahinga nalang ako ng malalim, what if hindi ako nahulog sa hagdan ano kaya ang kinabukasan ko nun? Before lahat ng subjects ko yata bagsak ako, but then when i got that accident i came back to my normal life without him, ngayun ko lalo na patunayan na kahit nakalimut ka pero yung puso mo hindi, bakit? We already met before as most a painful part of me and i get memory lost after healing that tragedy happened on my birthday i saved him, since then my heart loves him but i stay as i am, bakit? Hindi ko rin alam, basta mas pinili kong e pursue ang pag aaral ko, kasi yes i did save him its like our second chance that god gave us to have our new life beginning, nung mga panahon na yun hindi ko naman aakalaing siya ang lalaking sinaktan ako, walang may gusto nun, I can't even remember him, but i know he remember me, when i save him hindi niya ako nakita and so do i, hindi ko siya nakita dahil na rin siguro nasa ilalaim kami ng dagat, but then since then lagi na kaming nagkikita, it was like meant to be, akalain mo yun, tiniis niya ang ugali ko pareho kaming nagmamatigasan pero i did loved him, kahit ayoko sa kanya kahit feel ko kuya ko na siya i still feel fall in love with him, alam ko hindi niya yun ginusto pero that physically na sinaktan niya ako parang bangungut sa akin ngayun, kasi the way he treat me like a queen now is kabaliktaran ng ginawa niya sa akin noon,

"Kanina ka pa umiiyak" pag aalalang sabi ko, hindi na ng kami nakakain dahil dito,

"Dhruv" tawag ko sa kanya at tinignan niya ako.

"Tama na okay" tinignan niya lang akong umiiyak kaya tumayo ako at kinuha ang cellphone ko, i can feel him following me pero pinabayaan ko lang siya.

"Babe" mahinang tawag niya sa akin.

"Will you forgive me?" Napakagat labi ako saka napapikit at hinarap siya.

"I don't know dhruv, pero alam mo ba anong iniisip ko? Natatakot ako baka may gawin ka nanamang mali, baka mamaya gagawa ka nanaman ng kalukuhan na mas lalong ikakagalit ko, you already done it once for taking your life muntikan na yun, ofcourse before i did want to know why you want; to end your life Everytime we had a little argument" mas lalo lang siyang umiyak.

"Kasi kung mawawala ka rin naman sa akin mas pipiliin ko nalang yun, yes i am guilty nakikita naman yun sa akin, hindi ko naman tinatanggi ang pananakit ko sayo noon, inaamin ko naman babe, nagpakagago ako noon, sinaktan kita sorry alam kong hindi ko na mababago yun, sising sisi ako ginawa ko sayo noon, yung bawat sampal na ibinigay ko yung pagtulak ko sayo at lalo ang mga salitang binitawan ko sayo, oo kinarma ako, dahil sa sariling mali ko nawala ka sa akin, kinalimutan mo ako at hanggang ngayun nagdurusa ako pero tanggap ko yun, kaya mas lalo kitang minahal, ibinigay ko ang boung pagmamahal ko sayo na kahit away na maliit lang natatakot akong iwanan mo ako, ganun ako ka praning babe,kung noon hindi kita pinahalagahan, ngayun doble ang ibibigay ko sayo kahit pa sa kabilang buhay ibibigay ko ang lahat sayo, kung darating man ang araw na kailangan mo ako handa kong ibinigay ang buhay ko sayo" naiyak ako sa sinabi niya.

"Tama na dhruv, napatunayan ko naman yun, i know you love me , naramdaman ko kung paano mo ako alagaan kung paano mo ako mahalim, naramdaman ko yun babe hindi ako tanga para hindi ko yun maramdaman, alam ko nakaraan natin yun pero hindi mo naman mawawala sa akin takot na nararamdaman ko na baka maulit yun dahil sinaktan mo na ako at alam kong mangyayari yun" umiling iling siya.

"Hindi mangyayari yun, I won't do the same mistake I've done babe" agad niya akong niyakap kaya dumukmo nalang ako sa dibdib niya.

"I love you dhruv you know that" umiiyak kong sabi.

"I do babe, i do" sabay halik niya sa noo ko.

"Just don't leave me" huminga ako ng malalim at lumayo sa kanya ng kunti.

"How can i leave you? mahal na mahal kita noon paman pinangarap kong maging tayo" i hold his face at hinigit siya saka ko siya hinalikan sa labi and i let go his eyes are now closing feeling the kiss i give him.

"I won't leave you, im sorry for what I've said nadala lang ako sa galit ko, it's just when i think of it alam ko namang hindi mo rin gugustuhin yun, pinaglaruan lang tayo ni shasha, hindi sarado ang isip ko babe, sympre iniisip ko rin yung side mo, kung ako ang nasa poder mo ganun din ng gagawin ko" yumuko siya sa balikat ko at niyakap ng sobrang higpit.

"We can fix this" bulong ko sa kanya at hinalikan siya sa pesnge.

-------

Kanina pa ako nakatitig sa lapida ni Shasha, gusto ko siyang hukayin at tanungin pero ano bang mapapala ko? Wala na siya, sana man lang kahit sulat nag ewan siya, hindi yung pinabayaan niya akong magsarili sa mga katanungan kung bakit niya ginawa sa akin yun, ano bang dahilan niya para ganun siya kagalit sa akin? Tinuring ko siyang kaibigan minahal ko siya na parang kapatid ko, gusto ko siyang tanungin pero kahit anong tanong ko hindi na niya ako masasagot.

"Mandy?" Napalingon ako saka ko nakita ang Daddy ni Shasha, nag bigay galang ako saka umupo sa gilid saka naman niya inilagay sa gilid ang bulaklak na dala niya,

"Anong ginagawa mo dito?" Tinignan ko siya at hindi siya sinagot.

"Naalala mo na ba ang lahat?" Napakunot noo ako sa tanong niya.

"Dahil nagtataka ako sayo, bakit nakikipag relasyon ka sa taong sinaktan ka lang simula pa lang" napa fist palm ako.

"I know you had a lot to ask kaya sasagutin na kita" tinignan niya ako.

"Shasha lost the chance to win her brother heart" tinignan ko lang siya.

"May kapatid pa si shasha si Timo" ngumiti siya ng banggitin niya ang pangalan na yun.

"Timo had only a day left because he had some disease, shasha promise him to win on Olympic but then you were one of the competitors, When my daughter lose my son died while watching on tv crying why her sister didn't win on a game, Timo killed himself" nagulat ako sa sinabi niya.

"Timo is a Special child lahat ng ipangako mo sa kanya dapat tutuhanin mo or else he will get mad, hurting his self" yumuko siya at pinunasan ang pesnge niya.

"And because of that Shasha hated you,kaya siya nag higanti sayo" nakatitig lang ako sa kanya.

"Nawala ang tatlo kong anak ng dahil sayo Mandy" he look at me at galit na galit siya kaya natakot ako.

"Kaya gagawin ko rin yun sa pamilya mo at sisimulan ko sayo" ngumiti siya kaya agad akong tumayo at tumakbo ng bigla akong at bumagsak na nanglalabo ang paningin, nakita ko siyang papalapit sa akin hanggang tuluyan na akong nawalan ng malay,

To be continued...
TheMirrorPrincess