The Hot Chef And His Lover (18+)

Chapter 67

Dhruv POV

Napahinga ako ng malalim napaubo pa ako dahil sa hangin na pumasok sa lalamunan ko kaya dahan dahan kong tinaggal ang sagabal sa bibig ko pero napatigil ako saka bumababa ang tingin ko saka ko nakita ang babaeng mahal na mahal ko na yakap yakap ako, ng matanggal ko ang takip sa bibig ko agad kong hinawakan ang mukha niya, napangiti ako dahil hindi ko aakalaing nandito siya, kung panaginip man ito sana hindi na ako magising, ayoko mawala siya sa akin, ayoko ng magising pa, dahan dahan akong humarap sa kanya at niyakap siya ng sobrang higpit, i kiss her forehead pero hindi ko maintindihan bakit nanghihina ako, napapikit ako sandali dahil sa sakit na nararamdaman ko sa lalamunan ko.

"babe?" bigla siyang gumalaw at mas lalo ko siyang niyakap pero umiiyak siya,

"ang sama sama mo sobra akong natakot"napadilat ako at napatingin sa kanya

"i am not dreaming?"tanong habang pilit ko namang pinupunasan ang pesnge niya but then i just feel her lips on my lips kasabay ng pagtulo ng luha niya sa pesnge ko,

"im sorry"paghingi niya nang paumanhin kaya niyakap ko siya as i tried to kiss her back, were just slowly kissing and my tears fall on happiness

"i love you"bulong ko sa labi niya as she collide our nose together,

"mahal"she kiss me kaya napangiti ako

"na mahal"and she kiss me again

"na mahal"again

"na mahal"again

"na mahal"again

"na mahal"again

"na mahal"again

"kita"and a long kiss she give kaya sobrang saya ko.

"kung alam ko lang na ganito lang pala ang mangyayari para mapadali kang mapunta sa tabi ko sana ng lumabas ako sa hospital nagpakalunod na ako"bigla nalang siyang umiyak ng malakas kaya napangiti ako.

"joke lang babe sorry"i hug her tight as she now crying on my chest.

"ang sama sama mo, please don't do this again please don't"niyakap ko nalang siya ng sobrang higpit.

"i won't i promise" she look at me

"you promise"i look at her eyes

"i promise and im sorry" marahan siyang tumango.

"you promise okay, you promise"paulit ulit niyang sabi at sobrang cute niya.

"i promise babe i promise"ngumiti siya pero parang may iba sa kanya ngayun, she's really beautiful that i can't even resist her.

"you look more beautiful baby"napakagat labi siya.

"tumigil ka nga kakasing mo lang eh saka may neckbrace ka pa oh"ngumiti nalang ako

"tatanggalin rin naman yan mamaya"natahimik siya at tinignan ako

"why did you do it?"malungkot niyang tanong kaya hinaplos ko ang pesnge niya.

"when you say you wanted some space all i think is hindi ka na babalik sa akin kahit kailan, my mind was blank that time all i think was to end my life to end the pain i am feeling that time, iniisip ko kasi hindi mo na ako mahal kaya mo na ako iiwan akala ko dahil sa kasalanan kong ginawa hindi mo na ako papatawarin at hindi mo na ako babalikan pa so i decided to end my life"habang nag kwekwento ako iyak siya ng iyak.

"hindi mo ba naisip na kaya ako humingi ng space is para sayo pero wala na akong pakialam kahit anong mangyari hindi kita iiwan, mahal kita dhruv at hindi ko kayang mawala ka hindi ko kaya kaya please don't do it again, please don't"i wipe her tears and i slowly hug her and kiss her, i savour the moment that we are kissing when we heard someone calls my name kaya napatigil kami at sabay napatingin and it was mom and dad, agad umupo si mandy and my mom rush out to me and she hug me

"oh thank god your finally woke up"ngumiti nalang ako as i hug her back,

"i am mom and im sorry"mom just cry on my chest kaya nagsisi akong pinaiyak ko ang dalawang babaeng importante sa akin.

"im sorry mom"paulit ulit ko itong sinabi at humiwalay naman si mommy sa yakap ko at tinignan ako

"okay ka lang ba? may kailangan ka ba?"ngumiti ako

"all i need is mandy mom"napatingin si mommy kay mandy saka niya inabot ang kamay ni mandy.

"thank you mandy"masayang sabi ni mommy.

"dhruv don't do it again please pinakaba mo kami dahil sa ginawa mo"i say my sorry to dad and he just caress my face.

"just don't do it again"i nod to dad.

"today's the time to take off your neck brace"tumango ako.

"mandy sa labas muna tayo"mandy look at me kaya ngumiti ako.

"babalik ako okay"sabi niya kaya tumango ako.

"mom takecare of mandy"my mom smile.

"i will don't worry"

Mandy POV

Napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa mommy ni dhruv na nag hahain ng meryenda sa harap ko ng matapos siya ay umupo siya sa harap ko saka ako tinitigan.

"Alam mo mandy medyo may pagtatampo ako sayo" napakagat labi ako sabay yuko

"Diba sabi ko sayo na ingatan mo si dhruv" marahan akong tumango.

"Alam mo ba noong baby pa si dhruv he had difficulties in breathing kaya madali lang siyang nalalagutan ng hininga" i look at her again.

"Kung nakita mo lang siya kanina alam kong hindi mo gugustuhin rin, he was so pale, for a minute his heart stop" bigla akong nanghina at tumulo ang luha ko, hindi ko maintindihan bakit ang dali kong umiyak.

"His father give up on him but his brother didn't, phinnaeus try and try to save him, nawalan nga ako ng pag asa habang nakikita siyang ganun, nawalan na ako ng anak mandy" tumango akong umiiyak at sinisinok na rin ako.

"Kagaya mo rin bata pa ako nun at walang alam na buntis ako, mandy ngayun ko lang nakita si dhruv na ganito, noong sila pa kasi ni Shasha kahit na mag away sila mas pinipili niyang magpakaloblob sa trabaho, kung nag aaway man sila mas gugustuhin niyang hindi makausap si shasha pero ng naging kayo masyado siyang naiba, parang alam mo yun, parang natatakot siya sa lahat ng bagay, natatakot siyang mawala ka, natatakot siyang iwanan mo siya parang ganun" tumango ako.

"Kaya sana itong sasabihin ko sayo pakinggan mo na at wag na wag mo ng gagawin pa, kung mag aaway man kayo sana pag usapan niyo" pinunasan ko ang pesnge ko.

"Yun din po sabi sa akin ni mommy ewan ko po at bakit nakalimutan ko" tumango siya.

"May tiwala ako sayo mandy sana wag mong sirain yun" marahan akong tumango sa kanya saka siya tumayo kaya tumayo ko at niyakap niya ako ng mahigpit.

"Hindi lang naman ikaw ang inalagaan ko mandy pati yang asawa ni cohan at phinnaeus inalagaan ko rin sila at pinagsasabihan dahil gusto kong maging maayos ang pag sasama nila" lumayo siya sa yakap sa akin.

"Alam kong bata ka pa pero kung mahal na mahal niyo ng isa't isa hindi ako tototol doon dahil alam kong alam niyo kung anong dapat niyong gawin." I nod and smile.

"Thank you po" we both smile and hug again kaya napahinga ako ng malalim.

"Im sorry po" pag hingi ko ng paumanhin at hinaplos haplos niya lang ang likod ko kaya napapikit ako.

To be continued...
TheMirrorPrincess